80 Χρόνια Μίκης

Στην Ελλάδα έχει αρχίσει ένας κύκλος εκδηλώσεων για τα 80 χρόνια του Μίκη Θεοδωράκη. Στην Κύπρο το ΡΙΚ προετοιμάζει ορισμένες εκδηλώσεις προς τιμή του. Είναι τα 80 χρόνια του Μίκη μια εξαίρετη αφορμή για να θυμηθούμε όλα όσα εξέφρασε και εκφράζει ο Μίκης Θεοδωράκης.

Α. Ο Μίκης ήταν και είναι ένα πρότυπο συμμετοχής στα κοινά, πολίτης με ανοικτές κεραίες στα προβλήματα του καιρού του, διεκδικητικός, αγωνιστής, παρόν σε κάθε δύσκολη στιγμή της Ελλάδας-δικτατορία Μεταξά, Χιτλερική βαρβαρότητα, εμφύλιος, Πρόεδρος των Λαμπράκηδων, βουλευτής της ΕΔΑ, δικτατορία του Γ. Παπαδόπουλου). Ένας πολίτης με γνώση, με γνώμη, με θάρρος, με αποφασιστικότητα.

Β. Με αστείρευτο μουσικό ταλέντο, πήγε την ελληνική μουσική πολλά βήματα μπροστά. Έντυσε με την εξαίσια μουσική του, τον Ο .Ελύτη, το Γ. Σεφέρη, το Γ. Ρίτσο, το Δ. Χριστοδούλου, τον Ι. Καμπανέλλη, το Φ. Γ. Λόρκα, τον Μ. Μπίαμ, τον Π. Νερούντα, τον Τ. Λειβαδίτη, τον Μ. Αναγνωστάκη, το Ν. Γκάτσο, τον Μ. Ελευθερίου, τον Α. Περνάρη, το Λ. Μαλένη, το Γ. Θεοδωράκη, τον Μπόστ, τον Μ. Κακογιάννη.

Αυτή η μοναδική συνάντηση της έντεχνης λαϊκής μουσικής με τη μεγάλη ποιητική δημιουργία είναι από μόνη της ικανή να εκφράσει την μουσική ιδιοφυία του Μίκη. Το μπουζούκι συνάντησε το Νόμπελ και η ποίηση έγινε κτήμα των πολλών.

Γ. Πολίτης του κόσμου, ευαίσθητος δέκτης για όσα βασανίζουν άλλους λαούς, κοινωνός της αγωνίας τους, αρωγός με την τέχνη του για όσα μπορεί να τους δώσει. Μουσική αλληλεγγύη, λόγος, μήνυμα. Είναι παρών με την μουσική του δίπλα από τους Παλαιστινίους, τη Χιλή, ενάντια στην εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, στο Αφχανιστάν ο «Αντώνης» του, στα θύματα από το Τσουνάμι στη Ν.Α. Ασία. Είναι παρών στην Κύπρο σταθερά και αναλλοίωτα. Το «Χρυσοπράσινο φύλλο» είναι ώριμο τέκνο της μόνιμης παρουσίας του στην Κύπρο. Πολίτης του κόσμου με άποψη, με ευαισθησίες. Όχι κοσμοπολίτης, άπατρις, απών. Ακριβώς το αντίθετο.

Δ. Διεκδίκησε το 2000 το Νόμπελ Ειρήνης. Δεν το πήρε. Το Νόμπελ, όμως, δεν είναι μια εφάπαξ απονομή. Κρίνεται με το σθένος των έργων, με τη σταθερότητα των επιλογών. Ο Μίκης είναι αυθεντικός νομπελίστας της ειρήνης, το εφάπαξ νόμπελ είναι υπόθεση των ακαδημαϊκών. Όταν οι καταπιεσμένοι σε πολλά μέρη του κόσμου ψάχνουν κουράγιο στη μουσική του, αυτό είναι τα «Nobel» ειρήνης.

Ε. Ο πολιτικός Μίκης, ήταν τολμηρός, απρόβλεπτος, είχε ενδιαφέρον ακόμα και όταν έκανε λάθη (λ.χ. συμπόρευσή του με τον Κ. Μητσοτάκη, Υπουργός Επικρατείας του…)

Δεν κρίνεται με αυστηρά κομματικά κριτήρια, αυτό που θα μείνει από τον πολιτικό Μίκη είναι το πάθος του για την ελεύθερη έκφραση του, η δημόσια τόλμη του, δεν μπορούσε τα μικρά κομματικά τείχη. Συχνά τα γκρέμιζε, με κόστος, με λοιδορίες, γι’ αυτό και οι συχνές περιπέτειες στις σχέσεις του με το ΚΚΕ ή παλαιότερα με το ΚΚΣΕ… Ασφαλώς ο «κομματικός» Μίκης δεν είναι ο καλύτερος εαυτός του, αλλά όλα γίνονται καλύτερα όταν συναντάμε τον πολιτικό Μίκη της δράσης, της μουσικής, της αγωνίας των καταπιεσμένων.

Για όσους έζησαν τη «Δραπετσώνα από πρώτο χέρι, τα Λιπάσματα και τις πολυκατοικίες της, γνωρίζουν καλύτερα τις μουσικές κεραίες που συγκλονίζουν…

Λάρκος Λάρκου