Σκόπια: το τίμημα της ακρισίας

Οι εξελίξεις στο ζήτημα των Σκοπίων εξακολουθούν να έχουν κάποια σημασία. Μόνο για δύο-δυστυχώς. Από τη μια εκ καθηκόντως η ΥΠΕΞ της Ελλάδας Ν. Μπακογιάννη, από την άλλη εκ πεποιθήσεως ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος και ο υπερνομάρχης Μ. Ψωμιάδης.

Τίποτα το παράξενο σε αυτό: οι ζυμώσεις στη Νέα Υόρκη με Μπακογιάννη-Νίμιτς είναι κυρίως για το θεαθήναι. Η ΥΠΕΞ Ν. Μπακογιάννη κάνει συναντήσεις με σκοπό να πει ότι «έκανα το καθήκον μου», ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι όλα είναι μια ψευδαίσθηση επαφών. Μέχρι σήμερα 123 κράτη έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» μεταξύ αυτών ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και από την Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου και ο προσεκτικός Καναδάς.

Αυτό σημαίνει ότι τα Σκόπια δεν έχουν καμία πραγματική πίεση ή και κίνητρο για να αλλάξουν άποψη και κυρίως γνωρίζουν ότι ο χρόνος είναι με το μέρος τους. Άρα προτιμούν να αφήνουν το χρόνο να κυλά και αυτό επιδεινώνει τα πράγματα αφήνοντάς τα στην ακινησία που κινείται. Μόνο προς το συμφέρον των Σκοπίων…

Όλα, δυστυχώς, βαδίζουν στο κενό και το να χάσει η Ελλάδα τη μάχη από τα Σκόπια είναι πραγματικά εξοργιστικό. Χάθηκε εν μέσω παρελάσεων και συνθημάτων η εφικτή και εθνικά επωφελής σύνθετη λύση στο όνομα των Σκοπίων που η ΕΕ είχε προτείνει μέσω του «Πακέτου Πινέιρο» το 1992.

Τι έγινε από τότε; Ένα ένα τα κράτη αναγνώρισαν τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ταυτόχρονα τα Σκόπια μη διαπιστώνοντας κάποια πίεση, αύξησαν την αδιαλλαξία τους (κανένα συμβιβασμό σε ότι ονομάζουν συνταγματική ονομασία τους) και επέτειναν τις προκλήσεις (μετονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων σε αεροδρόμιο «Μέγας Αλέξανδρος»).

Σήμερα η σιωπή δεν είναι χρυσός. Το μάθημα είναι μέγιστο. Κάτω από το βάρος μιας ανεδαφικής ρητορείας χάθηκε εν πολλοίς μια εθνικής σημασίας υπόθεση, υπέστη μεγάλο πλήγμα το διεθνές κύρος της Ελλάδας, έγινε επιλογή μιας πορείας που δεν βρήκε καμία διεθνή απήχηση. Δυστυχώς το μόνο που σήμερα είναι ανοικτό προς επίλυση είναι εάν Ελλάδα και Σκόπια καταφέρουν να βρουν μεταξύ τους μια φόρμουλα στο διμερές επίπεδο. Αυτό δυστυχώς είναι το τίμημα της ακρισίας. Μόνη «εκκρεμότητα» σήμερα είναι να δεχθούν τα Σκόπια να συζητήσουν με την Ελλάδα το πώς θα τα ονομάζει η Αθήνα στο επίσημο επίπεδο τη σημερινή FYROM…

Η Ελλάδα πλέον διαθέτει ελάχιστα μέσα για να επιτύχει, έστω αυτήν την έσχατη λύση, αλλά δεν είμαι βέβαιος εάν ο Μ. Νίμιτς ενδιαφέρεται για κάποια λύση, αφού η κρίση στο Κόσσοβο έχει οδηγήσει σημαντικές χώρες της Δύσης στη θέση «προσοχή στη σταθερότητα των Σκοπίων, όχι δεύτερο Κόσσοβο στα Βαλκάνια»…