Καταλύτες με υποκρισία

Η ιστορία του κυπριακού είναι γεμάτη από «καταλύτες», συχνά καταλύτες για εσωτερική κατανάλωση. Παλαιότερα ήταν τα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία ένα μέρος της πολιτικής ηγεσίας «θεοποιούσε» σε μια προσπάθεια να δείξει έργο, καταδίκη της Τουρκίας, και έτσι κάποιο δρόμο για την επίλυση. Καταλύτης του ένα ή το άλλο ψήφισμα στον ΟΗΕ, στο Κίνημα των Αδεσμεύτων κλπ

Ύστερα ήρθε ένας μεγάλης κλίμακας καταλύτης. Η ενταξιακή διαδρομή και η ένταξη στην ΕΕ. Σχεδόν όλη η πολιτική ηγεσία αναφερόταν στον καταλυτικό ρόλο της ΕΕ στην προσπάθεια για λύση. Μερικές δυνάμεις έκαναν στροφή και υποστήριξαν την ένταξη μόνο και μόνο για να υποστηριχθεί η δυναμική της επίλυσης. Τελικά εννέα χρόνια μετά την ένταξη κανένας καταλύτης δεν λειτούργησε.

Αναφέρεται συχνά το τελευταίο διάστημα ξανά η λέξη «καταλύτης» για την επίλυση του κυπριακού σε συνάρτηση με το ζήτημα της ανεύρεσης φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ. Οι υδρογονάνθρακες ως νέος καταλύτης για την επίλυση του κυπριακού.

Επίσης το τελευταίο διάστημα αναφέρεται εκ νέου το θέμα της επιστροφής της Αμμοχώστου στους κατοίκους της ως έχουσα το ρόλο ενός καταλύτη για την αλλαγή κλίματος σε σχέση με την συνολική επίλυση.

Επειδή το ζήτημα με τους καταλύτες έχει πολύ σαφή ερμηνεία, μπορεί να διαχωριστεί σε δύο ενότητες:

Εκείνη που συνδέεται με τεχνάσματα και τακτικισμούς, που απλώς αναφέρονται φραστικά σε «καταλύτη» με μόνο σκοπό να τον εξοντώσουν γιατί πιστεύουν στη διατήρηση της σημερινής κατάστασης πραγμάτων. Σήμερα, με τον πιο χοντροειδή τρόπο, λένε διάφορα εκείνοι που εξόντωσαν από πρόθεση τον ρόλο της ΕΕ στην επίλυση του κυπριακού. Πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων την πιο σημαντική στιγμή της Κύπρου, αχρήστευσαν τον κανόνα της ομοφωνίας το 2005 όταν η Τουρκία άρχιζε ενταξιακές συνομιλίες με τη σύμφωνη γνώμη χώρας-μέλους με τον ένα τρίτο του εδάφους της υπό τουρκική κατοχή! Μερικοί έπαιξαν με τον χρόνο και τη νοημοσύνη των εταίρων μας για να αφήσουν τα πράγματα ακίνητα.

Δεν υπάρχουν αυτόματες ευκαιρίες που εσύ μπορείς απλώς να τις εκμεταλλευτείς, έτοιμες στο πιάτο. Καμιά λύση δεν θα κτυπήσει την πόρτα σου έτσι, από τύχη ή από καραμπόλα. Στην πολιτική μετρά μόνο η θέληση, το σχέδιο, η αποφασιστικότητα, οι συμμαχίες για να θέσεις στο τραπέζι επωφελείς συσχετισμούς για πρόοδο και επίλυση. Μόνο αν εσύ θέσεις σε κίνηση ένα σχέδιο, αν πείσεις ότι είσαι σοβαρός και με σαφείς προτάσεις, αν τα επιχειρήματά σου είναι αξιόπιστα, τότε μπορείς να κινητοποιήσεις την ευρωπαϊκή και διεθνή αλληλεγγύη προς την κατεύθυνση της επίλυσης. Πώς οι άλλοι θα ετοιμάσουν κάποια αντίδραση όταν εσύ δεν έχεις πείσει για τις δικές σου διαθέσεις; Συνεπώς δεν αρκεί  να λές «καταλύτης το φυσικό αέριο», κανένας δεν κατανοεί τις γενικολογίες. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Πώς εξελίσσεται σε σχέση με το κυπριακό; Πώς επιδρά στη διαπραγματευτική διαδικασία και στους εξωτερικούς συσχετισμούς;