Η χαμένη τιμή των πρακτικών…

Η υπόθεση με τα «χαμένα» πρακτικά της 4ης Ιουλίου 2017 στο Κρανς Μοντάνα, δείχνει το πόσο χαμηλά έχει φτάσει η αξιοπιστία της ε/κ ηγεσίας τόσο στην εσωτερική, όσο και στην διεθνή κοινότητα. Επί δύο χρόνια υπήρχαν, κατά την ερμηνεία Αναστασιάδη, «δύο» κείμενα-αυτό της 30ης Ιουνίου και αυτό της 4ης Ιουλίου. Ο ΓΓ του ΟΗΕ Α. Γκουτέρες διέψευσε τρεις φορές με τον πιο επίσημο τρόπο τις ερμηνείες Αναστασιάδη. Τώρα, σχεδόν δύο χρόνια μετά το Κρανς Μοντάνα, και μετά την τέταρτη (!) συνάντησή του με την απεσταλμένη του ΓΓ κα Λουτ, εφηύρε την εξαφάνισή των «πρακτικών», ή των εγγράφων της 4ης Ιουλίου! Σύμφωνα με την επίσημη αφήγηση, ο πρόεδρος έδωσε εντολή στην απεσταλμένη του ΓΓ του ΟΗΕ να ψάξει να τα βρει, αφού η ίδια δήλωσε ότι κάτι τέτοιο δεν υπάρχει!

Η ιστορία με την «εξαφάνιση» των πρακτικών έχει τρεις στόχους:

Πρώτο, να πάει στο περιθώριο το πολύ σοβαρό κείμενο του Πλαισίου Γκουτέρες της 30ης Ιουνίου 2017, το οποίο έθετε τις βάσεις για έναν βιώσιμο, προοδευτικό συμβιβασμό, που ικανοποιούσε τις βασικές ανησυχίες και επιδιώξεις και των δύο πλευρών.

Δεύτερο, να περάσει το μήνυμα στην ε/κ κοινή γνώμη ότι «κάποιοι», πίσω από κλειστές πόρτες «συνωμότησαν» κατά των δικαίων του κυπριακού ελληνισμού και εξαφάνισαν ένα κείμενο!

Και,

Τρίτο, να τεθεί εν αμφιβόλω η χρησιμότητα της συνάντησης Αναστασιάδη-Ακιντζί της 26ης Φεβρουαρίου.

Το κρίσιμο θέμα είναι να εξηγήσει κανείς γιατί γίνονται αυτά, τι στόχους εξυπηρετεί αυτή η θεαματική ανακάλυψη της «εξαφάνισης» κειμένων. Επί αυτού τα εξής:

Ο πρόεδρος Αναστασιάδης έχει δείξει με έργα ότι ο κύριος πολιτικός του στόχος είναι η εξάντληση της δεύτερης πενταετίας του με κύρια πεδία ενασχόλησής του την διερεύνηση του τοπίου για την τρίτη. Μέσα σε αυτό το πρίσμα, αξιολογεί άλλα θέματα, ως πιο σημαντικά από ότι το τρέχον κυπριακό. Η Λεμεσός είναι στην πρώτη γραμμή των ενδιαφερόντων του. Η ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και οι ευθείες παρεμβάσεις Κατάϊνεν στη Λευκωσία σχετικά με τα «χρυσά διαβατήρια» έδειξαν το μέγεθος της οργανωμένης αξιοποίησης της διαδικασίας της πώλησής τους. Με τον πιο κυνικό τρόπο, η Κύπρος, μόνη στο σύνολο της ΕΕ, εξέθρεψε αυτή την απίστευτης έκτασης βιομηχανία πώλησης διαβατηρίων -4.700 μέχρι τώρα. Το πρώην δικηγορικό γραφείο του προέδρου έχει σημαντική συμμετοχή σε αυτή τη διαδικασία. Μετά τη δημόσια παρέμβαση της Επιτροπής, η Μάλτα έθεσε την υπόθεση κάτω από τον έλεγχο αμερικάνικου οίκου αξιολόγησης, ενώ η Βουλγαρία την έχει τερματίσει. Η Κύπρος υποχρεώνεται να κάνει αλλαγές. Μόνη, με καθυστέρηση, με εξευτελισμό της ίδιας της συμμετοχής μας στην ΕΕ.

Τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτός είναι ο λόγος που ο Ν. Αναστασιάδης εγκατέλειψε το κυπριακό στο έλεος του χρόνου. Αδιαφορεί για ότι αλλάζει τις παραμέτρους του προς το χειρότερο, εξαιτίας της παρέλευσης του χρόνου. Αδιαφορεί για την Αμμόχωστο, την Καρπασία, την Κερύνεια. Παλαιότερα μιλούσε για το «εθνικό καλό». Αργότερα, άλλαξε προτεραιότητες. Η Λεμεσός πετά. Αυτό φτάνει και, όπως φαίνεται, φτάνει και περισσεύει.

Στα υπόλοιπα, εφευρίσκονται προσχήματα και ποικίλα τεχνάσματα για να ροκανίσουμε το χρόνο, να αποφύγουμε τις συνομιλίες για επίλυση. Ασφαλώς, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι τα ΗΕ έχουν την πιο μεγάλη ευθύνη για αυτήν την παρωδία διαπραγμάτευσης. Δεν μίλησαν για τις αιτίες της κατάρρευσης των συνομιλιών στα Κρανς Μοντάνα και άφησαν την κοινή γνώμη στο έλεος της παραπληροφόρησης. Μίλησαν με διπλωματικό τρόπο («χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία», είπε ο Γκουτέρες), δεν μάς είπαν όμως, ποιος ή ποιοι, και πώς συνέβαλαν για να χαθεί!

Λοιπόν, όσο η κοινή γνώμη καταπίνει το ένα πρόσχημα μετά το άλλο, το κυπριακό δεν έχει κανένα μέλλον. Οι πολιτικές καθορίζονται από το επίπεδο πληροφόρησης της κοινής γνώμης, από την αντίληψη που αποκτά μια ενημερωμένη κοινωνία για τις εξελίξεις. Όσο η κοινή γνώμη προσέχει παραπλανητικές αφηγήσεις, θα κυριαρχούν τα συμφέροντα και η διαπλοκή στη μισή Κύπρο με το πρόσχημα της υπεράσπισης της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η ρητορεία που εργάζεται για τη συντήρηση του status quo, έχει βρει ισχυρές συμμαχίες στο χώρο της ιεραρχίας της εκκλησίας, σε επιχειρηματικούς κύκλους και σε βαρόνους στο χώρο των μέσων ενημέρωσης. Τώρα προστίθενται και οι βαρόνοι της ανάπτυξης, αυτοί που χορηγούν διαβατήρια, στην ουσία εμπορεύονται ένα ευρωπαϊκό προϊόν, με στόχο τον εξοβελισμό της ΕΕ από τις διαδικασίες επίλυσης! Εκεί φτάσαμε: άλλοι έδωσαν τη ζωή τους, ή τον καλύτερό τους εαυτό για να πετύχουμε την ένταξη στην ΕΕ, και άλλοι μετατρέπουν το ευρωπαϊκό διαβατήριο της Κύπρου σε εργαλείο που παρεμποδίζει την εξέλιξή της σε ένα κανονικό, πλήρες μέλος της ΕΕ, όπως προνοεί η Συνθήκη Προσχώρησης!

Λάρκος Λάρκου