Μέτρα και ανάπτυξη

Θεωρώ ότι τα μέτρα οπου ανακοίνωσε ο πρόεδρος Αναστασιάδης στις 19 Απριλίου για αναθέρμανση της οικονομίας κινούνται προς τη θετική κατεύθυνση και απαντούν σε μερικά ζητήματα της άμεσης αναγκαιότητας για αναπτυξιακές δραστηριότητες μέσα στο νέο κλίμα.

Στο κεφάλαιο «Μέτρα για τις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού» ξεχωρίζω την πρόβλεψη για τη δυνατότητα επιμήκυνσης των δανείων, τις προσπάθειες για να μειωθεί το δανειστικό επιτόκιο, το  διορισμό τραπεζικού διαμεσολαβητή και στη μείωση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος καθώς και την επιχορήγηση μέχρι του 50% του κόστους για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε οικιστικές μονάδες.

Στο κεφάλαιο «Μέτρα για την ανεργία» η πρόβλεψη για να εργοδοτηθούν 6.000 άνεργοι στην τουριστική βιομηχανία και την πρόνοια ότι κράτος θα επιχορηγήσει μισθό ανέργων πολιτών (σχέδιο ύψους 6.8 εκ. ευρώ) κατά 65% για απασχόληση με ευέλικτες ρυθμίσεις (ελαστικό ωράριο και εργασία από το σπίτι).

Στο κεφάλαιο για την «Κοινωνική πολιτική» η απόφαση για την επίσπευση της υλοποίησης του ΓΕΣΥ.

Στο κεφάλαιο «Μέτρα ανάπτυξης» η πρόβλεψη για τη σύναψη συμφωνίας με τις βρετανικές βάσεις για πολεοδομική ανάπτυξη της γης που εμπίπτει στα όρια των βάσεων και η αδειοδότηση της λειτουργίας καζίνο, όπως και  η δημιουργία Αρχής Διαχείρισης Κρατικής Περιουσίας με σκοπό την αναπτυξιακή αξιοποίηση της.

Στην ενότητα «πράσινη ανάπτυξη» η απόφαση για άμεση υλοποίηση των έργων εγκατάστασης φωτοβολταïκών πάρκων συνολικής δυναμικότητας 50 MW ώστε οι 24 εταιρείες που έχουν επιλεγεί μέσα από μειοδοτική διαδικασία να προχωρήσουν άμεσα στην υλοποίηση του έργου.

Οι εισηγήσεις αυτές ασφαλώς θα κριθούν στην πορεία εφαρμογής τους καθώς πολύ συχνά η γραφειοκρατία, οι συγχύσεις αρμοδιοτήτων και η βραδύτητα της δημόσιας διοίκησης θέτουν εμπόδια και δυσκολεύουν σε διάφορα επίπεδα μια πολιτική κατεύθυνση. Η γραφειοκρατία εύκολα επινοεί προσχήματα για να μείνουμε καθηλωμένοι στη συνήθεια. Αν δεν υπάρχει πλήρης και αποτελεσματική εποπτεία, ισχυρή επιτελική ομάδα σε όλα τα υπουργεία που θα συντονίζει όλα τα βήματα, εύκολα μπορούμε να περάσουμε στην πολιτική των πολλαπλών ταχυτήτων, άρα και στον αργό και ασυντόνιστο βηματισμό σχετικά με το ρυθμό υλοποίησης. Θεωρώ ότι το κλειδί βρίσκεται στην ισχυρή πολιτική εποπτεία σε όλα τα επίπεδα και στην εκδήλωση της αποφασιστικότητας ότι  η Κύπρος χρειάζεται να αλλάξει ταχύτητα και ρυθμό.

Ασφαλώς πολλά άλλα ζητήματα της αναπτυξιακής πολιτικής χρειάζεται να γίνουν και που αφορούν τον σκληρό πυρήνα μιας αναπτυξιακής επιλογής (π.χ. αποκρατικοποίηση ΧΑΚ και Σφαγείου, κατάργηση ημικρατικών οργανισμών που αντίκεινται στην ευρωπαϊκή πρακτική, έναρξη μελέτης για μετοχοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, εισαγωγή νέων ρυθμίσεων για τη μορφή διοίκησης σε δημόσιους οργανισμούς, αυτονόμηση των νοσοκομείων, μετατροπή των ταχυδρομείων σε οργανισμό ιδιωτικού δικαίου). Πάνω στον σκληρό πυρήνα θα κριθεί με έργα μια στρατηγική για την ανάπτυξη. Ωστόσο, είναι σημαντικό να κινείται μια μηχανή, να παράγει αποτέλεσμα γιατί έτσι τα επόμενα αναγκαία βήματα θα αποκτούν περισσότερη βαρύτητα. Η ανάπτυξη προϋποθέτει συνεχή βήματα, αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, διαφορετικά κάθε σωστό μέτρο θα αποδυναμωθεί μέσα στο συνεχές κυνηγητό της επόμενης επείγουσας ανάγκης που περιλαμβάνεται στη δανειακή σύμβαση.