Μακρόν, Μέρκελ με υποσχέσεις!

Μπορεί να αλλάξει η πορεία της ΕΕ; Όλοι συμφωνούν ότι μπορεί,  κάτω όμως από μια κεντρική προϋπόθεση! Να το θέλει σταθερά και με αποφασιστικότητα ο γαλλογερμανικός άξονας!

Από το ηλεκτρονικό «Βήμα» το εξής ρεπορτάζ:

«Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ και ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν συμφώνησαν στις 15 Μαίου 2017 να αναπτύξουν ένα μεσοπρόθεσμο «οδικό χάρτη» για την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την οχύρωση της Ευρωζώνης από τυχόν μελλοντικές κρίσεις.

Η Γερμανία θα ευημερήσει μακροπρόθεσμα εάν η Ευρώπη τα πάει καλά. Και η Ευρώπη θα ευημερήσει εάν υπάρχει μία ισχυρή Γαλλία» δήλωσε η Μέρκελ κατά την κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Μακρόν.

Η γερμανική και η γαλλική κυβέρνηση θα έχουν συνάντηση τον Ιούλιο προκειμένου να συζητήσουν τα σημαντικότερα ζητήματα. Η Μέρκελ πρόσθεσε ότι, κατά την άποψη του Βερολίνου, θα είναι ενδεχομένως δυνατό να υπάρξουν αλλαγές στις Συνθήκες της Ένωσης. «Θα ήμουν έτοιμη να το πράξω, αλλά πρώτα πρέπει να εργαστούμε στο τι θέλουμε να μεταρρυθμιστεί» δήλωσε. Από την πλευρά του ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι «δεν υπάρχουν ταμπού» όσον αφορά την αλλαγή των Συνθηκών της ΕΕ.

Όπως είθισται τις τελευταίες δεκαετίες, η πρώτη επίσκεψη Γάλλου προέδρου στο εξωτερικό είναι στο Βερολίνο, όπως άλλωστε και ο πρώτος σταθμός κάθε Γερμανού καγκελαρίου μετά την εκλογή του στο εξωτερικό είναι το Παρίσι. Με αυτόν τον τρόπο οι δύο πλευρές επιβεβαιώνουν σε συμβολικό επίπεδο την ειδική σχέση που διατηρούν οι δύο χώρες, η οποία θεωρείται η βάση ύπαρξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι δύο πλευρές δεν συμφωνούν σε όλα: Ορισμένες από τις προτάσεις του Μακρόν για τη μεταρρύθμιση της νομισματικής ένωσης είχαν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στη Γερμανία.
Για παράδειγμα, οι προτάσεις Μακρόν για κοινό προϋπολογισμό, τον οποίο θα διαχειρίζεται ένας υπουργός Οικονομικών της Ευρωζώνης, δεν βρίσκουν σύμφωνο το Βερολίνο και ο Βόλφγκανκ Σόιμπλε έχει φροντίσει να τις «αποκρούσει» από την επομένη της εκλογή του νέου Γάλλου προέδρου.

Πάντως, ο Μακρόν φρόντισε κατά τη διάρκεια της κοινής συνέντευξης Τύπου να διαψεύσει την ιδέα που κυκλοφορεί στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, ότι ο ίδιος είναι υπέρ της αμοβαιοποίησης των χρεών των κρατών-μελών. «Δεν υπερασπίστηκα ποτέ την ιδέα των ευρωομολόγων, ή την αμοιβαιοποίηση του υπάρχοντος χρέους στην Ευρωζώνη» τόνισε ο Γάλλος πρόεδρος.

Από την πλευρά της, η Μέρκελ, όταν ρωτήθηκε αν ανησυχεί μήπως το σχέδιο του Μακρόν για την εφαρμογή ενός νόμου «Αγοράστε Ευρωπαϊκά» υπονομεύσει την καθιερωμένη τάξη του ελεύθερου και ανοιχτού εμπορίου, απάντησε: «Στις εμπορικές σχέσεις, για παράδειγμα, διακρίνω αυτό το στοιχείο της αμοιβαιότητας, είναι κάτι που μπορώ να φανταστώ πολύ εύκολα».

Η καγκελάριος πρόσθεσε ότι η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει την πιθανότητα προστασίας των επενδύσεων σε στρατηγικούς τομείς σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο μέσω των εθνικών κανονισμών.
Μια πηγή προσκείμενη τον Μακρόν είχε δηλώσει πριν από τη συνάντηση ότι ο Γάλλος πρόεδρος θα προσπαθήσει να πείσει την Μέρκελ να στηρίξει την «προστατευτική ατζέντα» του για την Ευρώπη, στην οποία το «Αγοράστε Ευρωπαϊκά» αλλά και ρυθμίσεις για να μην περάσουν σε μη ευρωπαϊκά χέρια εταιρείες στρατηγικής σημασίας» («Βήμα», 15 Μαίου).

Αυτό αποτελεί μεγάλη πρόοδο και το καταγράφω: συνάντηση Μέρκελ-Μακρόν, πρώτο θέμα στην ατζέντα η συζήτηση για τις εξελίξεις μέσα στην ΕΕ και η μεταρρύθμιση των συνθηκών για την καλύτερη λειτουργία της. Μέχρι τώρα πολλά πράγματα σημείωναν πρόοδο γιατί αυτό ήθελαν οι μεγάλοι παίκτες στον γαλλογερμανικό άξονα -Ντελόρ, Κολ, Σιράκ, Σρέτερ, Ντ΄Εστέν, Σμιτ.

Η Γαλλία ύστερα υπέστη κόπωση, μετριότητες συνέβαλαν στην απόσυρσή της από την κεντρική σκηνή. Η απουσία του Παρισιού ήταν εμφανής στα χέρια των (δεξιού) Σαρκοζί και (σοσιαλιστή) Ολάντ.

Η πλάστιγγα έγειρε προς το Βερολίνο. Η Α. Μέρκελ κράτησε το σκάφος της ΕΕ όρθιο σε εποχές πολύ δύσκολες-μεταναστευτικό, τρομοκρατία, απροθυμία κρατών-μελών να υιοθετήσουν τις κοινοτικές πολιτικές. Το κράτησε όρθιο αλλά δεν το οδήγησε σε καλύτερες πρακτικές γιατί το Παρίσι ήταν απόν για περίοδο δέκα ετών! Το Βερολίνο δεν μπορούσε να ισορροπήσει τις εσωτερικές διαφωνίες στους κόλπους των «28», καθώς το Παρίσι υπήρξε ιδιαιτέρως απορροφημένο από τις εσωτερικές, γαλλικές υποθέσεις.

Ο Μακρόν αλλάζει την ατζέντα με τη φιλοδοξία να αλλάξει πράγματα. Η Μέρκελ δείχνει πρόθυμη να βρει μαζί του κοινή γλώσσα, να αναζητήσουν τον κοινό παρονομαστή και έτσι να αρχίσει μια περίοδος συζητήσεων για αλλαγές των συνθηκών, έτσι που η ΕΕ να ανταποκρίνεται καλύτερα στις σημερινές προκλήσεις. Το ξεκίνημα είναι ενθαρρυντικό και ως, εκ τούτου, υποσχόμενο!

Λάρκος Λάρκου