Το αδιέξοδο και η ευθύνη μας.

Η πολιτική συζήτηση είναι πασιφανώς κουραστική, μονότονη, αδιέξοδη. Η αναμέτρηση για τις προεδρικές εκλογές παραμένει καθηλωμένη σε μια συζήτηση που δεν καλλιεργεί την κριτική σκέψη, άρα δεν οδηγεί στην πρόοδο της κοινωνίας μας. Αυτά που κυριαρχούν (επιδιατησία, κόκκινες γραμμές, συναντήσεις της Στράκκας, εκδοχές για τη μια ή την άλλη κίνηση ή παράλειψη στις διαδικασίες για το κυπριακό) είναι απολύτως σημαντικά για όσους πιστεύουν ότι το κυπριακό αντέχει να ζει ασταμάτητα στον αστερισμό της ακινησίας. Αυτή η συζήτηση που γίνεται τώρα, έπρεπε να είχε γίνει σε άλλο χρόνο, με τους πρωταγωνιστές να ενημερώνουν και να δημοσιοποιούν τις τότε θέσεις τους. Κάθε αναφορά στο χθες του κυπριακού είναι πολύτιμη, έχει την αξία της αν συνοδεύεται με ιδέες για το σήμερα, αν ταυτόχρονα διατυπώνονται και θέσεις που απαντούν στο ερώτημα: και μετά το χθες πού πάμε; Σήμερα έχουν αλλλάξει τα δεδομένα στο κυπριακό τόσο στα κατεχόμενα όσο και στο διεθνές πεδίο. Πώς θα αντιμετωπίσουμε εξελίξεις που επηρεάζουν βασικές παραμέτρους του αυριανού κυπριακού; Μια ματιά στο τι γίνεται κάθε μέρα στα κατεχόμενα θα έπρεπε να δώσει κατευθύνσεις για μια άλλη εκλογική πορεία με περισσότερη αίσθηση της ευθύνης απέναντι στην αυριανή Κύπρο.

Είναι κυριολεκτικά εξοργιστικό το ότι αντί η δημόσια συζήτηση να στραφεί στα μείζονα της συγκυρίας όπως λ.χ. ποια είναι η θέση της Κύπρου σε σχέση με την Έκθεση Προόδου της Τουρκίας που ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες, παρεμένει καθηλωμένη σε αντιπαραθέσεις τακτικής και χειρισμών σε θέματα του χθες. Είναι κυριολεκτικά εξοργιστικό το ότι μετά την υπογραφή της Συνεργασίας Στρατηγικής ανάμεσα στο Λονδίνο και την ‘Άγκυρα δεν έγινε ούτε μία συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου για να συζητηθούν τρόποι θετικής αντίδρασης. Η ΥΠΕΞ Ε. Μαρκουλλή ανακοινώνει την πρόθεσή της να μεταβεί στο Λονδίνο αλλά διοχετεύει την είδηση ότι εις ένδειξη αποδοκιμασίας για τη στάση της βρετανικής κυβέρνησης δεν θα συναντηθεί με εκπροσώπους της. Αυτά δείχνουν μια σαφή αδυναμία κατανόησης του διεθνούς περιβάλλοντος: με τις χώρες που έχεις τα περισσότερα προβλήματα, αναπτύσσεις και τις πιο πυκνές επαφές αναζητώντας διόδους ή τρόπους για να πείσεις για όσα αποτελούν μείζονος σημασίας εθνικές σου επιδιώξεις…