Δώδεκα αλλαγές στο κυπριακό σχολείο

Σε μια πρωτότυπη παρέμβαση ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κύπρου Κ. Χριστοφίδης απεύθυνε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Ν. Αναστασιάδη για την κατάσταση στη Μέση Εκπαίδευση της Κύπρου. Θεωρώ την πρωτοβουλία Χριστοφίδη πολύ σωστή, πρώτο, γιατί είναι ένας πρύτανης που δεν κλείνεται στα στενά όρια του Πανεπιστημίου, δεύτερο, γιατί εκφράζει δημόσιο λόγο με σκόπο να κινητοποιήσει δυνάμεις σε μια κατεύθυνση, και, τρίτο, τολμά να παίρνει θέση στα δύσκολα. Θεωρώ ότι οι εισηγήσεις του βρίσκονται προς τη σωστή κατεύθυνση, συνεπώς χρειάζεται να συζητηθούν σε επίπεδο πολιτικής κατεύθυνσης για τον εκσυγχρονισμό του κυπριακού σχολείου. Χρειάζεται να προκαλέσουν συναγερμό για το πού πάει η παιδεία στην Κύπρο, γιατί εμφανίζει τόσο μεγάλη υστέρηση, και, γιατί διεθνώς έχουμε πιάσει πάτο σε πολλούς τομείς.

Σύμφωνα με δημοσίευμα στον «Φιλελεύθερο» στις 29 Ιανουαρίου ο Κ. Χριστοφίδης μιλά «για τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει η Μέση Εκπαίδευση, η οποία διέρχεται μια περίοδο πλήρους κατάρρευσης, δεδομένου ότι το επίπεδο του δημόσιου Γυμνασίου και Λυκείου έχει πλέον πραγματικά φτάσει σε πολύ χαμηλά επίπεδα». Αναφέρει ότι «τα αποτελέσματα αυτής της κατάρρευσης τα αισθάνεται πρώτα το ίδιο το Πανεπιστήμιο, όπου τα παιδιά έρχονται εντελώς απροετοίμαστα. Σημειώστε ότι πολλά από αυτά δεν γνωρίζουν καν καλά ελληνικά! Δυσκολεύονται να γράψουν με συνοχή δύο προτάσεις και να εκφραστούν ορθά. Το δε επίπεδό τους στις θετικές επιστήμες είναι απογοητευτικό. Τα μαθηματικά που ήξεραν οι απόφοιτοι που ερχόντουσαν να σπουδάσουν στη δεκαετία του ’90 ήταν σαφώς πολύ πιο πλούσια σε σύγκριση με τις γνώσεις των αποφοίτων της δεκαετίας που διανύουμε… Είναι αποκαρδιωτικό να παράγεται τόσο χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση από ένα σύστημα για το οποίο δαπανάται σχεδόν ένα δισεκατομμύριο ευρώ το χρόνο. Η λεγόμενη μεταρρύθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, απορρύθμισε την παιδεία, την αποσυντόνισε, τη μετέτρεψε σε ένα κακόγουστο συνδικαλιστικό πάρτι». Ενδεικτικό παράδειγμα που θέτει, ο κατάλογος διοριστέων και το γεγονός ότι κανένας δεν τόλμησε να τον αλλάξει. «Αυτό που απασχολούσε διαχρονικά την πολιτική ηγεσία δεν είναι οι επόμενες γενιές, αλλά οι επόμενες εκλογές και με αυτήν την λογική οι εκπαιδευτικές παρατάξεις εξασφαλίζουν πολλές ψήφους».

Αναφέρεται στην ανάγκη όπως το Γυμνάσιο επιστρέψει και πάλι στις αξίες του. «Διότι εάν τελικά τα παιδιά δε μπορούν να ανήκουν στην κοινότητα του σχολείου τους, θα επιδιώξουν να ανήκουν κάπου αλλού, στους «πορτοκαλί» ή στους «πράσινους», στις θύρες των γηπέδων και στις ακραίες ομάδες που τους προσελκύουν».

Ο Κ. Χριστοφίδης εισηγείται τα πιο κάτω μέτρα.

1. Άμεση κατάργηση όλων των καταλόγων διοριστέων και δημιουργία νέου συστήματος πρόσληψης βάσει αξιόπιστων εξετάσεων.

2. Επιστροφή στο σύστημα: Πρακτικό, Κλασικό και Οικονομικό. Ο κατατεμαχισμός των σχολείων έγινε για καθαρά συνδικαλιστικούς λόγους και στην προσπάθεια της ΟΕΛΜΕΚ για αύξηση των θέσεων διευθυντών και υποδιευθυντών.

3. Επέκταση της σχολικής περιόδου κατά 15 μέρες.

4. Επιστροφή στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των σχολικών μονάδων.

5. Αναβάθμιση των Τεχνικών Σχολών.

6. Εφαρμογή ενός νέου συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, με καθαρά αξιοκρατικά και όχι ηλικιακά κριτήρια.

7. Εισαγωγή αποτελεσματικού συστήματος διοίκησης των σχολικών μονάδων, αξιοκρατικής επιλογής των διευθυντών, μετρήσιμων κριτηρίων επίδοσης των σχολικών μονάδων, και κινήτρων στους διευθυντές για την υλοποίηση των στόχων που θέτει το Υπουργείο Παιδείας.

8. Εργαστηριακή και κτιριακή αναβάθμιση των σχολείων μας.

9. Υποχρεωτική συνεχής επιμόρφωση εκπαιδευτικών για να μπορούν να ανταποκρίνονται με επάρκεια στις σημερινές ανάγκες.

10. Κατάργηση της λεγόμενης αναγωγής που γίνεται στις παγκύπριες εξετάσεις με εισαγωγή ελάχιστου βαθμού πρόσβασης στα πανεπιστήμια το 10/20.

11. Άνοιγμα των πανεπιστημίων και για τα παιδιά των ιδιωτικών σχολείων με εισαγωγικές εξετάσεις που θα οργανώνονται από τις σχολές των δημόσιων πανεπιστημίων.

12. Δημιουργία πρότυπου εξατάξιου γυμνασίου σε κάθε πόλη»