Κατάλογος διοριστέων: Ο Σόλων ανοίγει το δρόμο…

Αληθινό, αλλά πολύ κυπριακό. για να το αφήνει κανείς απαρατήρητο. Ο Γενικός Εισαγγελέας Σ. Νικήτας γνωμάτευσε περί του καταλόγου διοριστέων καθηγητών στη Μ.Ε. Είπε τα αυτονόητα: με την ένταξη στην Ε.Ε. ο κατάλογος παύει να υφίσταται με την παρούσα μορφή του, η υπηκοότητα δεν θα είναι το αποκλειστικό κριτήριο για να είναι κανείς μέσα στους καταλόγους, νέοι υποψήφιοι μπορεί να προκύψουν μέσα στο νέο πλαίσιο διακίνησης ευρωπαϊκών εργαζομένων.

            Η θέση Σ. Νικήτα πέρασε ασχολίαστα, σχεδόν απαρατήρητη. Πιθανώς να είμαστε η μόνη χώρα που αντιμετώπισε αυτό το ζήτημα μέσω του Γ. Εισαγγελέα της. Το οφθαλμοφανές του πράγματος είναι πολιτικό.

            Προκύπτει από τους κανόνες λειτουργίας της Ε.Ε, τους νέους νόμους στο χώρο της απασχόλησης όπου το εθνικό «σύνορο» χάνει τον απόλυτα ρυθμιστικό ρόλο του. Αυτό το ζήτημα απολύτως ανήκει στο χώρο δράσης του Υπουργείου Παιδείας, των συνδικαλιστικών ενώσεων στο χώρο της παιδείας, και των φορέων που σχετίζονται με αυτό το πλαίσιο.

            Το Υπουργείο Παιδείας αντί να ανοίξει τη συζήτηση με βάση το πλαίσιο της 1ης Μαϊου 2004, προτίμησε να μήν κάνει το αυτονόητο.

            Δηλαδή να θέσει δημοσίως το ζήτημα, να κάνει διάλογο με τους ενδιαφερομένους φορείς να πάρει πολιτικές αποφάσεις. Είναι απελπιστικό εάν ορισμένοι σκέφτονται να δράσουν τώρα, μετά τη γνωμάτευση του Σ. Νικήτα,…ή εάν σκέφτονται να οχυρωθούν πίσω από την Εισαγγελεία. για να αποφύγουν το (δήθεν) κόστος από μια τέτοια απόφαση…

            Από την άλλη η ΟΕΛΜΕΚ έχασε μια σημαντική ευκαιρία για να  δείξει ένα άλλο πρόσωπο. Να ακουμπήσει δηλαδή δύσκολα ζητήματα, μη δημοφιλή, αλλά τόσο αναγκαία για τη δημιουργία μιας νέας συνδικαλιστικής συνείδησης.

            Τώρα ότι και να πει η ΟΕΛΜΕΚ δεν έχει καμιά σοβαρή αξία. Πίσω από τον Σ. Νικήτα θα «κρυφτούν» οι παραδοσιακοί συνδικαλιστές, τι μπορούμε να κάνουμε, ο εισαγγελέας είναι άτεγκτος, ναι μεν αλλά κ.λπ.

            Έτσι δεν λύνονται προβλήματα. Μένουν σε ένα επίπεδο στασιμότητας, μέχρι να έρθει το επόμενο πρόβλημα, εάν μείνουμε στην ίδια ή παραπλήσια προσέγγιση.

            Επί της ουσίας: ο κατάλογος καταργείται με το πλαίσιο λειτουργίας μέσα στην Ε.Ε. Χρειάζονται νέες φόρμουλες επίλυσης του ζητήματος οι οποίες να απαντούν στο αίτημα για αξιοκρατία στην όλη (νέα) διαδικασία. Είναι χρήσιμη και κοινωνικά αναγκαία  μια  ενδιάμεση φόρμουλα από δύο λίστες (παλαιοί / νέοι κατάλογοι) και αυτό θα λειτουργεί σε ένα χρονικό πλαίσιο (μεταβατικές ρυθμίσεις ως μια συνήθης Ευρωπαϊκή πρακτική).

            Αυτά είναι πιθανές λύσεις. Αυτό όμως που θα ισχύσει θα προκύψει από ένα ανοικτό δημιουργικό διάλογο. Μέσα στο υπαρκτό ευρωπαϊκό πλαίσιο. Άλλωστε οι εκπαιδευτικές οργανώσεις είναι θερμά υπέρ της ευρωπαϊκής ιδέας. Μένει να είναι και υπέρ της ευρωπαϊκής πρακτικής σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα…