Μικροί Ναπολέοντες

            Το επιχείρημα έχει ξανακάνει την εμφάνισή του. Ανάλογα με τις εξελίξεις, διατυπώνεται η άποψη ότι η πολιτική του «κατευνασμού», ενισχύει την τουρκική αλαζονεία, άρα απέναντί της οφείλουμε να έχουμε αποφασιστικότητα, συνεπή και ανυποχώρητη στάση. Η προσέγγιση αυτή έχει μια πολυδιάστατη βάση. Ότι δηλαδή απέναντι στην Τουρκία, οφείλουμε να είμαστε ισχυροί στο μέγιστο βαθμό. Αυτή η προσέγγιση είναι  πολύ σωστή , ιστορικά δικαιωμένη και πολιτικά ορθολογιστική.

   Η απορία ή τα κενά έρχονται αμέσως πιο κάτω. Τι είναι εκείνο που καθιστά την Κύπρο πιο ισχυρή; Ποιες είναι οι πολιτικές πρακτικές που μας δίνουν δύναμη, κύρος, ρόλο;  Δύναμη δεν αποκτάς με ηχηρές διακηρύξεις περί «μη κατευνασμού», όταν την ίδια στιγμή ακυρώνεις με άλλα μέσα εκείνο που, υποτίθεται, ότι επιδιώκεις! Ο ανένδοτος αγώνας για τα ρουσφέτια, τις εξυπηρετήσεις, τη διανομή λαφύρων στα «δικά μας παιδιά», είναι μια αποφασιστική σελίδα για μακρόσυρτες πολιτικές στασιμότητες. Δεν μπορείς να είσαι ανυποχώρητος σε επουσιώδη, όταν την ίδια στιγμή ακυρώνεις τα ουσιώδη! Δεν μπορείς να επιλέγεις ένα ζήτημα, να το κάνεις σημαία του «μη κατευνασμού», όταν την ίδια εβδομάδα δοκίμασες δεκάδες ρουσφέτια για τους εκλογικούς σου φίλους. Δεν μπορείς να είσαι στα λόγια ανένδοτος και ανυποχώρητος, όταν την ίδια στιγμή δεν έχεις τίποτα σημαντικό να εισηγηθείς για κορυφαίας σημασίας ζητήματα λ.χ. σχέσεις Τουρκίας – Ε.Ε., ή Κύπρος – πολιτικές ασφάλειας στην ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό – και εξηγήσιμα διαλεκτικό – πως εκείνοι που είναι φοβεροί διώκτες του «κατευνασμού», έχουν μακρά θητεία στη μικροπολιτική. Θριάμβους στις εξυπηρετήσεις, και μη θέσεις στα μείζονα…

            Η είδηση είναι σημαντική, για να μείνει χωρίς σχολιασμό: η Ελλάδα κατά το 1998, σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη (16.6.99), είναι η τρίτη χώρα στον κόσμο σε εισαγωγές όπλων. Ξόδεψε 1.566 δις δολάρια, ενώ το 1997 είχε την 9η θέση στον κόσμο με αγορές της τάξης των 832 εκ. δολαρίων. Τα στοιχεία αυτά έχουν την κυπριακή τους διάσταση, γιατί εδώ ευδοκιμούν ιδιαίτερα οι μικροί Ναπολέοντες της ρηχής ρητορείας, των επιθέσεων ενάντια στον κατευνασμό, δηλαδή εκείνων που με τις πράξεις τους αποσταθεροποιούν τους στόχους τους. Η πολιτική που ενισχύει την Κύπρο είναι συνολική υπόθεση. Όλα μαζί: Ισχυρή άμυνα σε συνδυασμό με ισχυρή οικονομία. Άμυνα σε συνδυασμό με πολιτικές αξιοκρατίας, μεταρρύθμιση του κράτους, της παιδείας, της κοινωνικής μας πολιτικής. Στο βαθμό που σου αναλογεί να έχεις ρόλο σε κέντρα λήψης αποφάσεων, να επηρεάζεις τις αποφάσεις με απόψεις και πρωτοβουλίες. Όσοι τεμαχίζουν το σύνολο αυτό, ικανοποιούν συχνά πρόσκαιρες, μικροπολιτικές  ανάγκες…

Εφημερίδα, ΣΗΜΕΡΙΝΗ, 1998