Η Ευρώπη που ψηφίζουμε
Η επικύρωση του νέου ευρωπαϊκού συντάγματος από το ευρωκοινοβούλιο είναι μια ακόμα ευκαιρία για τον κυπριακό δημόσιο διάλογο γύρω από τα μεγάλα ζητήματα του ευρωπαϊκού μας μέλλοντος. Σημαντικοί σταθμοί έχουν εισηγηθεί (16 Απριλίου 2003, 1 Μαϊου 2004) να διευρυνθεί η δημόσια συζήτηση για το τι ακριβώς είναι η Ε.Ε. Οι δύο προηγούμενες ευκαιρίες δεν αξιοποιήθηκαν ικανοποιητικά, κατά συνέπεια η ευκαιρία της επικύρωσης του ευρωσυντάγματος είναι πιο επιτακτική: η συστηματική και μικροκομματική δημαγωγία που παραπέμπει «κάθε κυπριακήν νόσον» στην ένταξη της Ε.Ε. χρειάζεται να αμφισβητηθεί συστηματικά και δημιουργικά. Πολύ καλή αφορμή γι’ αυτό είναι η συζήτηση στη βουλή για το ευρωσύνταγμα. Η προσπάθεια της Ε.Ε. να θέσει σε λειτουργία ένα συνταγματικό πλαίσιο λειτουργίας είναι πολύ χρήσιμη, είναι μια κατευθυντήρια βάση για το είδος, την ποιότητα, τους στόχους, τις δομές, τους μηχανισμούς της Ε.Ε.
Οι μεγάλες πολιτικές ομάδες στο ευρωκοινοβούλιο ψήφισαν θετικά, στήριξαν τη νέα συνθήκη. Αυτό πρέπει να υπογραμμισθεί με ένταση: η Ε.Ε. είναι ένας σύνθετος, πολύπλοκος οργανισμός που κινείται με αργά βήματα. Γι’ αυτό η θετική ψήφος είναι ψήφος για ένα ακόμα βήμα μπροστά, ένα θετικό βήμα προς την περισσότερη ενοποίηση της Ευρώπης των λαών. Η ενίσχυση των εξουσιών του ευρωκοινοβουλίου μερικώς επιτυγχάνεται με τη νέα συνθήκη.
Οι δυνατότητες γενικά της Ε.Ε. ή και αυτές οι παραλείψεις της νέας συνθήκης, είναι ένας ακόμα λόγος για να στηρίζει κανείς το τελικό στόχο (εάν τον έχει διαμορφωμένο) με την υποστήριξη του στα ενδιάμεσα μηνύματα. Η υπό τον Ζ. Ντ’ Εστέν επιτροπή έδωσε ορισμένες νέες κατευθύνσεις στο ευρωπαϊκό διάλογο γύρω από την ποιότητα του ενιαίου ευρωπαϊκού χώρου, τις σχέσεις με άλλους πολιτικούς, ιδεολογικούς, ή θρησκευτικούς μηχανισμούς, άρα εμπλούτισε τη συζήτηση για την αναζήτηση μιας καινούργιας ευρωπαϊκής ταυτότητας. Τα κεφάλαια στα οποία χωρίζεται το νέο σύνταγμα παρέχουν στον πολίτη / αναγνώστη όλα εκείνα τα στοιχεία για να μπει στο νόημα. Οι διαδηλώσεις νόμοι, οι δυσνόητες κοινοτικές διαδικασίες, η γραφειοκρατία, ως ένα βαθμό γίνονται ένα πιο κατανοητό εγχειρίδιο / σύνταγμα για να μπορεί ο ευρωπαίος πολίτης να γνωρίζει το βασικό κατευθυντήριο πλαίσιο της Ευρώπης των 25.
Ασφαλώς ορισμένες πλευρές της νέας συνθήκης θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές (λ.χ. περισσότερο βάρος στην κοινή εξωτερική πολιτική / άμυνα).
Αυτά όμως τα αδύνατα σημεία ή ιδεολογικές διαφορές ή επιλογές είναι μια ακόμα αιτία για να ψηφίζει κανείς από μέσα τις μάχες για την καλύτερη Ευρώπη. Την Ευρώπη δεν την καθορίζεις μόνος σου. Ποικίλα ρεύματα, ιδέες, κατευθύνσεις, πρόσωπα, κράτη, γιατί έχουν κεντρικούς ρόλους. Οι συσχετισμοί αλλάζουν εάν ο ευρύτερος ευρωπαϊκός συντονισμός με τις ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες γίνεται ολοένα και πιο ισχυρός. Η δικαιότερη Ευρώπη, η Ευρώπη που δημιουργεί περισσότερες ευκαιρίες, η Ε.Ε. που έχει φωνή στις διεθνείς υποθέσεις, η ΕΕ της απασχόλησης, της αλληλεγγύης, της καινοτομίας είναι μια βαθιά κυπριακή υπόθεση.
Η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον να στηρίζει κάθε βήμα προς την ομοσπονδιακή Ε.Ε. την στήριξη στις κοινοτικές δράσεις, την ολοένα και λιγότερη «Διακυβερνητική Ευρώπη». Άρα η θετική ψήφος της Κύπρου στο Ευρωσύνταγμα είναι και ένα θετικό βήμα για την Ε.Ε. που επιθυμούμε.