Το Κυπριακό στο διεθνή στίβο.

Η δημόσια συζήτηση για το ρόλο των «ξένων» σε μια πιθανή πρωτοβουλία στο κυπριακό (μετά τις προεδρικές εκλογές) εξακολουθεί να απασχολεί την προεκλογική μας ατζέντα. Υποψήφιοι και κόμματα παρεμβαίνουν και διατυπώνουν σκέψεις. Ποιος ο ρόλος των ξένων σε μια πιθανή πρωτοβουλία; Είναι χρήσιμη ή όχι μια παρέμβαση των ξένων;

Πρέπει εξαρχής να τονιστεί ότι μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Κύπρου (εισβολή/κατοχή), χρειάζεται συστηματική υποστήριξη στο διεθνή χώρο για να περάσει τις θέσεις της. Είναι καθήκον κάθε χώρας με ανοικτά εθνικά μέτωπα να αναπτύσσει διεθνή δράση. Προφανώς όχι για να πει τον πόνο της, αλλά για να κερδίσει υποστήριξη απέναντι στην κυρίαρχη απειλή, την τουρκική κατοχή. Με αδιαπραγμάτευτη αρχή την υπεράσπιση των κυπριακών συμφερόντων. Ας θυμηθούμε ότι για δεκαετίες η διεθνοποίηση του κυπριακού ήταν βασική επιδίωξη των κυβερνήσεων Μακαρίου, Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη. Σήμερα αίφνης ανακαλύψαμε πρόβλημα με τους ξένους, γυρίσαμε πίσω στην εποχή της «αυτάρκειας», της αίσθησης ότι είναι αρκετό που έχουμε δίκαιο και το γνωρίζουμε μεταξύ μας. Δεν δουλεύει όμως έτσι το διεθνές σύστημα. Δεν πάμε πουθενά με τέτοιες πρακτικές. Η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον να ακούγεται η φωνή της στα διεθνή φόρα. Στην «εποχή ΕΕ», συμμετέχουμε σε όλα τα θεσμικά όργανα, έχουμε δικαιώματα και ευθύνες, έχουμε εταίρους.

Είναι γνωστό σε όλους ότι στη διεθνή σκηνή υπάρχουν δυσκολίες, ορισμένες χώρες έχουν άλλα συμφέροντα από τα δικά μας, εκτιμούν αλλιώς το κυπριακό. Εμείς έχουμε την ευθύνη να προβάλλουμε τις θέσεις μας, να αγωνιζόμαστε για να αλλάζουμε απόψεις και όταν είναι παραγωγικό να διαφωνούμε την ώρα που αυτό επιβάλλεται και όχι εκ των υστέρων.

Το δικό μας χρέος είναι να οικοδομούμε συμμαχίες, να πείθουμε για το δίκαιό μας με την κατάλληλη επιχειρηματολογία.

Εμείς επιβάλλεται να θέλουμε, εμείς επιβάλλεται να επιδιώκουμε να υπάρχει κινητικότητα, να συζητιέται το κυπριακό στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο στη διεθνή ατζέντα. Αν με τις επιλογές μας οδηγήσουμε σε ατονία το διεθνές ενδιαφέρον για το κυπριακό, υπηρετούμε κατά το χειρότερο δυνατό τρόπο την υπόθεση της λύσης. Η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον με τις δικές της ενέργειες να επιτύχει την ενεργό εμπλοκή του ΟΗΕ και της ΕΕ στις διαδικασίες για λύση. Πώς αυτό θα επιτευχθεί αν δεν είμαστε εξωστρεφής, δραστήριοι, πειστικοί απέναντι στην ευρωπαϊκή και τη διεθνή κοινότητα;

Μια ματιά σε άλλα διεθνή προβλήματα λέει πολλά. Στη διάσκεψη της Αννάπολις για το μεσανατολικό έλαβαν μέρος σαράντα χώρες ως παρατηρητές. Το διεθνές ενδιαφέρον είναι αναντικατάστατη δύναμη για να αλλάξει η μοίρα των λαών και ασφαλώς για να τεθεί τέρμα στην κατοχή του 37% της πατρίδας μας από τα τουρκικά στρατεύματα.