Καταλονία: Γη της Επαγγελίας;
Τι τρέχει στη Βαρκελώνη και τι γίνεται στη Μαδρίτη; Τα γεγονότα δείχνουν ότι η Καταλονία πάει πρόωρες εκλογές μέσα σε κλίμα έντασης!
Πρώτο, η εφημερίδα El Pais, επισημαίνει «πως στο ενδεχόμενο απόσχισης εκείνοι που θα πληγούν οικονομικά περισσότερο θα είναι οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι της περιοχής και όχι η μεσαία τάξη. Όπως τονίζει η εφημερίδα, «επί χρόνια, οι αυτονομιστές υπόσχονταν την Γη της Επαγγελίας στους Καταλανούς. Μόνο και μόνο η ανακοίνωση της αυτονόμησης προκάλεσε στην Καταλονία τη δεινότερη θεσμική και κοινωνική κρίση από τον Εμφύλιο Πόλεμο και προκάλεσε οικονομικό χάος. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες οι αυτονομιστές αισθάνονται πως βαδίζουν πάνω σε μία παγωμένη λίμνη, που έχει αρχίσει να θρυμματίζεται και δεν μπορούν να κρύψουν τον πανικό που σχηματίζεται στα πρόσωπά τους».
«Ο κύριος κίνδυνος για μία (τοπική) οικονομία με μεγάλο εξωτερικό χρέος, αξιολόγηση στο επίπεδο “σκουπίδια” και χωρίς πρόσβαση σε εξωτερικό δανεισμό ήταν πάντοτε η οικονομική αστάθεια. Οι καταλανικές τράπεζες επέζησαν δύο παγκοσμίων πολέμων, ενός εμφυλίου, της μεταπολεμικής περιόδου, της πετρελαϊκής κρίσης, του στασιμοπληθωρισμού, της κατάρρευσης μεγάλων επιχειρήσεων, τη φούσκα των κατασκευών, την κατάρρευση της Lehman Bros, την ελληνική κρίση και την κρίση στην Ιρλανδία, τη διάσωση των τραπεζών από την ΕΕ το 2012», υποστηρίζει η El Pais. (Βήμα 18/10/17
Δεύτερο, ο ηγέτης της Καταλονίας Πουτζντεμόν έκανε μια συμβολική κήρυξη ανεξαρτησίας μόνο για να την αναστείλει μερικά δευτερόλεπτα αργότερα και κάλεσε για διαπραγματεύσεις με τη Μαδρίτη για το μέλλον της περιφέρειας. Η El Pais, πάντως, έκανε λόγο για «kolotumba» Πουτζδεμόντ παρομοιάζοντας την πολική του καταλανού ηγέτη με εκείνη του έλληνα πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στο δημοψήφισμα του 2015.
Τρίτο, η Μαδρίτη σκέφεται διαφορετικά: Βάσει του άρθρου 155 του ισπανικού Συντάγματος, η κεντρική κυβέρνηση στη Μαδρίτη μπορεί να αναστείλει την πολιτική αυτονομία μιας περιφέρειας αν παραβεί τον νόμο.
Το άρθρο αυτό, δίνει τη δυνατότητα στον Ραχόι να αποπέμψει την καταλανική κυβέρνηση και να καλέσει βουλευτικές εκλογές, δεν έχει ενεργοποιηθεί από την έγκριση του Συντάγματος του 1978 μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο. Βάσει του άρθρου 155 του ισπανικού Συντάγματος, η κεντρική κυβέρνηση στη Μαδρίτη μπορεί να αναστείλει την πολιτική αυτονομία μιας περιφέρειας αν παραβεί τον νόμο.
Ο ισπανός υπουργός Εσωτερικών Χουάν Ιγνάθιο Θόιδο δήλωσε:
«Η απάντηση δεν πρέπει να αφήνει καμία αμφιβολία. Πρέπει να πει ‘ναι’ ή ‘όχι’. Αν απαντήσει με διφορούμενο τρόπο, σημαίνει ότι δεν θέλει τον διάλογο και άρα η ισπανική κυβέρνηση θα πρέπει να αναλάβει δράση»
Τέταρτο, ο ηγέτης των αυτονομιστών Πουτζδεμόντ λέει:
«Δεν είμαστε εγκληματίες, ούτε τρελοί. Είμαστε φυσιολογικοί άνθρωποι. Είμαστε έτοιμοι για διάλογο. Δεν έχουμε τίποτα εναντίον της Ισπανίας. Θέλουμε να έχουμε καλύτερη επικοινωνία. Η σχέση μας δεν είναι υγιής εδώ και χρόνια και πλέον δεν είναι βιώσιμη. Με δημοκρατικό τρόπο ο λαός έδωσε εντολή για ανεξαρτησία. Όμως αναστέλλουμε την κήρυξη της μονομερούς ανεξαρτησίας για λίγες εβδομάδες, επειδή θέλουμε διάλογο με την Ισπανία» (όλα τα στοιχεία από ρεπορτάζ στο ηλ. Βήμα).
Πέμπτο, και σημαντικότερο. Εν μέσω πολλών νεφών προσωπικά θεωρώ ότι το πολιτικό πρόσωπο που έχει την καλύτερη θέση στο ζήτημα αυτό, είναι η δήμαρχος της Βαρκελώνης Άντα Κολάου.
Λέει τα εξής σημαντικά. Στις 16 Οκτωβρίου: «προτού βρούμε την οριστική λύση, αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να αποκαταστήσουμε τον σταθερό διάλογο και για αυτό τον λόγο πρέπει να παραιτηθούμε της μονομερούς ανακήρυξης της ανεξαρτησίας μια και για πάντα… (…) και από την άλλη, πρέπει να τερματιστούν τα μέτρα επιτροπείας που η κεντρική κυβέρνηση έλαβε στην Καταλωνία. Η κλιμάκωση της έντασης τον τελευταίο καιρό καταγράφεται σε κοινωνικό επίπεδο (…) ωστόσο υπάρχει επίσης η οικονομική πτυχή, διότι προφανώς πολλά πράγματα διακυβεύονται. Υπάρχει μια τεράστια πλειονότητα (…) που επιθυμεί τώρα τη διεξαγωγή του διαλόγου και να βάλουμε ένα τέλος με αυτήν την κακή κατάσταση αβεβαιότητας για ολόκληρο τον κόσμο. Κανείς δεν πρέπει να το βιώσει ως μια ήττα ή να πιστέψει ότι έχει προβεί σε πάρα πολλές υποχωρήσεις έναντι των άλλων. Οι ηγέτες που θα είναι ικανοί να το κάνουν αυτό, πιστεύω ότι θα τιμηθούν, θα τους συγχαρούν και θα κερδίσουν την αναγνώριση από το σύνολο των πολιτών». (Βήμα 16 Οκτωβρίου)
Η φωνή της Άντα Κολάου είναι φωνή λογικής, σύνεσης, φωνή της λύσης. Αν περισσότεροι ακολουθήσουν το δρόμο της μετριοπάθειας όπως εισηγείται η Κολάου, αυτό θα συνιστά μιαν βάσιμη ελπίδα ότι θα βρεθεί μια λύση, η καλύτερη δυνατή για όλους. Προσωπικά την ονομάζω λύση με «Μια Ισπανία, με περισσότερη αυτονομία στις περιφέρειες».
Λάρκος Λάρκου