Το Ισραήλ σε αναζήτηση νέας σταθερότητας

Τι ψήφισαν οι ισραηλινοί στις βουλευτικές εκλογές στις 22 Ιανουαρίου; Μάλλον επιβεβαίωσαν τη στρατηγική της σύγχυσης που ακολουθούν έδω και τρία χρόνια μετά τον τερματισμό της ειρηνευτικής διαδικασίας με τους παλαιστινίους. Αυτή η σύγχυση εκφράστηκε με αριθμούς. Το κοινό ψηφοδέλτιο του Λικούντ με ηγέτη τον νυν πρωθυπουργό Μ.  Νετανιάχου με το ακροδεξιό  κόμμα «Ισραέλ Μπεϊτένου» με ηγέτη τον πρώην υπουργό  Εξωτερικών Αβίγκντορ Λίμπερμαν έλαβε 31 έδρες. Το κεντρώο κόμμα «Γες Ατίντ» με επικεφαλής έναν πρώην δημοσιογράφο, τον Γιαΐρ Λαπίντ, εκλέγει 19 βουλευτές το Εργατικό 11, το επίσης κεντρώο «Κίνημα» της πρώην υπουργού Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι 6, το Μέρετζ 6 έδρες, τα αραβικά κόμματα 12, το Καντίμα 2, και τις υπόλοιπες έδρες στην από 120 μέλη Κνεσσέτ έλαβαν διάφορα ακραία θρησκευτικά κόμματα. Ο Β. Νετανιάχου θα λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον πρόεδρο Σιμόν Πέρες αλλά η αποστολή του θα είναι πολύ δύσκολη. Η πτώση των ποσοστών της συμμαχίας Λικούντ-Μπεϊτένου είναι σημαντική, από 42 σε 31 έδρες.

Το ισραήλ βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις, συνεπώς κτίζει πάνω σε δύσκολες κομματικές ισορροπίες:

1 Είναι σε θέση ο Νετανιάχου να δώσει κάτι παραπάνω από όσα έδειξε τις θητείες του στην πρωθυπουργία; Η αδιαλλαξία του στις συνομιλίες με τους παλαιστινίους είναι όση διαθέτει και το ακροδεξιό κόμμα «Ισραέλ Μπεϊτένου» (Ισραηλ, Πατρίδα) του Αβίγκντορ Λίμπερμαν. Αντιλαμβάνονται και οι δύο το μέλλον του Ισραήλ σε σύγκρουση με το Ιράν και επιχειρούν να ωθήσουν τον Μ. Ομπάμα σε επίθεση κατά του εργοστασίου εμπλουτισμού ουρανίου της Τεχεράνης, ενώ την ίδια στιγμή αγνοούν το μέγιστο -έναν επωφελή συμβιβασμό της λύσης των δύο κρατών με τον Α. Αμπάς και τη μετριοπαθή Φατάχ. Ο Νετανιάχου δηλώνει προεκλογικά ότι «το ιρανικό πυρηνικό πρόβλημα είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα και όχι η ανέγερση κατοικιών στην Ιερουσαλήμ».

2. Η κοινότητα των ρωσοεβραίων φαίνεται να «κατακτά» την πολιτική σκηνή στο Ισραηλ αφού η μεγάλη πλειοψηφία της προτιμάτον ακροδεξιόΑβίγκντορ Λίμπερμαν -σχεδόν ένα εκατομμύριο, ίσον με το 20% του συνολικού πληθυσμού. Αυτή η αλλαγή συσχετισμών εξόντωσε κυριολεκτικά τα μετριοπαθή πολιτικά ρεύματα που εργάζονταν για την ειρήνευση, και πίεσε, πιο ειδικά, το πάλαι ποτέ ισχυρό Εργατικό  Κόμμα και τα κινήματα ειρήνης.

3. Η Τ. Λίβνι δοκίμασε να ενώσει την κατακερματισμένη αντιπολίτευση-Εργατικό, Κίνημα,Γες Ατίντ, Καντίμα- κυρίως. Οι αριθμοί δεν δικαίωσαν την προσπάθεία της γιατί, πρώτο, έγινε την τελευταία στιγμή -λίγες ημέρες πριν τις κάλπες, και, δεύτερο, φαίνεται ότι οι δεσμοί της ίδιας με το Εργατικό Κόμμα έχουν κυριολεκτικά διαλυθεί, γεγονός που επηρέασε το συνολικό εγχείρημα.

4. Πώς θα χειριστεί το νέο τοπίο στο Ισραήλ ο εκλεγείς για δεύτερη θητεία πρόεδρος των ΗΠΑ Μ. Ομπάμα; Είναι γνωστές οι διαφορετικές απόψεις Ομπάμα-Νετανιάχου σε σχέση με την ειρηνευτική διαδικασία στη Μ. Ανατολή. Οι εκλογές δεν άλλαξαν κάτι, άρα η συνεργασία των δύο θα περάσει από ισχυρές επιφυλάξεις ως προς τις προθέσεις της κάθε πλευράς.

5. Ο πολιτικά αποδυναμωμένος Νετανιάχου θα ακολουθήσει τις ίδιες αδιάλλακτες θέσεις στο μεσανατολικό, έστω και εάν συνεργαστεί με τον κεντρώο Γ. Λαπίντ. Αυτή η πιθανότητα δεν αλλάζει τον κεντρικό πυρήνα της πολιτικής του-άρνηση κάθε συμβιβασμού με τον Α. Αμπάς. Αυτή η αντιφατική ρευστότητα, ίσως, να δείξει πως η νίκη Νετανιάχου δεν θα διαρκέσει για πολύ, μοιάζει να είναι η τελευταία του στη θέση του ηγέτη του Λικούντ. Ο κύκλος των παλαιών ισραηλινών πολιτικών κλείνει, και ο Νετανιάχου θα ακολουθήσει τον κανόνα. Αν η αντιπολίτεση ακολουθήσει την άποψη Λίβνι, ίσως να έχουμε κομματκές διεργασίες σε αναζήτηση μιας νέας σταθερότητας, ικανής να επανεκκινήσει την ειρηνευτική διαδικασία στη Μ. Ανατολή.