“Ελιά” με γεύση…

Οι συζητήσεις στην ελληνική πολιτική σκηνή αποκτούν ολοένα και πιο δημόσιο χαρακτήρα. Η ελληνική εκδοχή της ιταλικής «Ελιάς», είναι στο επίκεντρο συζητήσεων για το πώς θα πορευτεί ο πολιτικός χώρος ανάμεσα στη ΝΔ και την κομμουνιστικογενή αριστερά (Συριζα, ΚΚΕ). Πολλοί δημοσίως ενστερνίζονται αυτή την άποψη, αλλά έως ιτώρα κάτι συγκεκριμένο δεν έχει προκύψει. Η ουσία της πρότασης είναι: τα υπάρχοντα κόμματα του «ενδιάμεσου» χώρου (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) να συνεχίσουν να λειτουργούν με την υπάρχουσα μορφή τους και να συνεργάζονται/συστεγάζονται στις εκλογές τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο κάτω από το μανδύα μιας «Ελιάς» σύμφωνα με την υπό τον Ρ. Πρόντι ιταλική εκδοχή της.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλος την υποστήριξε στο πρόσφατο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ (ονομαστική υποστήριξη στην «Ελιά»), η ΔΗΜΑΡ  φαίνεται να μην έχει αρνητική διάθεση (ήδη υπάρχει πρόταση στην ΚΕ της για πρωτοβουλίες), μικρές κινήσεις και διάφορα ρεύματα συζητούν πάνω σε αυτή τη βάση. Θεωρητικά η πρόταση διαθέτει πολλά πλεονεκτήματα και, ίσως, είναι η καλύτερη λύση για την εκλογική και πολιτική συνεργασία των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό- ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, πολιτικές ομάδες και κινήσεις.

 Όμως, δεν είναι εύκολο το μέλλον μιας τέτοιας προσπάθειας παρ΄ όλο το ανοικτό και προοδευτικό της πνεύμα. Σε μια χώρα με ελάχιστη κουλτούρα  συνεργασιών, το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι ποιος θα είναι ο ηγέτης, ποιος θα στην κορυφή και θα γίνει από πριν ευρύτερα αποδεκτός από στελέχη, μέλη, κοινωνία. Το παράδειγμα του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος (Επινέ, 1972) το βεβαιώνει και ο Μιτεράν το καθοδήγησε. Το παράδειγμα της ιταλικής «Ελιάς» εξηγείται γιατί ο Ρ. Πρόντι ήταν αποδεκτός από πριν ως ο κοινός ηγέτης. Αν δεν απαντηθεί το ερώτημα αυτό, βλέπω δυσκολίες στην προώθηση του ελληνικού εγχειρήματος. Διαθέτει πολλούς και σοβαρούς υποστηρικτές μέσα και έξω από το ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ αλλά χωρίς να έχει βρεθεί από πριν η βασική απάντηση στο ποιος θα ηγηθεί ενός πολυσυλλεκτικού συνασπισμού σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, εκτιμώ ότι δύσκολα θα  πάρει συγκεκριμένη μορφή. Ωστόσο, η συζήτηση από μόνη της είναι σημαντική, ίσως από αυτήν προκύψει κάτι που σήμερα δεν είναι ορατό ή ίσως η αναζήτηση να οδηγήσει στην έκπληξη….