Ρητορεία και αλλαγή
Η αμετροέπεια, η ρητορική νίκη και οι υπερβολές χαρακτηρίζουν συχνά τον καθημερινό πολιτικό λόγο στην πατρίδα μας. Δεν χρειάζεται να παραθέσουμε σχετικά αποσπάσματα, μόνο μια ματιά στην καθημερινή επικαιρότητα αρκεί. Καταναλώνουμε πολύ μεγαλύτερη ρητορεία από αυτήν που συχνά μπορούμε να καταναλώσουμε. Στην πραγματική πολιτική διαπάλη, όμως, ελάχιστη σημασία έχει η καταγγελία ή η ρητορική κατατρόπωση των εχθρών. Μετρά η πρόταση, τα εφικτά σχέδια, οι συμμαχίες, για να αλλάξουμε τα πράγματα ή να λύσουμε προβλήματα. Μετρά μόνο το αποτέλεσμα, όχι η πρόθεση ή η διακήρυξη.
Είναι όμως αξιοπρόσεκτο ότι η κοινωνία μας έχει εκπαιδευτεί στην κατανάλωση ρητορείας, δεν αντιδρά σε αυτή την ατέρμονη διελκυστίνδα με την κενολογία και την αναποτελεσματικότητα. Αυτή είναι μια σαφής ένδειξη αδυναμία προσαρμογής στα νέα δεδομένα γιατί η επιφανειακή ρητορεία και η επίκληση στην ιδιαιτερότητα της Κύπρου, δεν οδηγούν στην αλλαγή. Συχνά οδηγούν σε επαναλήψεις, σε τυποποιημένα σχήματα που δεν βοηθούν την κοινή γνώμη να διαμορφώσει μια πιο σύνθετη σκέψη και έτσι να απαλλαγεί από τα στερεότυπα που οδηγούν στην ακινησία και την περιχαράκωση.
Η ενίσχυση της δυνατότητας της Κύπρου να επιτυγχάνει στόχους στο διεθνές περιβάλλον συνδέεται με το σύγχρονο κράτος, την παιδεία, την τεχνολογία, τις επενδύσεις, τις ιδέες που προτείνουμε για ευρύτερες, υπερεθνικές δράσεις, το ενδιαφέρον για τη δραστηριότητα άλλων. Η καθημερινή επιστροφή στον παρωχημένο λόγο και τα σχήματα της ακινησίας αποτελούν βασικό εμπόδιο στον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας μας και στην ορθολογική διαχείριση κεντρικών προβλημάτων της Κύπρου. Νέα σελίδα μπορεί να προκύψει αν ενσωματώσουμε στην πρακτική μας στο υπερεθνικό περιβάλλον που με τη θέλησή μας συμμετέχουμε, να ενσωματώσουμε την αντίληψη ότι η συνδιαμόρφωση της πολιτικής εξέλιξης της ΕΕ είναι καθημερινό ενδιαφέρον μιας κοινωνίας με στόχους.
Η οικονομική κρίση έχει αλλάξει την ατζέντα της κυπριακής κοινωνίας. Το κυπριακό και οι κίνδυνοι από τη μονιμοποίηση της διχοτόμησης διαμορφώνουν επίσης μια κυρίαρχη θεματολογία. Και τα δύο μαζί ζητήματα συγκλίνουν, συχνά είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Χρειάζεται να τα αντιμετωπίσουμε με συνέπεια και σοβαρότητα για να θέσουμε την πατρίδα μας σε νέα τροχιά. Μια κοινωνία που διαμορφώνει την ισχύ της πάνω στην στρατηγική της ελευθερίας, του εκσυγχρονισμού, του ορθολογισμού, της ανάπτυξης είναι εκείνη η επιλογή που μπορεί να οικοδομήσει μια διαφορετική πορεία για την Κύπρο.