Η Αμμόχωστος και η μνήμη
Η πρωτοβουλία του Δήμου Αμμοχώστου για συλλογή υπογραφών με αίτημα την επιστροφή της πόλης στους νόμιμους κατοίκους της είναι σημαντική. Εκφράζει ένα ορισμένο τρόπο του πολιτικού αγώνα με σημαντικές διαστάσεις, τόσο συμβολικές όσο και ουσιαστικές. Πρώτα απ’ όλα οι απλοί πολίτες έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν, να εκφραστούν, να δώσουν φωνή στην πόλη τους. Δεν μιλούν με την υπογραφή τους και μόνο. Μιλούν μεταξύ τους για όλα με αφορμή την υπογραφή-ανταλλάσουν ιδέες, ενημερώνονται, αγωνιούν, ερωτούν, συσπειρώνονται, υπογράφουν. Αποκτούν οντότητα και έτσι δίνουν πολιτικό εκτόπισμα στο αίτημά τους. Το αποτέλεσμα θα είναι αξιόλογα μαζικό γιατί η πρωτοβουλία είναι οικουμενική. Απουσιάζει η γάγγραινα του μικροκομματισμού, αυτή που ταλαιπώρησε για δεκαετίες τον αγώνα των ε/κ. Όσο ο «αγώνας» ήταν δια τρία ή δια τέσσερα, άρα το πρόβλημα ήταν ποιος να κρατάει το μικρόφωνο, είχαμε αυτά τα αποτελέσματα που σήμερα όλοι βλέπουμε-οι πολίτες στην ιδιώτευση και η συμμετοχή στα αζήτητα.
Η πρωτοβουλία του Δήμου Αμμοχώστου εντάσσεται στις επιτυχημένες πρακτικές της διπλωματίας των μαζικών φορέων. Οι δήμοι, οι μαζικοί φορείς γενικότερα, έχουν ρόλο να διαδραματίσουν. Έχουν δυνατότητες. Με το μαζικό τους χαρακτήρα δημιουργούν μικρές εξελίξεις, κινητοποιούν ή και ενισχύουν και άλλα τμήματα του διπλωματικού αγώνα τα οποία χειρίζεται η εκάστοτε κυβέρνηση. Εάν έτσι δούλευε το σύστημα και στο παρελθόν η Κύπρος σήμερα θα μπορούσε να ήταν «παρούσα» στο διεθνές πεδίο με την αυτόνομη φωνή των πολιτών της, με την ακομμάτιστη διεκδίκηση της δικής τους απαίτησης για την ελεύθερη Κύπρο. Η πρωτοβουλία του Δήμου Αμμοχώστου μπορεί να είναι ένα δείγμα γραφής που μπορεί να βρει πρωτότυπους και διαφορετικούς συνεχιστές. Ποτέ το ζήτημα της μνήμης δεν έχει ημερομηνία λήξης. Είναι πάντα επίκαιρο, ζωντανό, δικό μας. Υπόθεση κάθε ενεργού πολίτη που θέλει να δώσει το παρόν του στις μικρές αλλά τόσο μεγάλες πρωτοβουλίες που επανασυνδέουν την ουσία του κυπριακού με τις τοπικές κοινωνίες της κατεχόμενης Κύπρου.
Η δημόσια διπλωματία που ασκεί σήμερα ο Δήμος Αμμοχώστου επιτρέπει στην Κύπρο να δουλέψει πάνω σε νέες μορφές προώθησης των διεκδικήσεών της. Η άσκηση της εξωτερικής πολιτικής με νέους όρους ισχυροποιεί τα ερείσματά μας στο διεθνές πεδίο αλλά και ειδικότερα στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Η σημερινή συγκυρία προσφέρει νέες δυνατότητες στη δημόσια διπλωματία. Μπορούμε να αξιοποιήσουμε τα δικά της χαρακτηριστικά με πρωτότυπες πρωτοβουλίες και με αυτοπεποίθηση που μας παρέχει η συμμετοχή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Ο πατέρας της ευρωπαϊκής ιδέας Ζαν Μονέ έδωσε και στην Κύπρο μια κατευθυντήρια σκέψη που αξίζει να την προσέξουμε ιδιαίτερα: “Όταν ένα πρόβλημα σου φαίνεται άλυτο, άλλαξε το πλαίσιό του” (1974). Ο Δήμος Αμμοχώστου έκανε ακριβώς αυτό. Πρόσεξε τον Ζαν Μονέ.