Σκόπια και ΕΔΑΔ

Η κυβέρνηση των Σκοπίων πήρε την απόφαση να «αντιμετωπίσει» το ζήτημα της ονομασίας της στο νομικό επίπεδο. Η εξέλιξη είναι ουσιώδης και είναι πιθανό να αλλάξει τα δεδομένα όπως διαμορφώθηκαν με το πλαίσιο εντολής που έχει λάβει ο μεσολαβητής Μ. Νίμιτς από τον ΟΗΕ. Τα Σκόπια προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ ζητώντας την καταδίκη της Ελλάδας ότι παραβιάζει την «Ενδιάμεση Συμφωνία» με την παρεμπόδιση της ένταξής τους σε ευρύτερους σχηματισμούς όπως είναι το ΝΑΤΟ. Αν το ΕΔΑΔ κάνει δεκτή την προσφυγή, όλα τα πράγματα τίθενται σε μια άλλη τροχιά:

1. Τίθεται εν αμφιβόλω η αποστολή Νίμιτς. Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ έχει προτείνει λύσεις (επικρατέστερη η λύση «Βόρεια Μακεδονία»).

2. Εάν γίνει δεκτή η προσφυγή, σχεδόν αυτόματα, τα Σκόπια θα ανοίξουν τη συζήτηση για συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και θα επιδιώξουν πιο συνεπή κίνησης προς την ΕΕ, χωρίς η Ελλάδα να είναι σε θέση να ελέγχει τις εξελίξεις αφού θα απολέσει το τελευταίο πραγματικό έρεισμά της με αλυσιδωτές επιπτώσεις στη διαπραγματευτική της βάση.

3. Τα Σκόπια θα εντείνουν τη διεθνή εκστρατεία τους για αναγνώρισή τους με το συνταγματικό τους όνομα («Δημοκρατία της Μακεδονίας»). Ήδη σχεδόν 130 κράτη μέλη του ΟΗΕ τα έχουν αναγνωρίσει κατ’ αυτόν τον τρόπο.

4. Σε μια τέτοια εξέλιξη τα Σκόπια θα επιμείνουν στη θέση τους ότι το ζήτημα της σύνθετης ονομασίας αφορά μόνο την Ελλάδα, ενώ η Ελλάδα δεν θα έχει κάποιο μοχλό να επιβάλει τη σύνθετη ονομασία «έναντι πάντων».

Το ΕΔΑΔ κρατάει, εν πολλοίς, την τύχη του ονόματος του κράτους των Σκοπίων στα χέρια του. Αν απορρίψει την προσφυγή, δίνει παράταση στην προσπάθεια Νίμιτς, αν την κάνει δεκτή, ουσιαστικά το θέμα θα κλείσει εις βάρος της Αθήνας. Το ζήτημα αποδεικνύει ότι ο χρόνος του συμβιβασμού ήταν καταλυτικής σημασίας παράγοντας. Για παράδειγμα το πακέτο Πινέιρο με τη στήριξη της ΕΕ έδινε τη λύση. Σήμερα η βάση έχει αλλάξει: η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών αγνοεί την ελληνική άποψη και, αν το ΕΔΑΔ δικαιώσει τα Σκόπια, το τέλος ενός προαναγγελθέντος εθνικού αυτογκόλ θα είναι πολύ κοντά…