Τί κάνει η αρκούδα στο Άγιον Όρος;

Τι κάνει η αρκούδα στην  Ελλαδα; Αν διαβάσουμε την «Καθημερινή» στις 11 Ιουλίου κάνει και τα εξής:
«Δύο ρώσοι διπλωμάτες απελάθηκαν από την Αθήνα, ενώ σε άλλους δύο απαγορεύτηκε η είσοδος…ανάμεσα στις κατηγορίες που απευθύνει η Αθήνα προς τους διπλωμάτες είναι οι απόπειρες αλίευσης και διακίνησης πληροφοριών, αλλά και χρηματισμού κρατικών λειτουργών. Διάφοροι μηχανισμοί που συνδέονται με ρωσικά συμφέροντα στην Ελλάδα, επιχειρούν να αναμειχθούν στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας. Οι διπλωματικές πηγές ανέφεραν ότι μέσω χρηματισμού, επιχειρούν να επηρεάσουν δήμους και μητροπολίτες, αλλά και να αποκτήσουν επιρροή στο Άγιον Όρος, ενώ τόνισαν ότι κατεγράφη απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, η οποία απέτυχε. Τέλος καταγγέλλεται η προσπάθεια παρέμβασης της Μόσχας σε ευαίσθητα εθνικά ζητήματα και συμφέροντα της Ελλάδας στα Βαλκάνια και συγκεκριμένα στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ».
Το ηλ. «Βήμα» της ίδιας ημέρας μάς πληροφορεί «ότι πρωτοβουλία της Αθήνας δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία», αλλά έρχεται ως απάντηση μετά μια σειρά από συντονισμένες κινήσεις προσπάθειας επέκτασης της ρωσικής επιρροής στην Ελλάδα. Διπλωματικές πηγές εντάσσουν σε αυτές τη δραστηριότητα διαφόρων κύκλων ρωσικών συμφερόντων, όπως η Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Eνωση. Η αντίδραση της Αθήνας αποτελεί, μεταξύ άλλων, ένα μήνυμα προς τη Μόσχα και για όλες αυτές τις δραστηριότητες».
Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος στην Αθήνα  Δ. Τζανακόπουλος επιβεβαιώνοντας τα πιο πάνω δημοσιεύματα δήλωσε στις 11 Ιουλίου ότι «δεν αποδεχόμαστε συμπεριφορές που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο», ενώ το ρωσικό πρακτορείο Interfax, το οποίο επικαλείται το Reuters, το  ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει ότι «θα υπάρξει απάντηση στην απέλαση από την Ελλάδα των Ρώσων διπλωματών με τον ίδιο τρόπο».

Στις 13 Ιουλίου η Ρωσία  υποστήριξε «ότι πίσω από τις απελάσεις ρώσων διπλωματών από την Αθήνα βρίσκονται οι Ηνωμένες Πολιτείες». Η Αθήνα θεώρησε τον ισχυρισμό αυτό ως «απολύτως αβάσιμο», συμπληρώνοντας πως «η ρωσική πλευρά ενδεχομένως να δυσκολεύεται να αντιληφθεί πως η Ελλάδα δεν αφήνει τρίτες χώρες να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά της».

Τα πιο πάνω εντάσσονται σε έναν πολύ μεγαλύτερο κύκλο δραστηριοτήτων που έρχονται από τη Μόσχα. Ήδη ερευνάται το μέγεθος της παρέμβασης στις αμερικάνικες εκλογές στιγ ΗΠΑ το 2016, σημειώνεται μαζική, ηλεκτρονική  υποστήριξη του brexit στο Ηνωμένο Βασίλειο,  καταγράφεται ανοικτή στήριξη της Λεπέν από τον Πούτιν, μαζί με τη δημιουργία μηχανισμού ηλεκτρονικής παρέμβασης από πλαστούς λογαριασμούς στο fb που είχαν ως στόχο τη φθορά Μακρόν στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία.

Τι συμβαίνει στην Ελλάδα; Σύμφωνα με την «Καθημερινή» «καταγγέλλεται η προσπάθεια παρέμβασης της Μόσχας…συγκεκριμένα στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ».

Η ερμηνεία της φράσης έχει ουσία: «διάφοροι μηχανισμοί που συνδέονται με ρωσικά συμφέροντα στην Ελλάδα, …επιχειρούν να επηρεάσουν δήμους και μητροπολίτες, αλλά και να αποκτήσουν επιρροή στο Άγιον Όρος, ενώ τόνισαν ότι κατεγράφη απόπειρα εξαγοράς κρατικών λειτουργών, η οποία απέτυχε».

Η Μόσχα δυσανασχετεί με την πολύ καλή συμφωνία Ελλάδας-Σκοπίων για το ζήτημα της ονομασίας (Βόρεια Μακεδονία) καθ’ ότι με την επίλυση του ζητήματος η Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας θα ενταχθεί στο ΝΑΤΟ. Ως εκ τούτου η Ρωσία δραστηριοποιείται στη Β. Ελλάδα με στόχο να αποδυναμώσει τη συμφωνία (η ίδια χώρα που ήδη αναγνώρισε τα Σκόπια σκέτα Δημοκρατία της Μακεδονίας!) και μέσω της διαρκούς εκκρεμότητας να παρεμποδίσει τη διεύρυνση της συμμαχίας του ΝΑΤΟ (κάτι το οποίο επιλέγουν με την ψήφο τους οι πολίτες των Σκοπίων!). Η Μόσχα έχει εντείνει τις πολιτικές της αποδυνάμωσης της συμφωνίας με κύριο στόχο την ακύρωση της ευρωπαϊκής πολιτικής για τα Δυτικά Βαλκάνια.

Ο πόλεμος με άλλα μέσα ανάμεσα σε εικόνες από τον Ψυχρό Πολέμο,  είναι μαχητικά παρών όπως βεβαιώνουν τα πιο πάνω παραδείγματα. Η Μόσχα επιστρέφει στην παγκόσμια σκηνή με τον τρόπο Πούτιν:

χρήση παλιών και νέων μέσων για να επηρεάζει, να ελέγχει, ή να φθείρει πρόσωπα και πολιτικές σε διεθνές επίπεδο. Απορρίπτει το σύστημα που βασίζεται στο κράτος δικαίου όπως το υιοθετεί η ΕΕ. Γι΄αυτό τα βέλη στρέφονται, κατά περίπτωση, σε χώρες-μέλη της ΕΕ τα οποία, με την ελεύθερη θέλησή τους συγκροτούν ένα σύστημα αξιών βασισμένων στη φελελεύθερη ευρωπαϊκή παράδοση.

Ιδιαίτερη είναι η θέση της Μόσχας για το κυπριακό: η μη λύση είναι η επιθυμητή για τον Πούτιν φόρμουλα.

Μια αριστερο-δεξιά συμμαχία από πολίτες που ζουν σε κράτη-μέλη της ΕΕ, βλέπουν στα ανατολικά της Ευρώπης «Παϊσίους», «σωτήρες» και «διασώστες» ντυμένους, άλλοτε ως «βατραχάνθρωπους» ή, άλλοτε, ντυμένους ως «μαχητές του κουνγκ-φου».

Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες έχουν καλές σχέσεις με τη Ρωσία, ενώ άλλες έχουν στενές οικονομικές σχέσεις στο θέμα της ενέργειας. Αυτό είναι μέρος του παιχνιδιού καθώς οι οικονομικές σχέσεις με τη Μόσχα είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής που βλέπει με ρεαλισμό τις γενικότερες εξελίξεις στην περιοχή.

Σε αυτό το πλαίσιο είναι σημαντικό τα κράτη-μέλη της ΕΕ να υπερασπίζονται ταυτόχρονα τις θεμελιώδεις αρχές της (κάτι που δεν είναι βέβαιο ότι συμβαίνει με όλα), να αντιμετωπίζουν κάθε απόπειρα παρέμβασης στις εσωτερικές τους υποθέσεις και έτσι να υπάρχει μια καλύτερη συνεννόηση με τη Μόσχα.

Λάρκος Λάρκου