Επτά εντολές, ίσον μία, η ακινησία!
Σε καμιά χώρα με στοιχειώδη λειτουργία του αντιπροσωπευτικού πολιτικού συστήματος δεν συμβαίνουν αυτά. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος στη Χριστουγενιάτικη εγκύκλιο του, αντί να μιλήσει για όσα η ημέρα απαιτούσε, σύμφωνα με τις εκκλησιαστικές παραδόσεις, ομιλεί, ως συνήθως, για το κυπριακό, και διατάσσει τους πιστούς να ακολουθήσουν τις δικές του εντολές! Παραθέτω ορισμένες από τις αυθεντικές σκέψεις του με δικό μου σχόλιο σε κάθε απόσπασμα:
1.Α.Χ.: «Η αγαλλίαση της πνευματικής χαράς των Χριστουγέννων αντιπαραβάλλονται για 43η χρονιά οι ταλαιπωρίες της κατοχής, η αδιαφορία των ισχυρών της γης και η αγωνία για το μέλλον».
Σχόλιο: προφανώς δεν σημαίνει τίποτε για τον Αρχιεπίσκοπο το ότι οι ισχυροί της γης θα δώσουν το παρόν τους στη Διάσκεψη της Γενεύης στι 12 Ιανουαρίου. Αν δεν πάνε σημαίνει αδιαφορία και αν πάνε σημαίνει τίποτε;
2. Α.Χ.: «Ταυτόχρονα, όμως, προβάλλει επιτακτικά και το καθήκον μας για υπεράσπιση της πατρίδας μας, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες που ενώ σε μια πορεία σαράντα και πλέον ετών, λεγόμενων διακοινοτικών συνομιλιών, κατέληξε σε αδιέξοδο»
Σχόλιο: Στις, κατά τον αρχιεπίσκοπο «λεγόμενες» διακοινοτικές συνομιλίες, πρωταγωνιστές υπήρξαν όλοι οι εκλεγμένοι Πρόεδροι της Δημοκρατίας από την εισβολή μέχρι σήμερα. Ποιο είναι το μυστικό που κατέχει ο Αρχιεπίσκοπος και δεν μας το αποκαλύπτει και το οποίο όλοι οι Πρόεδροι δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν;
- Α.Χ.: «Θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε την πορεία μας, συρόμαστε και πάλι σε άκρως επικίνδυνες ατραπούς, ακολουθώντας, τυφλά, χρονοδιαγράμματα και μεθοδεύσεις, που καθορίστηκαν και εξαγγέλθηκαν, πριν από καιρό, από τον εγκάθετο της κατοχής στην Κύπρο».
Σχόλιο: μετά τη διάσκεψη στο Μοντ Πελεράν 1 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο στις 14 Νοεμβρίου. Ο Αρχιεπίσκοπος χαρακτήρισε τη συνάντηση «πολύ καλή», προσθέτοντας ότι «μπορώ να πω ναι, είμαι πιο αισιόδοξος, αλλά θέλει καλή διαπραγμάτευση». Επίσης, δήλωσε ότι διαβεβαίωσε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ότι «η Εκκλησία θα συνεχίσει να σε στηρίζει και θέλουμε να διεκδικείτε σε όλο το μέγεθος τα δίκαια του λαού μας. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πιέσεις, δεν θέλω να μου πείτε ότι υπάρχουν πιέσεις, το ξέρω ότι υπάρχουν, αλλά για αυτό το σκοπό είμαστε κοντά σας, για να σας δίνουμε δύναμη διαπραγματευτική την οποία να χρησιμοποιείτε».
4. Α.Χ. : «Το καθήκον αυτό επιβάλλει, όπως με επίγνωση των ευθυνών μας απέναντι στην υπερτρισχιλιετή ιστορία μας, ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και διαγράψουμε πορεία εξόδου από τα αδιέξοδα».
Σχόλιο: Ο τρόπος που κάθε δημοκρατική κοινωνία επιλέγει να πολιτεύεται δεν αφορά την Εκκλησία, αφορά την συντεταγμένη πολιτεία, την κομματική μας ζωή και τις πλειοψηφίες που σχηματίζει σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Γιατί πιστεύει ο Αρχιεπίσκοπος ότι μπορεί να ισχυρίζεται «να διαγράψουμε πορεία εξόδου από τα αδιέξοδα». Ποια είναι η φόρμουλα για την πορεία εξόδου από τα αδιέξοδα που έχει, αλλά δεν μας αποκαλύπτει; Και, κυρίως από πού αντλεί αυτό το δικαίωμα «να διαγράφει πορεία» όντας ένας μη εκλεγμένος πολιτειακός παράγων;
- Α.Χ. : «Η Τουρκία αφού πέτυχε, με την παγίδευση μας στις διακοινοτικές συνομιλίες, και με την πάροδο του χρόνου, να ξεχασθεί από τη διεθνή κοινότητα η φύση του προβλήματός μας, δεν κρύβει πια τον τελικό και μόνιμο στόχο της, την κατάληψη και τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου».
Σχόλιο: Δηλαδή όλοι οι Πρόεδροι της Κυπριακής Δημοκρατίας ήταν μειωμένης πολιτικής ευθύνης; Πώς τότε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος υπήρξε ο πρώτος διδάξας με τις Συμφωνίες Κορυφής του 1977 και τις συνομιλίες του με τον τότε τ/κ ηγέτη; Δηλαδή ο Μακάριος ήταν ο πρωταγωνιστής στην παγίδευσή μας στις διακοινοτικές; Αν ο νυν Αρχιεπίσκοπος διαφωνεί με τον Μακάριο, θα ήταν καλό να το έλεγε δημοσίως και να μην μιλάει αορίστως για «παγίδευση».
- Α.Χ. :«Ο μόνος τρόπος να απαλλαγεί η Τουρκία από τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις αυτές είναι η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το νέο κράτος που θα προκύψει θα είναι αθωράκιστο. Για να προσφύγει στα Ηνωμένα Έθνη ή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα χρειάζεται τη συγκατάθεση του τουρκοκυπριακού «συνιστώντος κρατιδίου», που δεν θα την έχει. Θα είμαστε, τότε, όμηροι στα χέρια της Τουρκίας. Γι’ αυτό και δεν θα πρέπει με κανέναν τρόπο να προσυπογράψουμε μιαν τέτοια λύση».
Σχόλιο: Δεν γνωρίζω ποιος έγραψε αυτή την εγκύκλιο, αλλά ο συντάκτης της μάλλον δεν θα ζει στην Κύπρο, ή πιθανόν να μην γνωρίζει στοιχειώδη γραφή και ανάγνωση. Στις 15 Δεκεμβρίου 2016 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αφού δηλώνει υποστήριξη στις διακοινοτικές συνομιλίες καθιστά απολύτως σαφές ότι «η ΕΕ, λαμβάνοντας υπόψη ότι η Κύπρος είναι και θα παραμείνει μέλος της Ένωσής μας μετά τη διευθέτηση, και, είναι έτοιμη να συμμετάσχει στη διάσκεψη της Γενεύης για την Κύπρο στις 12 Ιανουαρίου 2017».
- Α.Χ.:«Οφείλουμε να περιφρουρήσουμε το κράτος μας και να σταματήσουμε να διαπραγματευόμαστε τη διάλυσή του».
Σχόλιο: Δεν χρειάζονταν τόσο μεγάλη εγκύκλιος για να φτάσει ο Αρχιεπίσκοπος στο ψητό-το κράτος μας στο 60% της επικράτειας της Κύπρου. Γι’ αυτόν η λύση είναι να μείνουμε, όπως είμαστε, συνεπώς όλα τα άλλα είναι συμπληρώματα!
Σε κάποιο σημείο της εγκυκλίου γίνεται λόγος για «μεθοδεύσεις». Θα σημείωνα ότι αυτή η λέξη δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται τακτικά από τον ίδιο. Αν σκεφθεί κανείς πως με ποιες μεθοδεύσεις εξελέγη Αρχιεπίσκοπος, ίσως να ήταν σοφό να απέφευγε τη χρήση ειδικά αυτής της λέξης…
Συνολικό σχόλιο: κάθε κοινωνία ακολουθεί πολιτικές που ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία της. Εξόσων γνωρίζω κανένας πιστός δεν αποχώρησε από κάποια εκκλησία εις ένδειξη διαμαρτυρίας για αυτό τον απροκάλυπτο ύμνο στην πολιτική της ακινησίας. Επίσης κανένα κόμμα δεν σκέφτηκε να πει ότι είμαστε μια κοσμική κοινωνία στην οποία υπάρχει διακριτός ρόλος ανάμεσα στην πολιτεία και την εκκλησία και έτσι να ασκήσει δίκαιη κριτική στον Αρχιεπίσκοπο. Δεν έχω διαβάσει κάποια κριτική για αυτόν τον επιθετικά διχαστικό, τοξικό λόγο που διάλεξε να εκφέρει σε μια μέρα ειδικού συμβολισμού.
Εν κατακλείδι: σε μια κοσμική πολιτεία η ευθύνη διαχείρισης του κυπριακού ανήκει στην πολιτική ηγεσία, η οποία στη βάση του δικού μας συντάγματος, εκλέγεται, κρίνεται, ελέγχεται, αλλάζει, επαναβεβαιώνεται.
Λάρκος Λάρκου