Κυρίες και Κύριοι αξιωματούχοι της ΕΕ, η ώρα είναι 12 παρα τέταρτο!

Κάποια κείμενα έχουν πολύ μεγάλη αξία. Είναι εκείνα που ενεργοποιούν τη σκέψη και κατευθύνουν τον προσανατολισμό μας. Ένα τέτοιο κείμενο δημοσίευσε το αθηναϊκό ΒΗΜΑ. Υπογράφεται από τα μέλη του ΔΣ του Ινστιτούτου Ζακ Ντελόρ – Notre Europe. Ανάμεσά τους ο Jacques Delors, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο Joaquin Almunia, πρώην επίτροπος, και ο Enrico Letta, πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας. Αναδημοσιεύω το κείμενο αυτούσιο. Πρώτο γιατί με εκφράζει ο κεντρικός προσανατολισμός του, δεύτερο, γιατί είναι ένα σπουδαίο ντοκουμέντο για την ΕΕ σήμερα, και, τρίτο, γιατί δίνει μια ώθηση για όσους ενδιαφέρονται να δουν τα πράγματα πάνω σε μια πραγματιστική και στρατηγική βάση για το πού μπορεί να βαδίσει το κοινό ευρωπαϊκό μας τρένο. Ακολουθεί το κείμενο:

«Οι ευρωπαϊκές αρχές που προέκυψαν μετά τις εκλογές του Μαΐου 2014 έχουν μια ιστορική, αν όχι συντριπτική ευθύνη: απέναντι στην κοινή πίεση ευρωσκεπτικιστών και ευρωφοβικών, είναι ευθύνη τους να δώσουν επειγόντως νέα ώθηση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα που επικρίνεται σφοδρά αλλά παραμένει πάντα απαραίτητο σε μια παγκοσμιοποίηση όπου η Ευρώπη γερνάει και συρρικνώνεται.

Τη νέα αυτή ώθηση οι Ευρωπαίοι θα τη βρουν πρώτα κοιτώντας τον κόσμο πολύ περισσότερο απ’ όσο το έκαναν στη διάρκεια της ατελείωτης και καταστροφικής κρίσης της ευρωζώνης. Ιδωμένοι από το Πεκίνο, την Μπραζίλια ή το Μπαμάκο, είμαστε ήδη ενωμένοι γύρω από την επιθυμία να συγκεράσουμε την οικονομική αποτελεσματικότητα με την κοινωνική συνοχή και την προστασία του περιβάλλοντος σε ένα πλουραλιστικό πλαίσιο. Ας ενωθούμε περισσότερο για να προωθήσουμε αυτή την κοινή επιθυμία, τα συμφέροντά μας και τις αξίες μας σε έναν κόσμο όλο και λιγότερο ευρωκεντρικό με τη βοήθεια μιας πιο συνεπούς εμπορικής πολιτικής, μιας πραγματικής Ενεργειακής Ενωσης ή ακόμη της υπομονετικής ενίσχυσης της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας – διότι η ισχύς εν τη ενώσει! Η ένωση αυτή έχει βεβαίως ανάγκη το Ηνωμένο Βασίλειο, αν η πλειοψηφία των πολιτών του επιθυμεί ακόμη να ανήκει σε αυτήν – διότι η ένωση δεν είναι φυλακή! Θα επεκταθεί μετά το 2020 σε μερικές γειτονικές χώρες, ιδίως στα Βαλκάνια – καθώς σε βραχυχρόνιο επίπεδο προτεραιότητά της είναι να ανακτήσει τα επίπεδα ανάπτυξης και απασχόλησης για να αποκαταστήσει τον εσωτερικό της δυναμισμό, όπως και την αξιοπιστία της προς τα έξω.

Για να δώσουμε μια νέα ώθηση στην ΕΕ πρέπει επίσης να κάνουμε καλύτερη χρήση των ευκαιριών που προσφέρει ως χώρος οικονομικών και ανθρώπινων ανταλλαγών και ως δημόσια δύναμη: ακόμη και αν τα κράτη παραμένουν κύριοι των μεγάλων οικονομικών, εκπαιδευτικών και κοινωνικών επιλογών τους, η έξοδος από την κρίση περνά από την Ευρώπη! Ας εμβαθύνουμε την ενιαία αγορά στον τομέα των υπηρεσιών, της ψηφιακής οικονομίας, της αγοράς κεφαλαίων και των υποδομών προκειμένου να πετύχουμε μια πιο ποιοτική ανάπτυξη και περισσότερες θέσεις εργασίας. Ας διατηρήσουμε και ας προωθήσουμε την ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων και ατόμων από την οποία εξαρτώνται εκατομμύρια θέσεις εργασίας συμπληρώνοντάς τη με μια κοινή και αλληλέγγυα πολιτική μετανάστευσης. Ας ξοδέψουμε και ας επενδύσουμε παραπάνω μαζί. Ας ενεργήσουμε μαζί για να καταπολεμήσουμε την ανεργία των νέων και να αποφύγουμε μια χαμένη γενιά. Ας ολοκληρώσουμε την Οικονομική και Νομισματική Ενωση σεβόμενοι τις βασικές αρχές και τους κανόνες που την ίδρυσαν, κυρίως όσον αφορά τον έλεγχο του υπερδανεισμού (και όχι του δανεισμού) και χαρίζοντάς της πολιτικούς μηχανισμούς νομιμοποίησης και οικονομικά εργαλεία που θα επιτρέψουν να μην επιστρέψουμε στην Ευρώπη – ΔΝΤ των τελευταίων ετών.

Πολλοί Ευρωπαίοι βίωσαν την «Ευρώπη – ΔΝΤ» σαν μια απειλή, διότι ήταν ο φορέας βοήθειας υπό τον όρο να πραγματοποιηθούν επώδυνες και άδικες μεταρρυθμίσεις και περικοπές. Πολύ συχνά ξεχνάμε ότι οργάνωσε την αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών η οποία ενίοτε τίθεται υπό αμφισβήτηση. Το να δώσουμε νέα ώθηση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα ισοδυναμεί επίσης με το να το κάνουμε να μοιάζει όχι σαν απειλή αλλά σαν απάντηση στις απειλές και στις προκλήσεις που τρέφουν τους φόβους, ενισχύοντας στην πραγματικότητα την ανάγκη να ενωθούμε: η αντιπαράθεση με τον Βλαντίμιρ Πούτιν και η αστάθεια πολλών γειτονικών κρατών τα οποία πρέπει να υποστηρίξουμε στον αγώνα τους (Ουκρανία και Τυνησία), η ύπαρξη τρομοκρατικών πυρήνων στο Σαχέλ και στη Μέση Ανατολή, το φάσμα του αποπληθωρισμού και της αποβιομηχάνισης, οι κίνδυνοι που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και την ενεργειακή εξάρτηση. Οι νέοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα κριθούν στο τέλος της θητείας τους για την ικανότητά τους να απαντούν αποτελεσματικά στις κυριότερες απειλές και προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι.

Η ευρωπαϊκή περιπέτεια ξεκίνησε πριν από 60 και πλέον χρόνια για να τονώσει την ανοικοδόμηση της Ευρώπης και να δημιουργήσει έναν χώρο ειρήνης και αμοιβαίου σεβασμού απέναντι στον διχασμό της Ευρώπης. Οφείλει σήμερα περισσότερο από ποτέ να δείξει τη διττή ικανότητά της να τονώνει και να προστατεύει τους πολίτες που έχει σχεδιαστεί για να υπηρετεί στη διάρκεια των καθοριστικών χρόνων που έρχονται. Κυρίες και κύριοι αξιωματούχοι της ΕΕ, η ώρα είναι δώδεκα παρά τέταρτο!»