Το κυπριακό στην ανοικτή κοινωνία
Η διαφορά είναι θεμελιώδης και πρέπει να καταγραφεί με κάθε σαφήνεια. Ο πρόεδρος Τ. Παπαδόπουλος πιστεύει ότι από τη στιγμή που δεν υπάρχει στον ορίζοντα κινητικότητα στο κυπριακό, σκέψεις ή προτάσεις για αλλαγή στο σχέδιο Ανάν δεν είναι μια αναγκαία διαδικασία. Το σλόγκαν είναι γνωστό: να μην διαπραγματευόμαστε με τον εαυτό μας. Αυτή η αντίληψη είναι κομμάτι της παραδοσιακής διαχείρισης του κυπριακού. Όλα στη συνάντηση Παπαδόπουλου – Ταλάτ, όλα στη συνάντηση Κληρίδη – Ντενκτάς κ.ο.κ. Αυτή η προσέγγιση μας πάει πολύ πίσω. Οι κοινωνίες έχουν αλλάξει, οι πολίτες έχουν προχωρήσει, και το κυπριακό δια δύο, δεν αποτελεί την απάντηση στα νέα κοινωνικά φαινόμενα.
Ζούμε σε μια σύγχρονη, ανοικτή κοινωνία. Τα ΜΜΕ σχεδόν σε κάθε περίπτωση πληροφορούν. Σχέδιο λύσης του ΟΗΕ υπάρχει, όπως και άλλα πριν, είναι πλήρως γνωστά στους πολίτες (μέσω ιστοσελίδων, βιβλίων, φυλλαδίων, εφημερίδων).
Άρα, όποιος πολίτης ενδιαφέρεται μπορεί να είναι μια δυνατή τράπεζα πληροφόρησης.
Ζούμε σε μια ανοικτή κοινωνία, η πληροφορία διαχέεται πάντα, οι πολίτες έχουν αυξημένες απαιτήσεις σε ότι αφορά την ποιότητα αυτής της πληροφορίας.
Ποιότητα σε μια ανοικτή κοινωνία είναι ο έγκυρος, δημόσιος, πολυφωνικός διάλογος. Τι προτάσεις έχουν τα κόμματα, ποιες πιθανές αλλαγές εισηγούνται στο σχέδιο Ανάν, πως βλέπουν τις ευρωτουρκικές σχέσεις κλπ.
Συνδικάτα, φορείς της κοινωνίας των πολιτών εκπρόσωποι οργανώσεων ή κινήσεων, όμιλοι, σε ένα πλουραλιστικό διάλογο έχουν ρόλο και λόγο στην αναζήτηση συνθέσεων και στην διαμόρφωση μιας πλειοψηφίας που γνωρίζει τι θέλει και πώς θα το διεκδικήσει.
Ορισμένες θέσεις αφορούν τους Ε/Κ. Άλλες αφορούν τους Τ/Κ. Ορισμένα ζητήματα είναι χρήσιμο να συζητούνται και με Τ/Κ οργανώσεις, φορείς, ή κόμματα. Οι ανησυχίες, ή οι αντι-θέσεις μόνο εάν τοποθετηθούν σε ένα δημόσιο, ανοικτό διάλογο είναι σε θέση να δημιουργούν κοινή γνώμη με στέρεες γνώμες, αμοιβαιότητα, στις αντιλήψεις ή στις απορίες που πρέπει να ξεπεραστούν.
Η αντίληψη που εκφράζει η ηγετική ομάδα γύρω από τον Τ. Παπαδόπουλο είναι μια στείρα αντίληψη για το ρόλο των φορέων της οργανωμένης κοινωνίας, είναι μια αρνητική τοποθέτηση για το τι είναι σήμερα και τι εκφράζει ο ενημερωμένος πολίτης. Οι εσωστρεφείς διαδικασίες, η μονοδιάστατη αντίληψη για τις μεθόδους επίλυσης του κυπριακού, εκφράζουν ένα κλίμα ανασφάλειας για το που μπορεί να πάει ο ενημερωμένος πολίτης. Όλα τα πιο πάνω προφανώς δεν καταργούν τις όποιες συνομιλίες ή συναντήσεις κορυφής στο Λήδρα Πάλας ή αλλού. Αντιθέτως: η ανοικτή κοινωνία, η συμμετοχική διαδικασία όπως την πρότεινα πιο πάνω, είναι ένα χρήσιμο σύστημα διαλόγου που βοηθά και τις συναντήσεις κορυφής.
Απλά είναι θέμα αντίληψης για την πολιτική, θέμα άποψης για το πώς εξελίσσεται το πολιτικό μας σύστημα.