“Γκάλοπ” για την Τουρκία σήμερα
Δύο ειδήσεις δείχνουν ότι μερικές φορές η εντύπωση έχει ουσιώδη διαφορά από τα γεγονότα. Η εντύπωση είναι πως ο Ερτογάν μετά τους λανθασμένους χειρισμούς του στην υπόθεση της πλατείας Ταξίμ, χάνει έδαφος. Ωστόσο, έρευνα της εταιρείας δημοσκοπήσεων Pollmark’s δείχνει άλλα: η εφημερίδα «Σαμπάχ» στις 29 Ιουλίου σε σχετική δημοσκόπηση λέει ότι το κυβερνών ΑΚΠ θα ελάμβανε το 51.9% των ψήφων αν οι εκλογές γίνονται σήμερα, το ΡΛΚ του Κ. Κιλιτσντάρογλου το 23.5%, το Κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης το 13.6% και το Κόμμα Ειρήνη και Δημοκρατία το 7.4%.
Είναι πολύ ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι στην ερώτηση σχετικά με τα γεγονότα στο Πάρκο Γκενζί, το 51.2%, των ερωτηθέντων απάντησε ότι ο στόχος των διαδηλωτών ήταν να δημιουργήσουν «χάος», το 33% δήλωσε ότι οι διαδηλωτές χρησιμοποίησαν δημοκρατικό τους δικαίωμα, και 12.8% δεν εξέφρασε γνώμη. Την τελική διευθέτηση στο ζήτημα υποστηρίζει το 59.5%, το 29.3% είναι αντίθετο και το 11.2% δεν εξέφρασε γνώμη.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου δήλωσε ότι «το ΑΚΡ είναι από κάθε άποψη μη δημοκρατικό κόμμα. Για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να πει δημοσίως ότι πιστεύει στην ισότητα ανδρών και γυναικών. Δεν το έχει πει ποτέ. Ένα πρόσωπο το οποίο δεν μπορεί να πει κάτι τέτοιο, δεν μπορεί, κατά την άποψή μας, να είναι ούτε δυτικό ούτε δημοκρατικό». Ο Κ. Κιλιτσντάρογλου πρόσθεσε ότι «ήταν το κόμμα μας που εγκαινίασε την ενταξιακή διαδικασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θέλουμε τον δυτικό πολιτισμό, θέλουμε την δυτική αντίληψη περί δημοκρατίας και περί ελευθερίας. Κάποιες φορές η Δύση προσπαθεί να μας επιβάλει την σκέψη ότι θα πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με μία δεύτερης κατηγορίας δημοκρατία. Κάτι τέτοιο δεν το δεχόμαστε… εντάξτε μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!». Ο αρχηγός του CHP υποστήριξε ότι «μια Ευρωπαϊκή Ένωση με την Τουρκία μέλος της θα κερδίσει μεγαλύτερη επιρροή τόσο στις περιοχές προς τον Καύκασο όσο και στην Μέση Ανατολή» ( στοιχεία από το «Βήμα», 1 Αυγούστου 2013).
Οι δηλώσεις και οι αριθμοί δικαιώνουν την εκτίμηση ότι το ΑΚΠ παραμένει η ισχυρότερη τάση στο εκλογικό σώμα στην Τουρκία, ενώ η κριτική Κιλιτσντάρογλου δεν φαίνεται να βρίσκει απήχηση, αν και μερικά από τα σημεία της κριτικής του είναι σωστά. Το ΡΛΚ ταυτίστηκε για δεκαετίες με τη στρατογραφειοκρατία στο όνομα της διατήρησης του κεμαλισμού, έδωσε πλάτες στα τρία πραξικοπήματα, στην εξόντωση κάθε άλλου που δεν υπάκουε στο κεμαλικό κατεστημένο. Συνεπώς τα δάκρυα Κιλιτσντάρογλου φαίνεται καθαρά από τους αριθμούς δεν πείθουν την κοινή γνώμη και ότι αυτή γυρίζει την πλάτη στις όψιμες ευρωπαϊκές του ευαισθησίες.
Το δόγμα Κιλιτσντάρογλου «θέλουμε τον δυτικό πολιτισμό, θέλουμε την δυτική αντίληψη περί δημοκρατίας και περί ελευθερίας» είναι θεωρητικά εξαιρετικό. Πρώτη δύναμη που παραβίαζε το δόγμα αυτό με τον πιο ωμό τρόπο ήταν το δικό του κόμμα, γι’ αυτό σήμερα δεν μπορεί να κεφαλαιοποιήσει, ούτε κάτ’ ελάχιστο, από τις σαφείς αδυναμίες της εξουσίας Ερτογάν.
Το γκάλοπ στη «Σαμπάχ» δείχνει ότι το ΑΚΠ διατηρεί το προβάδισμα, παρά τους κάκιστους κυβερνητικούς χειρισμούς στο ζήτημα του Πάρκου Γκενζί και παρά την αρνητική δημοσιότητατα που κέρδισε διεθνώς ο Τ. Ερτογάν. Πώς ερμηνεύονται οι αριθμοί; Πιθανώς η συνδυασμένη ηγεσία Γκιουλ-Ερτογάν, πιθανώς η οικονομική ανάκαμψη της χώρας αυτής σε μια δύσκολη εποχή, πιθανώς η πίστη πολλών τούρκων ότι τουλάχιστον αυτός (ο Ερτογάν) εννοεί αυτά που λέει, πιθανώς η απουσία εναλλακτικής λύσης με τον μετριότατο Κιλιτσντάρογλου να μην πείθει για κάτι τέτοιο, πιθανώς η απουσία ενός σύγχρονου φιλοευρωπαϊκού σοσιαλδημοκρατικού κινήματος, πιθανώς όλα μαζί δείχνουν ποια είναι η εκλογική τάση στην Τουρκία σήμερα.