Τρία θέματα για τις κυπριακές αερογραμμές

Η επίλογος των Κυπριακών Αερογραμμών θέτει αυτόματα τρία βασικά ερωτήματα:

1. Με ποια κριτήρια η Βουλή χορήγησε- κατά παράβαση των ευρωπαϊκών κανονισμών- 120 εκατομύρια ευρώ ως κρατική ενίσχυση στις ΚΑ; Ποιος θα πληρώσει τώρα το ποσό που οι ΚΑ καλούνται να επιστρέψουν στο κράτος και προφανώς δεν το έχουν;

2. Όσοι ψήφισαν το πιο πάνω ποσό μπορούν, έστω και τώρα, να απαντήσουν σε ένα απλό ερώτημα: γιατί ψήφιζαν τις ενισχύσεις χωρίς να έχουν την προηγούμενη έγκριση της Επιτροπής; Απλό ερώτημα: αν η Επιτροπή έλεγε όχι, θα σταματούσαν, όπως γίνεται τώρα. Όμως, ποιος πληρώνει την παράβαση των κανονισμών της ΕΕ; Η Βουλή που ψήφιζε τις ενισχύσεις ή ο φορολογούμενος πολίτης;

3. Είναι μεγάλο κοινωνικό πλήγμα η απόλυση, η ανεργία, η ανατροπή μιας προσωπικής δραστηριότητας. Άρα οι κινητοποιήσεις των απολυμένων ήταν δικαιολογημένες. Μαζί με το πιο πάνω και η εξής επισήμανση: οι ηγεσίες των συντεχνιών που ήταν αρνητικές σε κάθε σχέδιο εξυγίανσης, που δεν έβλεπαν τα προφανή, που για χρόνια έλεγαν «όχι σε όλα», τι ακριβώς ήθελαν να πουν με την παρουσία τους δίπλα από τους απολυμένους; Το μήνυμα ήθελαν να στείλουν;

Σε κάθε περίπτωση η ολοκλήρωση του κύκλου των ΚΑ, όπως και εκείνη της EUROCYPRIA, δείχνει ότι δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, ότι η επανάληψη του ίδιου λάθους δείχνει ότι σε κρίσιμους τομείς της δημόσιας ζωής όπως η διοίκηση των ΚΑ ανέλαβαν ευθύνες άτομα πολύ κατώτερα των περιστάσεων, ότι η δημαγωγία και η ευθυνοφοβία οδηγούν με ακρίβεια εκεί που είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο. Σε πολλά άρθρα μου πριν χρόνια σημείωσα την ανάγκη για αλλαγή πορείας, για έγκαιρη στροφή σε αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή, για διατήρηση των ΚΑ σε συνθήκες βιωσιμότητας και σταθερότητας. Κανένας δεν ήθελε να ακούσει γιατί κανένας δεν ήθελε να αναλάβει την ευθύνη να πει την αλήθεια, να πείσει, να αναλάβει ευθύνες, να ακολουθήσει τις διεθνείς εξελίξεις, να αξιοποιήσει τους κανονισμούς της ΕΕ ως εργαλείο για μια νέα, βιώσιμη στρατηγική της Κύπρου στον τομέα των αερομεταφορών.

Δεν γνωρίζω αν αυτή η κατάληξη των ΚΑ μάς κάνει σοφότερους, φοβούμαι πως κάποια πράγματα παραμένουν βαθειά ριζωμένα στην κυπριακή μας συνήθεια. Ωστόσο, μια άλλη στρατηγική είναι εφικτή. Δύσκολη, για όσους φοβούνται τη σκιά τους, δυνατή για όσους γνωρίζουν τι σημαίνει πρόβλεψη, σχέδιο, κινητοποίηση, αντιμετώπιση προβλημάτων στον κατάλληλο χρόνο, ενημέρωση της κοινής γνώμης, επιμονή σε ένα στόχο, ένταξη της Κύπρου στην εποχή της επιτυχημένης δραστηριότητας όπως συντελείται στο σύγχρονο κόσμο.