Η δικαστική περιπέτεια του ΚΑΔ.

Η απόφαση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου (ΑΣΔ), την 30η Ιουλίου 2008 στην αναφορά του δικαστή Α. Γιαλτσίνκαγια για να τεθεί τέρμα στην λειτουργία του Κόμματος Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης (ΚΑΔ) και να τεθούν εκτός πολιτικής 71 στελέχη του, ήταν μια πρώτης τάξεως θετική έκπληξη. Έως τώρα όλες οι ανάλογες αποφάσεις του ΑΣΔ, 24 συνολικά, ήταν να τεθούν εκτός νόμου κυρίως τα κόμματα με ισλαμική παράδοση και τα φιλοκουρδικά. Με ψήφους 6 υπέρ και 5 κατά, ( αναγκαία πλειοψηφία οι 7 ψήφοι), δεν πέρασε η επιχειρηματολογία Γιαλτσίνκαγια και το ΚΑΔ (μάλλον για τη τιμή των όπλων), τιμωρήθηκε με στέρηση του μισού της ετήσιας κρατικής χορηγίας για το τρέχον έτος. Δεν υπήρξε η απαιτούμενη πλειοψηφία των 7 ψήφων καθώς  ο πρόεδρος του ΑΣΔ Χ. Κιλίτς με την ψήφο του έβγαλε την Τουρκία από τον κίνδυνο μιας ανεξέλεγκτης περιπέτειας.

Ο Τ. Ερτνογάν δήλωσε ότι έτσι «εξέλιπε η αοριστία που έφρασσε το δρόμο της Τουρκίας», ενώ ο πρόεδρος της εθνοσυνέλευσης  Κ. Τοπτάν ήταν πιο συγκεκριμένος λέγοντας ότι «όλα τα κόμματα θα πρέπει να εξετάσουν τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν έτσι ώστε θέματα όπως το κλείσιμο των κομμάτων να γίνονται αρμονικά προς τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και γενικά προς την ευρωπαϊκή νομοθεσία και νομολογία». Ο στρατηγός Γ. Μπουγιούκανιτ δεν θέλησε να σχολιάσει την απόφαση υπενθυμίζοντας, ωστόσο, ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις «ακολουθούν τις κατοχυρωμένες στο σύνταγμα αρχές της κεμαλικής δημοκρατίας και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει».

Ο δημοσιογράφος Μεχμέτ Αλί Μπιράντ δίνει τη δική του εκδοχή στα πράγματα: «προφανώς οι δικαστές σκέφτηκαν πάρα πολύ καλά τις συνέπειες της <απόφασής τους στις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ, το πώς θα αντιδρούσε η Αμερική, όπως επίσης και την πιθανή απώλεια «status» στη Μ. Ανατολή και στον ισλαμικό κόσμο. Και αυτό επιβεβαίωσε ο Χ. Κιλίτς όταν στην ανακοίνωσή του αναφέρθηκε «στην επιρροή της πολιτικής συγκυρίας στην ψηφοφορία».

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το διεθνές περιβάλλον, και ειδικότερα η σαφής προειδοποίηση της ΕΕ ότι τέτοιες πρακτικές δεν συνάδουν με τις σύγχρονες αντιλήψεις περί δημοκρατίας, βάρυναν υπέρ της αθωωτικής απόφασης. Υπό άλλες συνθήκες θα είχαμε διαφορετικό αποτέλεσμα γι’ αυτό η τελική απόφαση συνιστά την πιο αποφασιστική  νίκη των αρχών της  ΕΕ μέσα στην τουρκική επικράτεια. Η ΕΕ, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Σουηδία  και οι ΗΠΑ χαιρέτησαν την απόφαση. Ο Επίτροπος Όλι Ρεν αφού εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση, κάλεσε την τουρκική κυβέρνηση να δώσει επιτάχυνση στη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων. Η γαλλική προεδρία κάλεσε «όλους τους παράγοντες στην Τουρκία να επιλύσουν τις διαφορές τους στο πνεύμα του διαλόγου και της διαλλακτικότητας σεβόμενοι το κράτος δικαίου και τις βασικές ελευθερίες».

Η απόφαση του ΑΣΔ κλείνει έναν κύκλο αντιπαράθεσης και επαναφέρει τη συζήτηση στα πραγματικά διλήμματα της χώρας. Μια διαφορετική απόφαση θα έβαζε ωρολογιακή βόμβα στο σύνολο της τουρκικής πολιτικής ζωής με μια πορεία απροσδιόριστων πολιτικών εκρήξεων ανάμεσα στους οπαδούς του Ερντογάν με το κεμαλικό κατεστημένο. Μια πιθανή κατίσχυση του δικαστικού συστήματος επί των αρχών της λαϊκής κυριαρχίας με την Τουρκία υποψήφιο μέλος της ΕΕ, θα σήμαινε το πραγματικό τέλος του ευρωπαϊκού της δρόμου και την ίδια σε μια χωρίς αρχή και τέλος εμφύλια διαπάλη -εκλογές, πρόσωπα εκτός μάχης, επιστροφή του θλιβερού Μπαϊκάλ.

Σήμερα η απόφαση επιτρέπει στον Ερντογάν να δουλέψει πάνω στο δικό του πολιτικό πρόγραμμα και να ασκήσει την εξωτερική πολιτική που ο ίδιος επιθυμεί. Ιδιαίτερα στο κυπριακό αυτή η εξέλιξη είναι θετική καθώς επιτρέπει να κριθούν χωρίς εσωτερικές ταλαντεύσεις οι πραγματικές επιλογές Ερντογάν στις συνομιλίες για το κυπριακό όπως έχει συμφωνηθεί να αρχίσουν στις 3 Σεπτεμβρίου 2008 ανάμεσα στον πρόεδρο Χριστόφια και τον τ/κ ηγέτη Μ. Α. Ταλάτ.