Σε γκάλοπ η Τουρκία του 2011

Δημοσκόπηση στην εφημερίδα «Σαμπάχ» αποκαλύπτει εξελίξεις στην Τουρκία μέσα στο 2011. Η δημοσκόπηση διενεργήθηκε στο διάστημα 5 με 15 Ιανουαρίου σε 17 τουρκικές επαρχίες και συμετείχαν 2.000 πολίτες. Το Κόμμα Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (ΚΑΔ) του Τ. Ερντογάν λαμβάνει 46,4%, το Ρεπουπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP/ΡΤΚ) 24,3% και το ακροδεξιό ΜΗP (Κόμμα Εθνικιστικής Δράση-ΚΕΔ) 13,4%. Θυμίζω ότι το ΑΚΡ, κέρδισε την εξουσία το 2002 και στις τελευταίες εκλογές του 2007 πήρε ποσοστό 47%.

Τι σημαίνουν αυτοί οι αριθμοί;

Πρώτο, δείχνουν ότι η εξουσία Ερτογάν στηρίζεται από πολύ μεγάλες δυνάμεις στη σημερινή Τουρκία. Το ΚΑΔ κρατάει τις δυνάμεις που έλαβε το 2007.

Δεύτερο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα διεκδικήσει τις εκλογές χωρίς τον Ν. Μπαϊκάλ στην ηγεσία. Ο διάδοχός του Κ. Κιλιντσάρογλου δεν φαίνεται να δίνει ώθηση στο ΡΤΚ, οι αριθμοί του κόμματός του μένουν σε στασιμότητα. 

Τρίτο, το ακροδεξιό ΚΕΔ σταδιακά χάνει την επιρροή του και δεν μπορεί να δώσει κυβερνητική συμμαχία με τον πιθανότερο εταίρο του, το ΡΤΚ (24.3%+13.5%), καθώς το ΚΑΔ κρατάει το καρπούζι στη μασχάλη του (46.4%).

Τέταρτο, το ΚΑΔ φαίνεται ότι θα ολοκληρώσει μια συνεχή κυβερνητική θητεία 13 ετών, γεγονός μοναδικό στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, από το 1923 έως σήμερα. Ασφαλώς δεν μπορεί να γίνει καμμία σύγκριση με την εποχή Αττατούρκ αφού οι εκλογές δεν ήταν αυθεντικές.  

Πέμπτο, το βασικό όπλο Ερτογάν είναι η οικονομική ανάπτυξη της χώρας του, η οποία του δίνει στρατηγικό πλεονέκτημα απέναντι σε όλους τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς. Οι ρυθμοί ανάπτυξης παραμένουν οι δεύτεροι καλύτεροι στους G20

Έκτο, κεντρικό θέμα στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου θα είναι η πιθανή διεκδίκηση της Προεδρίας της Τουρκίας από τον Ερτογάν με αλλαγή του συνταγματικού πλαισίου ώστε ο πρόεδρος να αποκτήσει «γαλλικού τύπου» εξουσίες. Αντιδρούν όλοι οι άλλοι, πλην ΚΑΔ. Οι άλλοι κατηγορούν τον Ερτογάν για συγκεντρωτικό αυταρχισμό.

 Έβδομο, ο Ερτογάν αντιμετωπίζει προβλήματα στη δυτική πολιτική του. Η τουρκική κοινή γνώμη φαίνεται να έχασε τη δυναμική της υπέρ της ΕΕ αλλά και η κυβέρνηση Ερτογάν κατέβασε τον πήχυ. Οι μεταρρυθμίσεις καθυστερούν. Αυτό το στοιχείο δεν φαίνεται να του κοστίζει εκλογικά καθώς το χειρίζεται και με εκλογικά/ψηφοθηρικά  χαρακτηριστικά. Αυξάνει την κριτική του στην ηγεσία της ΕΕ κατηγορώντας την για «έλλειψη οράματος», ανεβάζει τον πήχυ της αντιπαράθεσης με το Ισραήλ και επιχειρεί βελτίωση σχέσεων με τη Ρωσία -επίσκεψη Σ. Λαβρόφ στην Κωνσταντινούπολη στις 21 Ιανουαρίου.