Με δύο”ανησυχίες”, όπως είμαστε!!
Εισαγωγή από τον Ζορλού Τόρε, «βουλευτή» του Κόμματος Εθνικής Ενότητας: «αν βρεθεί λύση και η «ΤΔΒΚ» καταργηθεί, θα προσευχηθώ στον Αλλάχ να μου πάρει τη ζωή!».
Έτσι, ή κάπως έτσι λένε τα πράγματα οι τ/κ πολιτικοί που δεν θέλουν την αλλαγή στην Κύπρο. Ο Ν. Έρογλου, τέως ηγέτης των τ/κ είναι ένας καλός «μαθητής» της δημόσιας σχολής Ρ. Ντενκτάς. Στις 21 Οκτωβρίου σύμφωνα με την Star Kibris δήλωσε τέσσερα σημαντικά πράγματα:
Α. Ν. Έρογλου: «η διασταυρούμενη ψήφος δεν είναι δυνατό να γίνει δεκτή γιατί θα σημαίνει ότι ο τ/κ ηγέτης στην ομοσπονδία θα εκλέγεται από τους ε/κ».
Σχόλιο: αυτό συνιστά μια κλασσική μορφή παραπληροφόρησης. Στη διασταυρούμενη ψήφο, όπως συμφωνήθηκε στις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ, προβλέπεται ότι κάθε κοινότητα θα συμμετέχει στις εκλογικές διαδικασίες της άλλης για την ανάδειξη ηγέτη με το ποσοστό συμμετοχής στην τελική καταμέτρηση να ισούται με το 20%. Αν εννοεί ότι ένας τ/κ ηγέτης με τις απόψεις του δεν θα έχει απήχηση στους ε/κ, και ασφαλώς και ένας ανάλογος ε/κ ηγέτης στους τ/κ, ασφαλώς και έχει δίκαιο. Η ρύθμιση αυτή συμβάλλει στην θεσμικού τύπου επικοινωνία ανάμεσα στις δύο κοινότητες, παράγει κοινά συμφέροντα και στόχους, συνεπώς οι έχοντες μηδενική απήχηση στην άλλη κοινότητα δεν θα έχουν μέλλον. Οι αναφορές Έρογλου συνιστούν μια πολύ κλασική μορφή κινδυνολογίας: μείνετε όπως είμαστε γιατί αλλιώς θα γίνεται παιχνίδι στα χέρια των ε/κ, θα χάσετε την αυτοτέλειά σας, θα εξαφανιστείτε ως πολιτική οντότητα….
Β. Ν. Έρογλου: «είναι εκ των ων ουκ ανευ για εμάς να έχουμε μόνιμες εξαιρέσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και η συμφωνία να καταστεί πρωτογενές δίκαιο στην ΕΕ… αλλιώς ο λαός μας θα καταφύγει στα δικαστήρια…»
Σχόλιο: στις διακοινοτικές συνομιλίες, οι δύο ηγέτες, Αναστασιάδης και Ακιντζί, έχουν συμφωνήσει σε προσωρινού χαρακτήρα εξαιρέσεις. Με την παρουσία Βαν Νούφελ ως απεσταλμένου Γιούνκερ στις συνομιλίες, η ΕΕ θέτει τους κανόνες, έχει ρόλο και λόγο σε αυτές. Οι προσωρινές εξαιρέσεις, οι μεταβατικού χαρακτήρα ρυθμίσεις είναι μια συνήθης πρακτική στην κοινοτική λειτουργία, οι οποίες συν των χρόνω θα ομαλοποιούνται.
Ν. Έρογλου: «θα ήταν λάθος να αφήσουμε τις διευθετήσεις στο περιουσιακό σε επιτροπή μετά τη λύση…»
Σχόλιο: ακριβώς για να αφεθούν όλα να επιλυθούν όλα επί του εδάφους, ώστε ο χρόνος να ρυθμίσει μια πορεία αποσταθεροποίησης και να εξαφανίσει κάθε παράγοντα που θα ευνοεί λογικές ρυθμίσεις στον παρόντα χρόνο. Λόγια από την φωτοτυπική μηχανή του Ρ. Ντενκτάς…
Δ. Ν. Έρογλου: «πάνω στο θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας χρειαζόμαστε ενεργές και αποτελεσματικές εγγυήσεις της Τουρκίας».
Σχόλιο: η σχολή Ραούφ γνωρίζει ότι παίζοντας το χαρτί αυτό οδηγούνται τα πράγματα σε πλήρες αδιέξοδο. Ο Μ. Ακιντζί δεν συμμερίζεται τις ανησυχίες Έρογλου, γι αυτό λέει ότι χρειάζεται μια φόρμουλα που θα καλύπτει τις ανησυχίες των τ/κ χωρίς, να παραγνωρίζει τις ανησυχίες των ε/κ…
Η σχολή της ακινησίας εκφράζεται με περισσότερη ενάργεια στην τ/κ κοινότητα από πρόσωπα της «δεύτερης γραμμής». Στην Kibris Postasi της ίδας ημέρας, (21.10.16) ο «βουλευτής» της Κόμματος Εθνικής Ενότητας (με πρώην ηγέτη τον Έρογλου) Ζορλού Τορέ δήλωσε σε τηλεοπτικό πρόγραμμα ότι «αν βρεθεί λύση και η «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ) καταργηθεί, θα προσευχηθώ στον Αλλάχ να μου πάρει τη ζωή. Εάν η «ΤΔΒΚ» χαθεί και αν ο τουρκικός στρατός αποχωρήσει από το νησί, θα προσευχηθώ στον Αλλάχ να πεθαίνω. Η αγάπη μου πάει για τη μητέρα πατρίδα που για μένα είναι η Κύπρος και η Τουρκία είναι η μητέρα πατρίδα της Κύπρου. Δεν θέλω να ζήσω τέτοιο πράγμα… υποστηρίζω λύση βασισμένη σε δύο ίσες εξουσίες που θα περιλαμβάνουν αποτελεσματικές και ενεργές εγγυήσεις της Τουρκίας».
Το μπλοκ της ακινησίας στην τ/κ κοινότητα διαθέτει ικανούς εκφραστές, (Ρ. Ντεκτάς, Σ. Ντεκτάς, Ν. Έρογλου, Χ. Οζγκουργούν), δεξιοτέχνες στην καλλιέργεια του ιστορικού φόβου ότι με την λύση θα γίνουν «άθυρμα» στα χέρια των ε/κ. Μια αναφορά που παραπέμπει ευθέως στε δεκαετία του ’60, συνεπώς για να μην γυρίσετε πίσω σε δύσκολες εποχές, εμποδίστε στη λύση. Τι προτείνουν; Ακριβώς αυτό, να συνεχίσει η «ΤΔΒΚ» να λειτουργεί, η πρότασή τους είναι να μείνουμε όπως είμαστε, γιατί αυτό ισούται με την ενεργητική υποστήριξη του οράματος Ντενκτάς, λύση «δίπλα- δίπλα».
Είναι πολύ ενδιαφέρον να υπογραμμιστεί ότι δυνάμεις στην ε/κ κοινωνία, από άλλο δρόμο καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, καθώς απορρίπουν την ουσία της εφικτής λύσης, όπως διαγράφεται από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και τις συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου. Κεντρικό μοτίβο τους ο αγώνας για τη «διαφύλαξη» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διαφυλάττοντας, ωστόσο, την Κυπριακή Δημοκρατία στο 60% του εδάφους της, οδηγούν τη σκέψη τους στη λύση του τύπου «να μείνουμε όπως είμαστε», καθώς θεωρούν ότι η λύση που θα βασίζεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ είναι απαράδεκτη. Τα όμοια επιχειρήματα που προβάλλονται από τα δύο ρεύματα της ακινησίας στις δύο κοινότητες, ενώ φαίνονται «αγωνιστικά» (ζήτω η Κυπριακή Δημοκρατία του 60%, ζήτω η «ΤΔΒΚ»), καταλήγουν στον κοινό τόπο της συνέχισης του σημερινού status quo.