Κέρυ ή Λαβρόφ; ψηφίστε!!!

Στις 3 Δεκεμβρίου ο Τ. Κέρυ στη Λευκωσία: «Πιστεύουμε ότι αυτή είναι η στιγμή της Κύπρου και είμαστε αισιόδοξοι ότι όντως έτσι θα είναι. Οι ΗΠΑ είναι επικεντρωμένες σε αυτό (το Κυπριακό) στο υψηλότερο επίπεδο. Τους τελευταίους μήνες έχει γίνει σαφές ότι το έδαφος πραγματικά κινείται και έχει υπάρξει απτή πρόοδος και είμαι περισσότερο από ποτέ πεπεισμένος ότι μια λύση στη μακροχρόνια διαίρεση της Κύπρου είναι εφικτή και μαζί της τα πολλά οφέλη της ενότητας για όλο το λαό του νησιού. Δεν θα συμβεί αυτομάτως, θα είναι δύσκολο, αλλά μπορεί να γίνει. Είμαι ήδη εντυπωσιασμένος τόσο από τον Νίκο, όσο και από τον Μουσταφά, που εργάζονται πολύ σκληρά για την ειρήνη και κάνουν τους σκληρούς και δημιουργικούς συμβιβασμούς που απαιτούν οι στιγμές. Μια βιώσιμη λύση θα δημιουργήσει ευκαιρίες για οικονομική ανάπτυξη σε όλο το νησί. Θα υπάρξουν ξένες επενδύσεις. Μια ενωμένη Κύπρος θα σταθεί ως φάρος ελπίδας σε μια ταραχώδη περιοχή του κόσμου σε μια εποχή που οι άνθρωποι χρειάζονται αυτό το φάρο. Θα είναι ένα πρότυπο για άλλες περιοχές, που αναζητούν ένα ειρηνικό πολυεθνικό μέλλον. Κατανοώ πλήρως πόσο δύσκολο είναι για το λαό της Κύπρου να βάλει στην άκρη τις διαφορές του παρελθόντος. Πρέπει να σεβόμαστε το παρελθόν, αλλά δεν πρέπει να είμαστε δέσμιοί του, πρέπει να επικεντρωθούμε στο μέλλον. Σήμερα έγινα μάρτυρας αυτής της επιθυμίας για αλλαγή».

Την 1η Δεκεμβρίου ο Σ. Λαβρόφ στη Λευκωσία. Σύμφωνα με ρεπορτάζ στο ΚΥΠΕ «ο Ρώσος ΥΠΕΞ είπε ότι η Ρωσία ήταν πάντα συνεπής στη στήριξή της προς τις προσπάθειες που καταβάλλει η Κύπρος για εξεύρεση μιας λύσης στο πρόβλημα, στην βάση των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ και μιας κοινά αποδεκτής λύσης από τις δύο κοινότητες. Υπογράμμισε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια επιβολής τεχνητών χρονοδιαγραμμάτων ή διαιτησίας δεν είναι παραγωγική. Ερωτηθείς για τη θέση της Ρωσίας στο θέμα των ξένων εγγυήσεων, ο κ. Λαβρόφ είπε ότι η λύση πρέπει να διασφαλίζει ότι η ασφάλεια είναι εγγυημένη πάνω σε μια νέα βάση και ότι αυτή η βάση είναι συμφωνημένη και από τις δύο κοινότητες. Μόλις εξευρεθεί αυτή η συμφωνία, το ΣΑ του ΟΗΕ θα διαδραματίσει τον κύριο ρόλο. Κατά τις επαφές του στη Λευκωσία, οι δύο χώρες προέβησαν σε μια αξιολόγηση των συμφωνιών και εξέφρασε τη θέση ότι υπάρχει περιθώριο διεύρυνσης των εμπορικών τους σχέσεων παρά τα προβλήματα μεταξύ των σχέσεων ΕΕ και Ρωσίας. Στο σημείο αυτό, ευχαρίστησε την Κυπριακή Δημοκρατία για τις προσπάθειες που καταβάλλει για εξομάλυνση των σχέσεων της Μόσχας με την ΕΕ».

Αυτή η διπλή επίσκεψη συνιστά μια κορυφαία επιτυχία για όλη την Κύπρο, και ένα σαφές μήνυμα ότι σημαντικές δυνάμεις στο διεθνές πεδίο στηρίζουν τις προσπάθειες του προέδρου Αναστασιάδη και του τ/κ ηγέτη Μ. Ακιντζί για λύση στο κυπριακό. Ωστόσο, αυτή η αυτονόητη επιτυχία, αντί να ερμηνευτεί με τον κλασσικό τρόπο ότι κάθε χώρα προσπαθεί να αξιοποιήσει στο μάξιμουμ κάθε διμερές ενδιαφέρον, αναπτύχθηκε ένας ιδιότυπος «διαγωνισμός» ποιος από τους δύο είναι ο καλύτερος, ποιος από τους δύο τα είπε καλύτερα, άρα «ψηφίστε» ποιος ήταν ο καλύτερος επισκέπτης!!!

Αυτά, ίσως μόνο στην Κύπρο θα μπορούσαν να γίνουν, καθώς σε κάθε μας βήμα στήνουμε ανύπαρκτα διλήμματα και δημιουργούμε ερωτήματα που δεν υπάρχουν! Έτσι και τώρα: εγκλωβισμένοι στην κουλτούρα μιας ρηχής εσωστρέφειας, φτιάχνουμε πλαστά ερωτήματα και εγκλωβιζόμαστε μέσα σε μια ατέρμονη συζήτηση για να αναζητήσουμε «ζήτω», «κάτω», «μπράβο», «αίσχος». Έτσι δεν λειτουργούν τα πράγματα. Κάθε χώρα αντλεί οφέλη από τις διεθνείς επαφές, ανάλογα με το βαθμό σύμπτωσης συμφερόντων, και ανάλογα με την ευθυγράμμιση μιας πολιτικής κινήτρων που ανεβάζει ή όχι, την πολιτική κατεύθυνση μιας συνεργασίας. Η συναισθηματική ανάλυση, η «θεοποίηση» μιας αντίληψης που παραπέμπει σε μια «πολιτική αρχών», η άρνηση της αναγνώρισης της σύμπτωσης ή μη των συμφερόντων, είναι μια πολύ κυπριακή προσέγγιση που οδηγεί κατά κανόνα σε αντιφάσεις, σε απογοητεύσεις, σε αποτυχίες.

Το κρίσιμο ζήτημα παραμένει: η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον, ως μέλος της ΕΕ, να αξιοποιεί την ιδιότητα του κράτους-μέλους για να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητές της για να επιλύσει το κορυφαίο της πρόβλημα, υιοθετώντας μια πιο αποτελεσματική πολιτική. Ο τέως πρωθυπουργός της Ελλάδας Κ. Σημίτης αναλύει αυτή τη στρατηγική, η οποία, με κατάλληλες προσαρμογές, και με βάση τις αποφάσεις της Ειδικής Συνόδου Κορυφής ΕΕ-Τουρκίας στις 29 Νοεμβρίου 2015, υπόσχεται μια νέα ισορροπία συμφερόντων στην περιοχή: «Στρατηγική της Ελλάδας, ήταν να συναρτηθεί η επίλυση προβλημάτων της περιοχής με τη διεύρυνση και τη μελλοντική πορεία της Ε.Ε. Η Ε.Ε. να επιδιώκει την επίλυσή τους. Η Ε.Ε. να τα θεωρεί ως εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν και να εργαστεί η ίδια για την υπέρβασή τους…» (Κ. Σημίτης, τα Νέα, 23 Απριλίου 2004).

Ταυτόχρονα, η Λευκωσία, είναι ωφέλιμο να επιχειρεί ανοίγματα σε κάθε άλλη χώρα που παίζει διεθνή ρόλο είτε ως μέλος του ΣΑ του ΟΗΕ, είτε ως παίκτης με πολιτική ή οικονομική δύναμη που μπορεί να επηρεάσει εξελίξεις προς την κατεύθυνση της επίλυσης. Αυτή η ανάλυση δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλοι μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα, αντίθετα, άλλες χώρες επηρεάζουν περισσότερο τις εξελίξεις, και άλλες λιγότερο. Η Κύπρος έχει κάθε συμφέρον να κάνει, αναλογικά, κάθε προσπάθεια, διεκδικώντας το μέγιστο στο διμερές ή στο πολυμερές πεδίο, για να επιτύχει το μείζον -επίλυση του κυπριακού με ευρεία υποστήριξη, μέσα σε ένα θετικό διεθνές περιβάλλον.