Πρόεδρος με την ψήφο της Λισσαβώνας!

H «Διάσκεψη των Προέδρων» που σχηματίζεται από τους προέδρους των πολιτικών ομάδων της Ευρωβουλής στις 27 Μαίου συμφώνησε να δώσει στον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ την πρώτη εντολή για να οριστεί Πρόεδρος της Επιτροπής. Ως γνωστόν, η υποψηφιότητα Γιούνκερ με την ψήφο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος κατέλαβε την πρώτη θέση σε αριθμό εδρών στις Ευρωεκλογές. Η Διάσκεψη των Προέδρων υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφασίζουν από κοινού τον πρόεδρο της Επιτροπής μετά από διαβουλεύσεις. Έτσι στο πλαίσιο της Διάσκεψης των Προέδρων αποφασίστηκε ότι ο υποψήφιος της μεγαλύτερης πολιτικής ομάδας, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να είναι ο πρώτος που θα επιχειρήσει να πετύχει την απαραίτητη πλειοψηφία για την εκλογή του. Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ του ΚΥΠΕ στις 27 Μαίου «η απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων δεν ήταν ομόφωνη, ωστόσο συγκέντρωσε την πλειοψηφία που απαιτείται, δεδομένου ότι υποστηρίχθηκε από πολιτικές ομάδες που διαθέτουν 645 έδρες στην απερχόμενη ολομέλεια της Ευρωβουλής επί συνόλου 766 και 561 έδρες στην επόμενη ολομέλεια που θα αναλάβει την 1η Ιουλίου επί συνόλου 751 εδρών. Η σημερινή απόφαση συμφωνήθηκε να κοινοποιηθεί από τους προέδρους των δύο μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων, τον Ζοζέφ Ντολ (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα) και Χάνες Σβόμποντα (Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα) στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ, ενόψει της συνάντηση των Ευρωπαίων ηγετών στις Βρυξέλλες».

Η κίνηση αυτή είναι σωστή για τρεις λόγους: 1. γιατί αυτό προβλέπεται από τη Συνθήκη, 2. γιατί αυτό ενδυναμώνει το ρόλο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και, 3. γιατί απαντά στις φήμες ότι ο άγγλος πρωθυπουργός Κάμερον αναζητά φόρμουλες για να παρακάμψει τη θεσμική τάξη και να βρει λύση έξω από την πρόταση των πολιτών στις 25 Μαίου- κάποιο όνομα που δεν έτρεξε στις Ευρωεκλογές. Είναι πολιτικά και θεσμικά ορθό, αυτά που οι Συνθήκες προνοούν, να τηρούνται. Τόσο απλό αλλά και τόσο σημαντικό ως μήνυμα εγκυρότητας σε όσους πιστεύουν ότι η ΕΕ χρειάζεται να πείσει με έργα ότι πολλά πράγματα μπορούν να γίνονται καλύτερα και γρηγορότερα.

Η λύση μπορεί και πρέπει να βρεθεί με έναν που έθεσε υποψηφιότητα, τον οποίον οι ευρωπαίοι πολίτες είδαν και άκουσαν στην προεκλογική περίοδο. Συνεπώς, ο Γιούγκερ, μετά ο Μ. Σούλτς και μετά ο Γ. Φέρχοφστατ μέσα από συμβιβαστικές φόρμουλες μπορούν να δώσουν την καλύτερη δυνατή λύση για την θεση του προέδρου της Επιτροπής. Η χρονοβόρα διαδικασία, η αγνόηση της Συνθήκης και οι τρικλοποδιές Κάμερον ωφελούν μόνο τους αντιπάλους της ΕΕ και, ως γνωστόν, ο άγγλος πρωθυπουργός κάνει ότι περνά από το χέρι του για να βοηθήσει τον Ν. Φαράτζ…