Μια επέτειος για το μέλλον

Ο Υφυπουργός Εξωτερικών του Ιράν Ιμπραχήμ Ραχιμπούρ δήλωσε στη Λευκωσία ότι «η διεθνής συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν απέδειξε πως με διάλογο και καλή θέληση το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό και μπορεί να αποτελέσει οδηγό και για την επίλυση του Κυπριακού. Ο κ. Ραχιμπούρ, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο, σημείωσε πως ένας από τους σκοπούς της επίσκεψης του στο νησί είναι να συμβάλει στις προσπάθειες λύσης που βρίσκονται σε εξέλιξη» (ΚΥΠΕ, 22/9).

Η θέση Ραχιμπούρ ότι «με διάλογο και καλή θέληση το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό» συνδέεται απολύτως με την επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας την 1η Οκτωβρίου. Η επέτειος αφορά τη διπλή εξήγηση της θέσης Ραχιμπούρ: η Κύπρος έκανε το δυνατό να φαίνεται αδύνατο με λάθη και τραγικές αποφάσεις-πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου, τουρκική εισβολή με πρόσχημα την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης- που άλλαξαν την πορεία της νήσου και την μετέτρεψαν σε τόπο δυστυχίας σε μια διαρκή αντιπαράθεση με βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν και στον κυπριακό «Ψυχρό Πόλεμο».

Το 2015 προσφέρει μια ισχυρή δυνατότητα για να αλλάξουν τα πράγματα. Η γνώση και η σοφία των πολλών, οι εμπειρίες και τα παθήματα συγκροτούν μια πλειοψηφία που αγωνία για το μέλλον και ελπίζει στην επίλυση. Η ένταξη στην ΕΕ παρέχει τον αναγκαίο πολιτικό εξοπλισμό για να αλλάξουμε τη μοίρα της Κύπρου. Η δημόσια διπλωματία επιτρέπει στην Κύπρο να δουλέψει πάνω σε νέες μορφές προώθησης των διεκδικήσεών της. Η συμμετοχή στην ΕΕ επιτρέπει την ανάπτυξη αυτής της νέας «διαπραγμάτευσης» του κυπριακού με αξιοποίηση κοινοτικών πολιτικών όπως λ.χ. η επεξεργασία ενός Συμφώνου Σταθερότητας που μπορεί να επεξεργαστεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη μακροοικονομική σταθερότητα της Κυπριακή Δημοκρατίας στην περίοδο της λύσης, με ειδικές ρυθμίσεις από τα Ταμεία Συνοχής και τα Διαρθρωτικά Ταμεία και με σχετικές προβλέψεις στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Η ΕΕ μπορει να υλοποιήσει Ειδικά Ευρωπαϊκά Προγράμματα που θα έχουν ως στόχο την υποστήριξη μιας πορείας συμφιλίωσης, επαφών και επικοινωνίας ανάμεσα σε ε/κ και τ/κ με αξιοποίηση παραδειγμάτων από το ιρλανδικό «πρότυπο».

Οι κοινωνίες έχουν αλλάξει, ζούμε σε μια ανοικτή κοινωνία και συχνά τα ΜΜΕ καθορίζουν την ημερήσια διάταξη. Η εποχή της πληροφορίας βοηθά στην άμεση πληροφόρηση και οι πολίτες είναι σε θέση να αναζητήσουν και να αναλύσουν κάθε σημαντικό κείμενο ή θέμα. Ο δημόσιος διάλογος πάνω σε πτυχές της λύσης στις οποίες υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, οι συζητήσεις πάνω σε πτυχές της λύσης ανάμεσα στους ε/κ αλλά και ανάμεσα σε ε/κ και τ/κ βοηθά στη δημιουργία μιας κοινής γνώμης με στέρεη γνώση του πλαισίου μιας αποδεκτής συμφωνίας. Πολιτικά κόμματα, συνδικάτα, οργανώσεις από το χώρο της κοινωνίας των πολιτών μπορούν να αναπτύξουν αυτό τον πολυφωνικό διάλογο. Η αντίληψη ότι το κυπριακό είναι αποκλειστικό θέμα μιας επόμενης συνάντησης κορυφής είναι μια στείρα αντίληψη για την ουσία του κυπριακού και αυτή αφορά την παραδοσιακή διαχείρησή του από μια σχολή σκέψης που παραμένει προσκολλημένη στα παλαιά πρότυπα διαχείρησής του.

Η 1η Οκτωβρίου 2015 δεν είναι μια ακόμα επέτειος της Κυπριακής Ανεξαρτησίας. Συμπίπτει με την πιο σημαντική πρωτοβουλία για την επίλυση με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η δημόσια διπλωματία αφορά πολίτες και πολιτικούς που δεν συμφιλιώνονται με την ιδέα της λύσης «όπως είμαστε», γιατί αυτό συνιστά τον άλλο δρόμο προς την οριστική διχοτόμηση της πατρίδας μας.

Οι πρωτοβουλίες για την επίλυση του κυπριακού πρέπει να έχουν έντονη την κυπριακή σφραγίδα. Η λύση πρέπει να είναι έργο της δικής μας πολιτικής σοφίας -έργο που να αντλεί διδάγματα από τις ιστορικές περιπέτειες του λαού μας και κυρίως να βλέπει μπροστά με την οικοδόμηση ενός νέου κυπριακού μέλλοντος πλήρως ενταγμένου στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Το μήνυμα από την Τεχεράνη είναι δικό μας: «με διάλογο και καλή θέληση το αδύνατο μπορεί να γίνει δυνατό και μπορεί να αποτελέσει οδηγό και για την επίλυση του κυπριακού».