Η οικονομική σχέση Τουρκίας – ψευδοκράτους

Η οικονομική κατάσταση στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, παραμένει σε αδιέξοδο. Για δεκαετίες η λύση βρισκόταν στην οικονομική βοήθεια που ερχόταν από την Άγκυρα. Το θέμα θεωρήθηκε ως «εθνικό ταμπού», ουδείς ήθελε να το ακουμπήσει και η πεπατημένη οδήγησε σε πιο μεγάλα αδιέξοδα. Από το 1974 έως το 2004 η οικονομική βοήθεια στο ψευδοκράτος ήταν 3 δις, 71 εκ δολ, από το 2004 έως το 2007 550 εκ δολ κάθε χρόνο, το 2008, 800 εκ δολ και το 2009 500 εκ δολ. Η πρώτη βοήθεια δόθηκε το 1964  και ήταν της τάξης των 315.500 στερλινών. Το ποσό αυτό δινόταν κάθε χρόνο μέχρι το 1974.  (τα στοιχεία από έρευνα της Α. Ανδρέου, Πολίτης, 18/7).

Έως σήμερα το θέμα αυτό ενοχλούσε την κυβέρνηση Ερτογάν -και ήταν αντικείμενο συζητήσεων πίσω από κλειστές πόρτες. Ο Τ.  Ερτογάν αποφάσισε να το ανοίξει δημοσίως και μάλιστα με τον πιο επιθετικό τρόπο (17/7/10). Σε κοινή διάσκεψη τύπου κάλεσε τον «πρωθυπουργό» του ψευδοκράτους Ι. Κιουτσούκ, να λάβει μέτρα για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης. Η άποψη Ερτογάν συνοδευόταν από εντολή: «αν δεν αφήσετε τις παλιές συνήθειες και συνεχίσετε να λέτε «όχι εγώ δεν θέλω να ψαρέψω ψάρι, θέλω μόνο το ψάρι», αυτή η κατάσταση θα συνεχιστεί. Αν δει κανείς τα χρήματα που δίνει η Τουρκία στην «ΤΔΒΚ», θα διαπιστώσει ότι κάθε χρόνο το ποσό αυξάνεται. Το 2002 δόθηκαν 200 εκ. δολάρια και σήμερα δίνουμε 600».

Στη συνέχεια ανέφερε ορισμένες σκέψεις του για την οικονομική ανάκαμψη του ψευδοκράτους με πρώτο στόχο «να ψηφιστεί τον Ιούλιο το νομοσχέδιο με σκοπό να τεθεί υπό έλεγχο το έλλειμμα στον προϋπολογισμό ». Ο Τ.  Ερτογάν υπέδειξε και τους τρόπους για την ανάπτυξη:

Α πρόγραμμα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας με υποθαλάσσια καλώδια από την Τουρκία στα κατεχόμενα, με στόχο να πέσουν οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος.

Β  μεταρρυθμίσεις στον τραπεζικό τομέα και,

Γ  ιδιωτικοποιήσεις και άλλων υπό «κρατικό» έλεγχο εταιρειών.

Για να ισορροπήσει τις εντολές για την ανάπτυξη, ο Τ. Ερτογάν προσέθεσε και τα εξής: «όταν το κόμμα μου ανέλαβε την εξουσία (στην Τουρκία)  το 2002, οι φοιτητές έφταναν τις 20 χιλιάδες, ενώ τώρα φτάνουν τις 42 χιλιάδες. Τότε δεν υπήρχαν δρόμοι διπλοί, τώρα υπάρχουν. Τα ξενοδοχεία είναι τεσσάρων και πέντε αστέρων. Ενώ κάποτε υπήρχαν μερικά μόνο ξενοδοχεία, τα οποία δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στις ανάγκες του παγκόσμιου τουρισμού, σήμερα υπάρχουν ξενοδοχεία πολυτελείας. Όταν πήραμε  την εξουσία το 2002, τα χρέη της Τουρκίας έφταναν το 63% ενώ τώρα έχουν πέσει στο 8%. Αυτό το μοντέλο θέλουμε να εφαρμόσουμε και στην ΤΔΒΚ».

 Ο Τ.  Ερτογάν μίλησε και για τον μισθό του Κουτσούκ  προκαλώντας αντιδράσεις σε μερίδα του τ/κ τύπου: «ο «πρωθυπουργός» (Κουτσούκ) παίρνει μισθό 8.000 Τ.Λ. (4.000 ευρώ), ενώ ένας δημόσιος υπάλληλος όπως οι γενικοί διευθυντές «υπουργείων» μπορεί να παίρνουν και μισθό 14.000 λιρών. Ίσως ο πρωθυπουργός να μην μπορεί να το συζητήσει αυτό στην ΤΔΒΚ, αλλά εγώ μπορώ. Αυτή είναι δίκαιη προσέγγιση. Ένας πραγματικός φίλος λέει πικρές αλήθειες».

Ο Υπουργός Επικρατείας Τ.  Τσιτσέκ μίλησε όπως ο Ερτογάν μπροστά σε τ/κ επιχειρηματίες: «είναι πιο εύκολο να βρεθεί νερό στην έρημο παρά να πεισθεί η «κυβέρνηση» (Έρογλου)…οι ιδιωτικοποιήσεις λιμανιών και του αεροδρομίου Λευκονοίκου έπρεπε να γίνουν εδώ και καιρό….νευριάζω με κάποια πράγματα που κάνετε. Η  Τουρκία δεν μπορεί να δώσει περισσότερα χρήματα…». Το αεροδρόμιο της Τύμπου, ως γνωστό,  έχει ήδη περάσει στα χέρια της ATLAS JET η οποία υπόσχεται αύξηση των επιβατών από 20.000 σε 30.000 (ανακοίνωση της εταιρείας στις 13/7).

Είναι φανερό ότι η τουρκική κυβέρνηση επιχειρεί να δώσει άλλες κατευθύνσεις στα οικονομικά  του ψευδοκράτους και είναι στις προθέσεις της να σταθεροποιήσει την οικονομική βοήθεια στα σημερινά επίπεδα (500 εκ. Δολ ετησίως). Η τ/κ ηγεσία εμφανίζεται απρόθυμη στο να προσέξει τις «οδηγίες» Ερτογάν. Για παράδειγμα ο Ταλάτ διαφωνούσε με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων για λόγους που σχετίζονταν με την ιδεολογία του κόμματός του. Ο Έρογλου αντλούσε πολιτική επιρροή αξιοποιώντας το αποτέλεσμα της βοήθειας. Σήμερα κατά τον Ερτογάν «αυτό το (τουρκικό) μοντέλο θέλουμε να εφαρμόσουμε και στην ΤΔΒΚ». Η τ/κ ηγεσία έως τώρα απέδειξε ότι δεν διέθετε άλλη πρόταση πέρα από το να περιμένει «ψάρι». Στην πράξη και μάλλον με απροθυμία θα υποχρεωθεί να «ψαρέψει» στους ρυθμούς Ερτογάν