Τρεις Πυλώνες και στο βάθος…Mr Euro!
Το «Βήμα» έχει το ρεπορτάζ επικαλούμενο «κορυφαίες ευρωπαϊκές πηγές». Θέμα η «νέα αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ενωσης (EMU), οι αρχές και οι δομές που θα προφυλάξουν την ευρωπαϊκή οικονομία και το ευρώ από μελλοντικές κρίσεις». Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαμορφώνει μια νέα πολιτική πρόταση πάνω σε τρεις πυλώνες.
Το ρεπορτάζ έχει ως εξής:
«Οι τρεις πυλώνες του σχεδίου Γιούνκερ είναι η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου (που οδηγεί σε de facto απομάκρυνση του ΔΝΤ από τον ευρωπαϊκό χώρο), η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης με εγγυημένο το 100% των καταθέσεων και ο θεσμός του υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης, που θα είναι ταυτόχρονα πρόεδρος του Εurogroup και αντιπρόεδρος της Κομισιόν.
Η φιλοσοφία Γιούνκερ είναι μέχρι και τις ευρωεκλογές του 2019 να ανοίξει ένα «παράθυρο ευκαιρίας για την Ευρώπη», δεδομένου μάλιστα ότι για πρώτη φορά και οι 28 χώρες της Ενωσης βρίσκονται σε τροχιά ανάπτυξης και η ανεργία μειώνεται.
Ως εκ τούτου, απόλυτη προτεραιότητα για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον πρόεδρο Γιούνκερ είναι «να φτιάξουμε τη σκεπή του σπιτιού τώρα που δεν βρέχει» και να χτίσουμε τη «νέα ΟΝΕ, το νέο ευρώ».
Ο πρώτος πυλώνας είναι η δημιουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου που θα αποτελεί μετεξέλιξη του ESM στο ΔΝΤ των ευρωπαϊκών χωρών. Η αλλαγή αυτή είναι προετοιμασμένη, ολοκληρωμένη τεχνικά και αυτό που απαιτείται είναι η έγκριση της «μετεξέλιξης» από τα εθνικά Κοινοβούλια. Η συμμετοχή των κρατών-μελών θα γίνει με τις αναλογίες και τα κεφάλαια που ισχύουν σήμερα, κάτι που συνεπάγεται ότι τον πρώτο λόγο θα εξακολουθήσει να έχει η Γερμανία.
Το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, πλέον, θα δανείζεται για να δανείζει τα μέλη του που βρίσκονται σε χρηματική ανάγκη και θα αποτελεί τον μηχανισμό στήριξης έσχατης ανάγκης για την Ενωση.
Πέραν των εγγυήσεων που θα παρέχουν τα κράτη-μέλη στο Ταμείο, θα δημιουργηθεί και ένα μεγάλο «μαξιλάρι» (buffer) ως μηχανισμός ασφαλείας για μελλοντικές κρίσεις.
Ο δεύτερος πυλώνας του σχεδίου είναι να δημιουργηθεί ο θεσμός του υπουργού Οικονομικών της ευρωζώνης – του Mr Euro -, ο οποίος θα είναι ταυτόχρονα πρόεδρος του Eurogroup και αντιπρόεδρος της Κομισιόν. Αρα θα είναι το πρόσωπο-κλειδί δεδομένου ότι θα συγκεντρώνει όχι μόνο θέσεις και αρμοδιότητες αλλά και εξουσίες στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη.
Ο τρίτος πυλώνας είναι η ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης με νέο στοιχείο την απόφαση έως το 2019 να υπάρξει συνολική εγγύηση των καταθέσεων ανεξαρτήτως ύψους. Σήμερα οι καταθέσεις είναι εγγυημένες για ποσά μέχρι 100.000 ευρώ το άτομο ανά τράπεζα.
Η εγγύηση των καταθέσεων από το πρώτο μέχρι το τελευταίο ευρώ είναι η μεγάλη αλλαγή που αφενός θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των καταθετών στο ευρώ και τις τράπεζες και αφετέρου θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη των αγορών απέναντι στο ευρωπαϊκό τραπεζικό οικοδόμημα.
Παράλληλα με την ενδυνάμωση της ΟΝΕ και του ευρώ σε πολιτικό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινείται μεθοδικά ώστε να περιορίσει – αν είναι δυνατόν, να «σβήσει» – τις επιπτώσεις του Brexit όχι τόσο στην οικονομία, που δείχνει να προεξοφλεί τα γεγονότα, όσο στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ιδέας.
Για τον λόγο αυτόν έχει αποφασιστεί να επιταχυνθεί η διεύρυνση. Το 2019 αναμένεται να ενταχθούν στο ευρώ οι χώρες που πληρούν τα κριτήρια του Μάαστριχτ, με πρώτη την Κροατία.
Το σχέδιο προβλέπει στις 29 Μαρτίου 2019, ημερομηνία του Brexit, στη Σύνοδο Κορυφής που θα γίνει στο Σιμπίου της Ρουμανίας, μια πόλη στην Τρανσυλβανία, να ανακοινωθoύν τα επόμενα βήματα για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση της Σερβίας και του Μαυροβουνίου.
Σε ό,τι αφορά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, ο πρώτος στόχος είναι να ενταχθούν στη Συμφωνία Σένγκεν έτσι ώστε να γίνει ενιαία ζώνη από τη Μαύρη Θάλασσα ως το Αιγαίο.
Παράλληλα, εξελίσσονται τα πρoγράμματα οικονομικής και τεχνικής βοήθειας ώστε και οι οικονομίες αυτές να ενταχθούν στο ευρώ. Ο στόχος του σχεδίου είναι σαφής: την ώρα που οι Βρετανοί θα φεύγουν, η Ευρώπη να μεγαλώνει». (όλο το ρεπορτάζ από το «Βήμα»).
Θεωρώ ότι αυτό το πακέτο των μεταρρυθμίσεων κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Η ΕΕ χρειάζεται περισσότερη ενότητα, κοινές πολιτικές δράσεις, περισσότερη στήριξη της ΟΝΕ και του ευρώ τόσο σε πολιτικό όσο και «τεχνικό» επίπεδο. Οι θέσεις Γιούνκερ μπορεί να σφραγίσουν μιαν εποχή έτσι που «η Ευρώπη πραγματικά να μεγαλώνει».