Στον κόσμο των μικρο-ειδήσεων

Δεν είναι εύκολο στην κοινωνία της «παρα-πληροφορίας» να έχεις ορθολογική αντίληψη των πραγμάτων. Τα δευτερεύοντα και τα συμπληρωματικά, δεσπόζουν λες και είναι τα πιο σπουδαία. Η επικαιρότητα είναι γεμάτη από πλήθος μικροειδήσεων που ταλαιπωρούν την κοινωνία μας, ως να είναι τα μέγιστα.

1. Το ζήτημα του διορισμού στη Μ.Ε. ορισμένων καθηγητών Τέχνης ή Αρχιτεκτονικής σε ποια χώρα θα έπαιζε στα ΜΜΕ για τόσες μέρες και ώρες;

2. Πώς δικαιολογείται η ανάδειξη του θέματος των νέων θεσμών στο Πανεπιστήμιο Κύπρου ως πρώτου;

3. Το θέμα του περάσματος στα κατεχόμενα με επίδειξη διαβατηρίων είναι μείζον ζήτημα από τις 23 Απριλίου 2003. Καμιά «έρευνα» στα ΜΜΕ. Το θέμα προκύπτει μόνο όταν το Π.Γ. του ΔΗΣΥ αποφάσισε την είσοδο στα κατεχόμενα.

4. Δεν είναι εύκολο να ιεραρχήσει κανείς τα σημαντικά από τα μη σημαντικά στην σημερινή εποχή.

Το εύκολο και το επιπόλαιο κυριαρχούν. Αλλά δεν είμαστε σε μια συνήθη χώρα όπου το light . μπορεί να κάνει θραύσεις. Απαιτούνται πιο σοβαρές προσεγγίσεις, και διαφορετικές θεωρήσεις πάνω στην επικαιρότητα. Απαιτούνται αντοχές στην πίεση του επιπόλαιου.

5. Οι ώρες σταΜΜΕ πρέπει να γεμίσουν. Ή και μπορεί να περιοριστούν (π.χ. πρωϊνά δρομολόγια με 4 ώρες, με ένα μόνο κεντρικό πρόσωπο).

Είναι σημαντικό να τεθεί προς συζήτηση – ιδιαίτερα στο χώρο της δημοσιογραφικής «σχολής» – το ζήτημα της ιεράρχησης των ειδήσεων, μια νέα αξιολόγησης τους. Δεν είναι μακριά το παράδειγμα της ΕΡΤ (π.χ. δελτίο ειδήσεων των  9μμ.  Είναι πολύ κοντά μας και εαν κάποιος δεν μπορεί να έχει πρωτότυπη σκέψη, μπορεί να πάρει ιδέες, να εμπνευστεί από τους καλύτερους του.

Έτερος εξ ετέρου σοφός ή απλά αξιοποίησε το…

6. Πάσχει η αξιολόγηση των ειδήσεων και οι δημοσιογραφικές σχολές φαίνεται ότι πρέπει να δώσουν περισσότερα στον τομέα αυτό.

Αυτό θέλει αυξημένο μορφωτικό επίπεδο από τους δημοσιογράφους, βαθύτερη γνώση των πραγμάτων, δυνατότητες σύγκρισης (καθηγητές τέχνης, γυμναστές στα δημοτικά) αλλά και δυνατότητες επέκτασης (72 θέσεις στα Πανεπιστήμια, σχέσεις πολιτείας – Πανεπιστημίου. Κύπρου).

7. Το σλόγκαν είναι πλέον πασίγνωστο. Οι πολίτες δεν πειράζει εάν περάσουν στα κατεχόμενα, όχι όμως τα κόμματα. Ποια λογική αποσυνδέει πολίτες και κόμματα; Και εάν οι πολίτες κάνουν του κεφαλιού τους πως ορισμένα κόμματα δεν παίρνουν μέτρα εναντίον των μελών τους αφού παραβιάζουν αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου; Πολίτες και κόμματα έχουν την ίδια κοινωνική ύλη, συντίθεται από τα ίδια υλικά. Ιδού ένα θέμα στο οποίο η διερευνητική δημοσιογραφία θα μπορούσε να κάνει σημαντικά βήματα…

Η ….. ατζέντα του διαλογου μας .. χρειάζεται να αλλάξει ορισμένες προτεραιότητες. Απαιτούνται στέρεες  υποδομές, καθαρότερη συνεννόηση με τις ανάγκες της κοινωνίας μας.