Το “μνημόνιο” πίσω από το στούντιο…

Το επεισόδιο με την επίθεση στελέχους της «Χρυσής Αυγής» κατά βουλευτίνας του ΚΚΕ σε στούντιο, κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής εκπομπής στην Αθήνα, προκάλεσε τη δικαιολογημένη αγανάκτηση κομμάτων και άλλων φορέων που καταδίκασαν με τον πιο αυστηρό τρόπο την αθλιότητα αυτή. Η συζήτηση συνεχίζεται και ο ελληνικός τύπος όσο και ο κυπριακός ασχολούνται με το θέμα, αναδεικνύοντας και καταδικάζοντας την νεοφασιστική πρακτική της «Χρυσής Αυγής» σε διάφορες περιπτώσεις.

Το επεισόδιο αυτό είναι το σύμπτωμα μιας Ελλάδας που έχασε τον προσανατολισμό της, μιας χώρας με επικυρίαρχο στοιχείο την απόγνωση, την παραπολιτική και την συνωμοσιολογία. Τα προβλήματα αντί να οδηγήσουν σε πραγματική αυτοκριτική το πολιτικό σύστημα και τον κάθε πολίτη ξεχωριστά, οδήγησαν σε μια ασύλληπτης έκτασης προσπάθεια για να φωνάζουν «φταίει αυτός, φταίει ο προηγούμενος, όχι πάντως εγώ». Δυστυχώς αυτή η πρακτική δεν έχει όρια: σήμερα ο κίνδυνος επιστροφής στη δεκαετία του ’60 δεν φαίνεται να βοηθά σε ωρίμανση της πολιτικής της ζωής. Η πιο εύκολη λύση βρέθηκε γιατί δεν στοιχίζει τίποτε: όλες οι διαρθρωτικές αδυναμίες, οι λανθασμένες επιλογές και τα προβλήματα από τον κίνδυνο ολικής χρεοκοπίας θα χαθούν μόλις σβήσει το «μνημόνιο»! Έτσι πολλοί αθωώνουν τα πραγματικά αίτια της κρίσης με εξαγωγή ευθύνης στους άλλους, τους ξένους, τους συνωμότες κλπ. Το μνημόνιο, ωστόσο, είναι το σύμπτωμα, όχι το αίτιο της κρίσης!

Η αντίληψη που καλλιεργήθηκε μετά το 2009 ότι η λύση είναι να πετάξω ευθύνες σε άλλους, ήταν απολύτως καταστροφική. Ύστερα ήρθε το κλίμα ανομίας του δήθεν «δεν πληρώνω», οι προπηλακισμοί κατά βουλευτών και υπουργών, και σήμερα αυτό το κλίμα της αντεστραμμένης οργής δεν έχει όρια όπως έδειξε ο τραμπουκισμός στο στούντιο κατά της βουλευτίνας. Το κλίμα καλλιεργήθηκε γιατί καμία πολιτική δύναμη δεν φαίνεται να αντέχει να δει την πραγματική αιτία της κρίσης: πελατειακό κράτος, αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας, γραφειοκρατία, απουσία ελέγχου, απουσία αξιοκρατίας, ξεπερασμένο εκπαιδευτικό σύστημα. Αν κάποια πολιτική δύναμη δει την αιτία, θα χρειαστεί να δει και την δική της ευθύνη για το σημερινό χάος, άρα δεν θα αρκεί η συνθηματολογία για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας..