Το δίλημμα του Ταλατ

Το ποιος θα ηγείται της τ/κ κοινότητας, είναι ένα πολύ ε/κ θέμα. Παλαιότερα η διαδικασία της ψηφοφορίας ανάμεσα στους τ/κ έμοιαζε μάλλον με καρικατούρα εξαιτίας της ντενκτασικής καταπίεσης σε συνδυασμό με τον ασφυκτικό έλεγχο του κατοχικού στρατού. Σήμερα τα πράγματα έχουν μερικώς διαφοροποιηθεί: η συμμετοχή της Κύπρου στην ΕΕ, το μερικό άνοιγμα των οδοφραγμάτων  και οι ευρωτουρκικές σχέσεις έχουν ως ένα βαθμό διαφοροποιήσει το σκηνικό καθώς η ψηφοφορία στις 18 Απριλίου για την εκλογή ηγέτη της τ/κ κοινότητας μπορεί να κρίνει πολλά σε σχέση με τις διαδικασίες επίλυσης του κυπριακού. Ο Ν. Έρογλου προηγείται αυτή την περίοδο του Μ. Α. Ταλά κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες. Τι σημαίνει αυτή η αριθμητική; Πρώτα σημαίνει την αποτυχία του Ταλάτ και του ΡΤ Κόμματος να συντονιστούν με άλλες δυνάμεις για να επιτύχουν μεγάλους στόχους, και δεύτερο, ότι η μεταστροφή μέρους της τ/κ κοινής γνώμης σε πιο «εσωστρεφείς» θέσεις, είναι εκείνη που δίνει στον Ν. Έρογλου το προβάδισμα. Αυτό είναι το κρίσιμο σημείο και ακολουθεί το προβάδισμα Έρογλου. Σε όλες τις μετρήσεις ένα σημαντικό ρεύμα τ/κ επιστρέφει σε παλαιές θέσεις, γυρίζει την πλάτη στην ομοσπονδιακή διευθέτηση και ψηφίζει «συνομοσπονδία» ή λύσεις του τύπου «δίπλα-δίπλα». Η εξέλιξη αυτή έδωσε την πρώτη θέση στο κόμμα της «Εθνικής Ενότητας»  στην ψηφοφορία για την λεγόμενη «βουλή» και τώρα το προβάδισμα στον Έρογλου για την ηγεσία των τ/κ. Το ερώτημα είναι κατά πόσο ο Ν. Έρογλου θα συνεχίσει την προσπάθεια Ταλάτ για επίλυση του κυπριακού εάν νικήσει τον Απρίλιο. Η απάντηση στο  ερώτημα αυτό έχει τρεις όψεις:

Α Η Τουρκία έχει αποφασίσει να χειριστεί αλλιώς την υπόθεση. Δεν θα επαναλάβει το χειρισμό που οδήγησε στον εξοστρακισμό Ντενκτάς. Φαίνεται να αλλάζει μέθοδο και αξιοποιώντας τα αδύνατα στοιχεία Έρογλου –απουσία διεθνούς παρουσίας, ελάχιστες συμμαχίες στην Άγκυρα, καμία εμπειρία σε συνομιλίες στο κυπριακό-  θα αναλάβει την πλήρη έλεγχο των συνομιλιών. Συνεπώς οι συνομιλίες θα συνεχιστούν όπως έχουν σχηματιστεί έως σήμερα αλλά σε ένα δυσμενέστερο περιβάλλον που δημιουργεί κυρίως η αλλαγή διαθέσεων σε μέρος της τ/κ κοινής γνώμης και δευτερευόντως από την εκλογή Έρογλου. Ο Ν.  Έρογλου έχει αφομοιώσει την ιδέα να ακολουθήσει την γραμμή της  Άγκυρας με το επιχείρημα ότι έτσι θα υπηρετήσει τα ευρύτερα συμφέροντα της Τουρκίας

Β Η ανάλυση που θέλει τις συνομιλίες να τερματίζονται με την εκλογή Έρογλου, νομίζω,  δεν ευσταθεί. Το βασικό πρόβλημα δεν θα βρίσκεται σε αυτό το σημείο αλλά στο κλίμα και τις διαθέσεις που θα δημιουργηθούν με την εκλογή στην ηγεσία των τ/κ ενός  παλιομοδίτη πολιτικού που επαναλαμβάνει διαρκώς «όχι στην επιστροφή της Μόρφου στους ε/κ» και «περισσότεροι έποικοι με τη λύση».

Γ Σήμερα φαίνεται ότι η υποψηφιότητα Ταλάτ στέκει στον αέρα: θα θέσει υποψηφιότητα με τόσο μεγάλη διαφορά από τον Έρογλου; Περιμένει να ανακάμψει με τις επαφές του στο διεθνή χώρο; Υπάρχει ικανό χρονικό διάστημα για να αλλάξουν τα δεδομένα; Περιμένει κάποια πρόοδο στο κυπριακό η οποία θα αλλάξει τις σημερινές ισορροπίες;

Θα αποσύρει την υποψηφιότητά του και να οριστεί μετά συνομιλητής του Δ. Χριστόφια με την έγκριση Άγκυρας και Έρογλου; Όλα τα σενάρια είναι ανοικτά και θα δούμε ποιο είναι το επικρατέστερο με την ολοκλήρωση των συνομιλιών Χριστόφια-Ταλάτ στο τέλος του Μάρτη.