Το Ευρωκοινοβούλιο και οι αριθμοί

Η συζήτηση άρχισε και το κλίμα των ημερών επιτρέπει τη διεύρυνσή της. Η συμμετοχή της Κύπρου στις Ευρωεκλογές (Ιούνιος 2003) θέτει επί τάπητος ένα κύριας σημασίας ερώτημα. Πόσοι ευρωβουλευτές θα εκπροσωπούν τον κυπριακό λαό; Η συζήτηση έχει αρχίσει και το ειδικό ερώτημα έχει πέντε, κατά την άποψή μου, διαστάσεις.

Α. Οι Συνθήκες της Ε.Ε. έχουν ορίσει τον αριθμό. Έξι ευρωβουλευτές θα εκπροσωπούν την Κύπρο, στη βάση των θεσμικών αποφάσεων των 15, στη Νίκαια Δεκέμβριος 2000.

Β. Στο Ευρωκοινοβούλιο εκπροσωπούνται οι λαοί, όχι οι κυβερνήσεις. Κατά συνέπεια οι έξι θα είναι εκπρόσωποι του πολιτικού υποκειμένου, εκφραστές του λαού της Κύπρου, όχι διορισμένοι εκπρόσωποι όπως λ.χ. οι Επίτροποι ή οι εκπρόσωποι στη Συντακτική Συνέλευση. Έτσι, στη βάση ότι στο Κυπριακό Σύνταγμα η αντιστοιχία Ε/Κ και Τ/Κ στο Κοινοβούλιο (Βουλή των Αντιπροσώπων) είναι 4:2, έχει παρουσιαστεί αυτή η αναλογία και στην περίπτωση των Ευρωεκλογών, τέσσερις Ε/Κ, δύο Τ/Κ.

Γ. Από ορισμένους κύκλους κυκλοφορεί η άποψη πως αφού το κυπριακό δεν έχει επιλυθεί, οι έξι θέσεις να καλυφθούν από Ε/Κ και μετά βλέπουμε.

Η άποψη αυτή είναι κυριολεκτικά αβάσιμη. Στο κυπριακό κοινοβούλιο από το 1964 δεν έχουν πληρωθεί οι έδρες που αναλογούν στους Τ/Κ. Παραμένουν κενές. Ουδείς έχει εισηγηθεί – έως τώρα – κάτι άλλο. Αυτό το πρότυπο ταιριάζει και στην περίπτωση των Ευρωεκλογών. Εάν έως τότε (Ιούνιος 2003) έχει λυθεί το Κυπριακό όλα είναι απλά, και το 4:2 υλοποιείται. Εάν όχι, οι 4 ευρωβουλευτές εκλέγονται από τους Ε/Κ και οι 2 θέσεις μένουν κενές έως την πλήρωση τους από τους Τ/Κ. Ένα σενάριο που πιθανόν να θέσει το ζήτημα σε νέες διαστάσεις είναι το εξής .Και εάν το κυπριακό παραμένει άλυτο , να αναλάβει η ΕΕ υπό την ευθύνη της την διεξαγωγή ευρωεκλογών στα κατεχόμενα και στην παρουσία παρατηρητών της Κυπριακής Δημοκρατίας .Μια τέτοια πρόταση δεν θα περάσει από το καθεστώς Ντενκτάς. Αξίζει, όμως, να τύχει προσεκτικής μελέτης και προώθησης του στις Βρυξέλλες.

Δ. Η προσέγγιση αυτή πάει κατ’ ευθείαν στην ουσία του πολιτικού αγώνα στη σημερινή Κύπρο. Είναι μια θεσμικώς σωστή διαδικασία, ενώ ταυτόχρονα είναι και μήνυμα ειδικού συνδυασμού για το πώς οι Τ/Κ θα είναι παρόντες στον εκλογικό αγώνα. Με την επίλυση του κυπριακού, όχι στις μεθεπόμενες ευρωεκλογές. Όταν γίνεται λόγος με ευρωπαικά βήματα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, από κάπου αρχίζεις που να είναι απλό, χειροπιαστό, αληθές σε όλο το συνταγματικό του εύρος. Και η λύση του 4:2 είναι απολύτως συμβατή με το σύνταγμα, αλλά και την πολιτική συγκυρία.

Ε. Κάθε εξέλιξη έχει το δικό της κωδικό περιεχόμενο. Εάν ο λαός της Κύπρου εκπροσωπείται από τέσσερις Ε/Κ ευρωβουλευτές οι δύο άδειες καρέκλες για τους Τ/Κ στην αίθουσα του ευρωκοινοβουλίου, θα είναι και μια μεγάλη υπόθεση πίεσης προς την κατεύθυνση της Άγκυρας και του Ρ. Ντενκτάς. Ποιοι απουσιάζουν, γιατί απουσιάζουν, πού πάει το κυπριακό, πώς προωθεί το ευρωκοινοβούλιο περαιτέρω δράσεις για την επίλυση του.

Ενώ η προσέγγιση είναι κατά την άποψή μου θωρακισμένη σε όλα τα επίπεδα (συνταγματικά, πολιτικά, στόχοι).

Σε μια τέτοια εξέλιξη η Κύπρος και ο λαός της θα κερδίσουν περισσότερη αξιοπιστία ως προς το τί ακριβώς επιδιώκουν σε σχέση με το ευρωπαϊκό περιβάλλον.

Είναι ένα δυνατό χαρτί, ένα τέστ αξιοπιστίας για το λαό μας και τις πολιτικές του εκπροσωπήσεις.