Καλα σύνορα. Καλοί γείτονες;

«Το Ισραήλ κινδυνεύει να γίνει κράτος απαρτχάιντ, αν δεν εγγυηθεί το δικαίωμα ψήφου στους άραβες πολίτες του και εάν δεν συνάψει ειρήνη με τους γείτονές του. Tο ισραηλινό κράτος πρέπει να λειτουργεί ως δημοκρατία, εάν επιθυμεί να προχωρήσει στη σύναψη ειρήνης με όλους τους γείτονές του στη Μέση Ανατολή. Στην περιοχή ανάμεσα στη Μεσόγειο και τον Ιορδάνη ποταμό κατοικούν 12 εκατομμύρια άνθρωποι, μεταξύ τους 4,5 εκατομμύρια άραβες. Η άρνηση εκ μέρους της ισραηλινής κυβέρνησης να δοθεί δικαίωμα ψήφου στους Παλαιστίνιους, μπορεί να δημιουργήσει ένα κράτος απαρτχάιντ. Έχουμε μεγάλη ευθύνη να προχωρήσουμε στη διπλωματική διαδικασία. Το Ισραήλ έχει μια σαφή σιωπηρή πλειοψηφία υπέρ της ειρήνης. Πρέπει να ορίσει σύνορα για τη γη του Ισραήλ που θα περιλαμβάνει μια μαζική και σταθερή εβραϊκή πλειοψηφία για γενιές με ένα παλαιστινιακό κράτος ως γείτονά του. Οι εναλλακτικές προτάσεις είναι πολύ χειρότερες από μία λύση δύο κρατών, με την οποία είναι μάλιστα σύμφωνη η διεθνής κοινότητα. Μια πρόταση θα ήταν μια μεγαλύτερη χώρα για όλους τους ανθρώπους, με όλους να έχουν δικαίωμα ψήφου. Ωστόσο αυτό θα σήμαινε ότι το Ισραήλ παύει να είναι εβραϊκό κράτος. Συνεπώς η ειρήνη στη Μέση Ανατολή και η λύση των δύο κρατών, με χωριστά το ισραηλινό και το παλαιστινιακό κράτος πρέπει να επιτευχθεί άμεσα, όχι από συμπόνια για τους Παλαιστίνιους αλλά για να διασφαλίσουμε το μέλλον μας. Τα καλά σύνορα κάνουν τους καλούς γείτονες». Τα πιο πάνω δήλωσε ο Ε. Μπαράκ, Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ στις 2 Φεβρουαρίου 2010.

Οι δηλώσεις Μπάρακ αποτελούν ένα καλό σημάδι ότι δεν χάθηκε τελείως η ελπίδα για ειρήνευση στην πιο ταραγμένη περιοχή του κόσμου. Οι θέσεις του πρωθυπουργού του Ισραήλ Β. Νετανιάχου έχουν οδηγήσει στον εκτροχιασμό της προσπάθειας και σήμερα δύσκολα μπορεί να δει κανείς εξελίξεις. Είναι γνωστό ότι ο Β. Νετανιάχου αποτελεί μια ακραία έκφραση του κομματικού συστήματος στο Ισραήλ, αρνείται τα βασικά δικαιώματα των παλαιστινίων με πρώτο το δικαίωμά τους να έχουν κράτος. Από την ημέρα της εγκατάστασής του στην πρωθυπουργία τα πράγματα πήραν την φθίνουσα πορεία. Ο Υπουργός Άμυνας Ε. Μπάρακ εκφράζει μικρότερη κομματική εκπροσώπηση, γι’ αυτό το κλειδί παραμένει στον σκληροπυρηνικό Νετανιάχου που κατέχει την πλειοψηφία στην Κνεσσέτ. Οι δηλώσεις Μπαράκ βοηθούν, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα. Αυτό που μετρά είναι οι συσχετισμοί δύναμης στο Ισραήλ, το κατά πόσο μπορεί να επηρεάσουν την πολιτική κατεύθυνση του πρωθυπουργού του Ισραήλ. Το σκηνικό είναι στην ουσία ακίνητο. Η προσωπική εμπλοκή Ομπάμα, η προσπάθεια του απεσταλμένου του Μ. Μίτσελ και οι απεσταλμένοι από το «κουαρτέτο» δεν έχουν καταφέρει έως τώρα να επηρεάσουν οτιδήποτε το αξιόλογο. Συνεπώς η ευθύνη για την επίλυση του μεσανατολικού πέφτει στους ώμους της ισραηλινής κοινής γνώμης. Μόνο η αλλαγή συσχετισμών στο εκλογικό σώμα του Ισραήλ μπορεί να βοηθήσει στη συνολική επίλυση και κάτι τέτοιο είναι πολύ πρόωρο να λεχθεί ότι βρίσκεται στον ορίζοντα…