Η Ερκένεκον, ο Ερτνογάν και η Κύπρος.

Η τουρκική αστυνομία με εντολή του Εισαγγελέα Κωνσταντινούπολης στις αρχές Ιουλίου 2008 άρχιζε να συλλαμβάνει απόστρατους στρατιωτικούς, δημοσιογράφους, κεμαλιστές πανεπιστημιακούς και εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Κοινό τους χαρακτηριστικό η κατηγορία για συμμετοχή τους στην παρακρατική οργάνωση «Εργκένεκον». Σύμφωνα με τις πληροφορίες και το σχετικό κατηγορητήριο ομάδα με ακροδεξιό πολιτικό προσανατολισμό οργάνωσαν παράνομο μηχανισμό για να «σώσουν» την Τουρκία από την κυβέρνηση Ερτνογάν και τους κινδύνους για του έθνος που αυτό συνεπάγεται. Μέσα στα ντοκουμέντα που έχουν έως τώρα αποκαλυφθεί σχετικά με τη δομή και τους στόχους της περιλαμβανόταν και το σενάριο για δολοφονίες πολιτικών που η οργάνωση θεωρεί ως «επικίνδυνους», με κορυφαίο στη λίστα τον Τ. Ερτνογάν. Στο θεωρητικό επίπεδο η οργάνωση ξεκινούσε από το φόβο της παγκοσμιοποίησης η οποία λόγω του ανοικτού της χαρακτήρα θα οδηγούσε στην «παρακμή» ή και στη «διάλυση» της Τουρκίας. Συνεπώς η παράνομη οργάνωση είχε αυτοδιορισθεί ως προστάτης μιας Τουρκίας που περιβάλλεται από εχθρούς και οργανώθηκε για να εμποδίσει ακόμα και με τις σφαίρες τους «εχθρούς» τούρκους.

Μια σημαντική πτυχή της υπόθεσης Εργκένεκον αφορά την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και ειδικότερα στο κυπριακό. Σύμφωνα με αποκαλύψεις του τουρκικού τύπου (περιοδικό Nokta και εφημερίδα «Ραντικάλ») οι ηγέτες της οργάνωσης αυτής κινητοποιήθηκαν στο έπακρον σχεδιάζοντας πραξικόπημα για να εμποδίσουν την αποδοχή από την κυβέρνηση Ερτνογάν του σχεδίου λύσης του ΟΗΕ για το κυπριακό (2004). Η Άγκυρα πήρε νέες αποφάσεις για το κυπριακό και δεν στήριζε πλέον τον ακροδεξιό ηγέτη των τ/κ Ρ. Ντενκτάς οποίος απέρριπτε κάθε ιδέα συμβιβασμού με τους ε/κ και πίστευε ότι η λύση δόθηκε το 1974 και το 1983 ( λύση «δύο κρατών», που θα ζουν δίπλα-δίπλα ). Στις συνομιλίες για λύση στη Νέα Υόρκη η ( Φεβρουάριος 2004) η Τουρκία υποχρέωσε τον τ/κ ηγέτη να παραμείνει στο τραπέζι των συνομιλιών και να συζητήσει στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Ο υφυπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Ο. Ζιγιάλ που ήταν παρών στη Νέα Υόρκη και ακολουθούσε τις εντολές του ΥΠΕΞ Α. Γκιουλ με τη φράση «εδώ δεν θα διακοπούν οι συνομιλίες. Εάν υπάρξουν δυσκολίες θα τις συζητήσετε μαζί μου. Θα γίνει αυτό που θα πω εγώ…», υποχρέωσε τον Ντενκτάς να παραμείνει στο τραπέζι των συνομιλιών. Αυτό ήταν μια εξέλιξη που δεν αποδέχθηκε ο Ντενκτάς, και όπως λένε τα στοιχεία της προανάκρισης για την Εργκένεκον, ο τ/κ ηγέτης ήταν σε ευθεία επαφή με στρατηγούς που ανήκαν στην οργάνωση με κοινό στόχο την διενέργεια πραξικοπήματος για την ανατροπή του τούρκου πρωθυπουργού. Ο τέως αρχηγός του ναυτικού ναύαρχος Ο. Ορνέκ στο αποκαλυφθέν ημερολόγιό του γράφει ότι « η κυβέρνηση του ΚΑΔ με το να εγκρίνει το σχέδιο του ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Ανάν πρόδιδε την πατρίδα. Για το λόγο αυτό έπρεπε να αποκαθηλωθεί…».

Το σχέδιο ανατροπής του Ερτνογάν δεν είχε την έγκριση της ηγεσίας των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και ο ίδιος ο αρχηγός τους Χ. Οζκιόκ ήταν αντίθετος με αυτό το σενάριο, ίσως, δε να ενημέρωνε και το πρωθυπουργικό γραφείο για τη βασιμότητα αυτής της κίνησης. Είναι πάντως βέβαιο ότι ο ίδιος εκείνη την περίοδο απέφευγε να τρώει σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις από το φόβο δηλητηρίασης…

Ο ρόλος του Ρ. Ντενκτάς στην όλη υπόθεση φαίνεται να είναι πρωταγωνιστικός. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες στα χέρια του Τ. Ερτνογάν έφθασαν πληροφορίες για τη βαθιά του συμμετοχή στην Εργκένεκον και ταυτόχρονα εισηγήσεις για τη σύλληψή του όπως έγινε ήδη με τέσσερις στρατηγούς. Ο Τ. Ερτνογάν για λόγους που συνδέονται με την ιστορική διαδρομή του Ντενκτάς στο χώρο των τ/κ απέρριψε την εισήγηση. Η τουρκική ακροδεξιά διέθετε σταθερούς δεσμούς με την για δεκαετίες απόλυτη ντενκτασική εξουσία πρώτα στους τ/κ και αργότερα στην κατεχόμενη Κύπρο. Αυτή η αποκάλυψη βεβαιώνει την από μακρού χρόνου διασύνδεση κύκλων της τουρκικής ακροδεξιάς με το ντενκτασικό κατεστημένο.

Έως τώρα έχουν συλληφθεί 86 άτομα και η δίκη τους έχει καθορισθεί για τις 20 Οκτωβρίου 2008. Ήδη η τουρκική δικαιοσύνη (16 Ιουλίου 2008) διατύπωσε κατηγορίες κατά δύο απόστρατων αξιωματικών που θεωρούνται ύποπτοι για την κλοπή χειροβομβίδων που θα χρησιμοποιούνταν στην απόπειρα ανατροπής του Ερτνογάν σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της Εργκένεκον. Είναι η πρώτη φορά στη σύγχρονη τουρκική ιστορία που οι υπονομευτές της δημοκρατικής ομαλότητας βρίσκονται στην πλευρά των κατηγορουμένων. Το «βαθύ κράτος» συνήθισε να διαμορφώνει τις εξελίξεις και να λαμβάνει κάθε απόφαση στη βάση των αρχών του κεμαλισμού περιφρονώντας τις διαθέσεις και τις ψήφους των πολιτών. Σήμερα τα πράγματα αλλάζουν και η αποκάλυψη της δράσης της Εργκένεκον είναι ένα σοβαρό βήμα μπροστά.