Εκλογές με βλέμμα στο μέλλον

Κάθε εκλογική αναμέτρηση έχει τα δικά της βασικά χαρακτηριστικά. Κινείται σε δεδομένα που μια συγκυρία δημιουργεί. Έτσι και τώρα. Η συζήτηση για τις προεδρικές του 2008 έχει τις δικές της ιδιομορφίες. Η Κύπρος βρίσκεται στο μεταίχμιο σημαντικών ανακατατάξεων, αλλαγών, ανατροπών, συνεπώς το ζητούμενο είναι το πώς τοποθετείται ο πολιτικός αγώνας απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις. Η Κύπρος είναι κράτος-μέλος της ΕΕ, συνεπώς έχει την ευθύνη να πείσει ότι κατανοεί με επάρκεια αυτή την ιδιότητα και να παίξει σε αυτό το γήπεδο με σύγχρονο και αποτελεσματικό τρόπο.

Οι προεδρικές εκλογές είναι το στοίχημα ανάμεσα στις δυνάμεις που βλέπουν μπροστά και θέλουν να συμπορευτούν με τις εξελίξεις και στις δυνάμεις που αμφιβάλλουν και αδρανούν από το φόβο μπροστά στις εξελίξεις. Συνεπώς αυτές οι εκλογές είναι κατ’ εξοχή εκλογές με βλέμμα στο μέλλον. Απαιτούν αποσαφήνιση θέσεων, επεξεργασία εισηγήσεων, δεσμεύσεις πάνω σε πολιτικές που η ίδια η Κύπρος χρειάζεται να ακολουθήσει (στρατηγική της Λισσαβόνας, παιδεία, οικονομία, ανάπτυξη στους ημικρατικούς οργανισμούς, ψηφιακό κράτος, κινητικότητα των επιχειρήσεων κλπ).

Είναι απολύτως σαφές ότι ειδικά στο κυπριακό οι δυνάμεις της άρνησης και της καμμίας πρότασης επιχειρούν να κρατήσουν το δημόσιο διάλογο καθηλωμένο στο χθες. Επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια κοινή γνώμη εγκλωβισμένη στην ημερήσια διάταξη του χθες, στην χωρίς αρχές αντιπαράθεση, σε διλήμματα που δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη ότι στην πολιτική το βασικό θέμα ήταν και είναι να απαντάς στο κρίσιμο ερώτημα «τι εισηγείσαι», να λες που θέλεις να πας, τι θέλεις να επιτύχεις, πότε και πώς και με ποιους θα το επιτύχεις.

Το ουσιώδες ερώτημα είναι «πού και πώς βαδίζουμε», συνεπώς όσοι αδυνατούν να το απαντήσουν απλώς προσπαθούν  να κρύψουν την απουσία θέσεων για το αύριο δεσμεύοντας τη συζήτηση στο παρελθόν. Επιτίθενται, αλλάζουν ή και χειραγωγούν την ημερήσια διάταξη,  για να κρύψουν την απουσία πρότασης. Οι αναφορές στο παρελθόν είναι αναγκαίες ως αφετηρία που ωθεί το δημόσιο διάλογο στο σήμερα, στις ανάγκες του σημερινού εργαζόμενου, του πολίτη που αντιμετωπίζει προβλήματα και θέτει ερωτήματα για το σήμερα και το αύριο.