Μια Έκθεση με βάση το Ναδίρ!

Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος είχε δίκαιο στη δήλωσή του ότι «ο ΓΓ του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, τηρεί ίσες αποστάσεις» στις εκθέσεις του για το κυπριακό, όπως αυτές δημοσιεύτηκαν στις 4/1.  Ο ίδιος προσέθεσε ότι «θα ήταν ορθότερο τα γεγονότα να καταγράφονται ως ακριβώς έχουν». Εδώ ακριβώς είναι το ζήτημα. Να προσδιορίσουμε πρώτα πώς έχουν τα γεγονότα:

1. Πριν ένα μήνα το προεδρικό διέρρευσε τα απόρρητα πρακτικά των συναντήσεων στο Κραν Μοντάνα. Αυτό γίνεται έτσι, χωρίς κάποιες συνέπειες; Δεν έχει κόστος όταν διαρρέεις πρακτικά που δεσμεύτηκες να κρατάς εμπιστευτικά;
2. Οι «ίσες αποστάσεις» δεν είναι ίσες. Αμέσως μετά το Κραν Μοντανα ο Α. Γκουτέρες επαίνεσε την Τουρκία για τη στάση της στις συνομιλίες, έγραψε πως «χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία» και επέρριψε ευθύνες στους δύο κύπριους ηγέτες.
3. Το παιχνίδι άλλαξε χαρακτηριστικά μεταξύ 2017-20. Ο Ν. Αναστασιάδης έπαιζε με «δύο κράτη», έκανε συνεχείς αλλαγές θέσεων ώστε να ροκανίσει την ηγεσία Ακιντζί. Τώρα γυρίζει στην ΔΔΟ αλλά προφανώς ο ΓΓ δεν βρήκε κάποιο λόγο για να τον πιστέψει.
4. Η εκλογή Τατάρ είναι αποτέλεσμα της περιήγησης Αναστασιάδη στο χείλος του γκρεμού (2017-20) με τις συναντήσεις με Τσαβούσογλου με μενού τα «δύο κράτη». Μερίδα Τ/Κ ψήφισε τον Ε. Τατάρ γιατί θεωρούσε πως η ψήφος ξανά (2020) στον Μ. Ακιντζί δεν οδηγούσε σε κάποια μεγαλη απόφαση καθώς ο Αναστασιάδης αφυδάτωσε το  βασικό στοιχείο της ταυτότητάς του. Έτσι μερίδα Τ/Κ έδωσε λάθος απάντηση σε μια σωστή διαπίστωση.
5. Ο ΓΓ του ΟΗΕ είπε στις εκθέσεις του ότι όλα τα κρίσιμα σημεία βρίσκονται υπό διάλυση, καμμιά βάση δεν υφίσταται για συνομιλίες. Επαινεί τις Τεχνικές Επιτροπές που κάνουν σημαντικό έργο-Επιτροπή για την Διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Επιτροπή Υγείας. Λέει ότι ο ΟΗΕ θα ξαναδουλέψει μόνο αν τα ίδια τα μέρη πάρουν αποφάσεις. Όμως ο Ε. Τατάρ βλέπει δύο κράτη και ο Αναστασιάδης έχασε την αξιοπιστία του-ότι και να πει, ουδείς τον πιστεύει. Η Έκθεση Γκουτέρες δεν έπεσε από τον ουρανό: την προκάλεσε η Μακιαβελική πολιτική Αναστασιάδη, αυτή που κορυφώθηκε στις Συνόδους για την Κύπρο στη Γενεύη και στο Κραν Μοντάνα. Αυτή που, στη συνέχεια, συνάντησε τις αποσκευές του ντενκτασικού Ερσίν Ταταρ με την ήττα Ακιντζί στις 10 Οκτωβρίου 2020.

Τα στοιχεία για τις συμπεριφορές Αναστασιάδη, (με την επικουρία Κοτζιά), στη Σύνοδο για την Κύπρο στη Γενεύη και στο Κραν Μοντάνα είναι τεκμηριωμένα.

Ο συγγραφέας Μ. Δρουσιώτης στο βιβλίο του «Έγκλημα στο Κραν Μοντάνα» γράφει πως «ο Κοτζιάς συμπεριφερόταν σαν παλιάτσος σε τσίρκο» κατά δήλωση του νυν Υπουργού Οικονομικών  Κ. Πετρίδη στον συγγραφέα (σελ 257). Επίσης ο πρέσβης Π. Παντελίδης διηγήθηκε στον Μ. Δρουσιώτη πως «ήταν τόσο γελοίος (ο Κοτζιάς) που γελούσαν όλοι μαζί του» (βιβλίο, σελ 257). Ακόμα πιο σημαντικό πως «για τη συμπεριφορά Κοτζιά στη διάσκεψη της Γενεύης η αντιπροσωπεία των Ηνωμένων Εθνών έκανε διάβημα στο γραφείο του Έλληνα Πρωθυπουργού για την προσβλητική συμπεριφορά του Ν. Κοτζιά προς τον Γενικό Γραμματέα», (σελ 260). Κατά την αφήγηση του τέως προέδρου Γ. Βασιλείου, «ο Αναστασιάδης ήταν πιωμένος και έβριζε χυδαία τον Άιντα, ενώ ειχε επιτεθεί στον Άντρο Κυπριανού» (σελ. 346). Σύμφωνα με τον συγγραφέα  «ο Αναστασιάδης θεωρούσε τον (διαπραγματευτή του) Α. Μαυρογιάννη υποτακτικό και τον αποκαλούσε «Φιλιππινέζα», επειδή μπορούσε να υπηρετήσει πιστά οποιονδήποτε πρόεδρο» (βιβλίο σελ. 61)

Δεν φτάνουν οι πιο πάνω τραγικές συμπεριφορές, προστέθηκαν την 1^η Ιανουαρίου 2022 και νέες. Στον πρωτοχρονιάτικο «Φιλελεύθερο», ο υφυπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Μητσοτάκη Α. Συρίγος είπε διάφορα φαιδρά. Είναι ο ίδιος ο οποίος σε ομιλία του στη Λευκωσία στις 11/12/2016 είπε, μεταξύ άλλων, την απίστευτη φράση ότι «τυχόν ενσωμάτωση (των κατεχομένων στην Τουρκία) θα μας οδηγήσει να αντικρύσουμε κατάματα αυτή την πραγματικότητα» (!). Την 1^η Ιανουαρίου συνέχισε από εκεί που έμεινε λέγοντας ότι  «από την τουρκική εξωτερική πολιτική των μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες, εξαιρέθηκαν η Ελλάδα και η Κύπρος. Κι αυτό γιατί θεωρείται από τουρκικής πλευράς ότι παρεμβαίνουν στον «ζωτικό χώρο» της Τουρκίας». Ξέχασε, ωστόσο, να αναφέρει ότι η Τουρκία στήριξε σχέδιο λύσης του κυπριακού που υπέβαλε ο ΟΗΕ το 2004, ενώ έφτασε σε ακτίνα συμφωνίας με την Ελλάδα για το Αιγαίο για προσφυγή στη Χάγη το 2003. Δεν ανέφερε οτιδήποτε για το ποια ήταν η πολιτική της τότε κυβέρνηση Καραμανλή την ίδια περίοδο. Υποστήριξε επίσης πως «αλλαγή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής χωρίς ισχυρή εξωτερική πίεση δεν θα υπάρξει». Δεν επεξήγησε όμως επαρκώς πως τα πιο πάνω συνδέονται με τη θετική στάση της Ελλάδας  (εντός της αιθούσης των «27»)  γύρω από την «θετική ατζέντα» ΕΕ-Τουρκίας. Υποστήριξε επίσης πως «οι καλές σχέσεις με Ισραήλ και Αίγυπτο θέλουν εμβάθυνση. Θα γίνουν στρατηγικές μόνον όταν αποκτήσουν και αμυντική διάσταση». Το ερώτημα είναι ποιος εμποδίζει την εφαρμογή μιας τέτοιας πολιτικής. Την έχει συζητήσει με τον Δένδια ή μήπως την λέει μόνο προς κυπρίους ιθαγενείς;

Στα απίστευτα της κυπριακής πολιτικής σημειώνω πως με αφορμή την ομιλία Συρίγου το 2016 στη Λευκωσία, ο Ν. Αναστασιάδης, τον κάλεσε «να συνειδητοποιήσει ότι δεν είναι το δικό του χωριό, η δική του κωμόπολη, η δική του πόλη που είναι υπό κατοχή». Αμέσως μετά ακολούθησε την γραμμή που αποδοκίμασε το 2016, καταγγέλοντας όλους εκείνους που ενδιαφέρονται να κινηθούν τα πράγματα γιατί είναι η δική τους γη υπό κατοχή!

Λάρκος Λάρκου