Μήνυμα Πέρες στην “αυταπάτη”…

Την 1η Νοεμβρίου ο πρώην πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες επέκρινε εμμέσως την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον πίεσε να προτείνει ένα σχέδιο ειρήνευσης με τους Παλαιστίνιους. Σύμφωνα με ρεπορτάζ στο αθηναϊκό «Βήμα», η παρέμβαση του Πέρες έγινε ενώπιον περισσότερων από 10.000 ανθρώπων που είχαν συγκεντρωθεί στο Τελ Αβίβ με την ευκαιρία της επετείου δολοφονίας του πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν. «Όσοι αποκήρυξαν τις προσπάθειες για ειρήνευση είναι αφελείς που ζουν στην αυταπάτη και δεν είναι πατριώτες», είπε ο Πέρες, ο οποίος τιμήθηκε το 1994 με το Νόμπελ Ειρήνης από κοινού με τον Ράμπιν και τον παλαιστίνιο ηγέτη Γιάσερ Αραφάτ.

«Είναι κρίμα που η μοναδική ειρηνευτική πρωτοβουλία είναι αραβική. Πού είναι η ισραηλινή ειρηνευτική πρωτοβουλία; (…) Ο χρόνος μετρά εναντίον μας», προειδοποίησε ο πρώην πρόεδρος του Ισραήλ στην πρώτη δημόσια ομιλία του μετά την αποχώρησή του από το αξίωμα τον Ιούλιο. Ο Πέρες αναφερόταν στο ειρηνευτικό σχέδιο της Σαουδικής Αραβίας, το οποίο προτείνει την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των Αράβων και του Ισραήλ με αντάλλαγμα την αποχώρηση των Ισραηλινών από τις περιοχές που κατέλαβαν μετά το 1967».

Θεωρώ ότι οι δηλώσεις Πέρες αποτελούν μια στρατηγικής σημασίας επισήμανση. Πάνω σε αυτήν την αντίληψη (πολιτική θέληση, ειρηνευτικό σχέδιο) βρίσκεται το «μυστικό» για να αλλάξουν τα πράγματα στη Μ. Ανατολή. Είναι σαφές ότι ο Σ. Πέρες λέει δημόσια κάτι που δοκίμασε να επιτύχει ως πρόεδρος-και δεν πέτυχε!-, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός δυνάμεων υπό τον Νετανιάχου παραμένει πιστός στην αδιέξοδη πολιτική του. Απευθυνόμενος σε ακραίες κομματικές δυνάμεις που θεωρούν ότι το μεσανατολικό θα λύθει με την ισχύ των όπλων και με μη συνομιλίες με την παλαιστινιακή ηγεσία, ο γηραιός Πέρες δεν μάσησε τα λόγια του: «Όσοι αποκήρυξαν τις προσπάθειες για ειρήνευση είναι αφελείς που ζουν στην αυταπάτη και δεν είναι πατριώτες». Ακριβώς αυτό: πατριωτισμός σημαίνει ειρήνη, συνεργασία, πρόοδο σε συνθήκες ασφαλείας για όλους. Τα υπόλοιπα τα βλέπουμε σε καθημερινή βάση με τις συγκρούσεις, τις εντάσεις στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ.

Η παρέμβαση Πέρες ακολούθησε την απόφαση της σουηδικής κυβέρνησης να αναγνωρίσει ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος με τη βεβαιότητα ότι αυτό βοηθά εξελίξεις προς την ειρηνική επίλυση του προβλήματος. Η Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας Μάργκοτ Βάλστρομ δήλωσε στις 30 Οκτωβρίου ότι «η κυβέρνηση λαμβάνει σήμερα την απόφαση να αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης. Είναι ένα σημαντικό βήμα, που επιβεβαιώνει το δικαίωμα των Παλαιστινίων στην αυτοδιάθεση. Η σουηδική κυβέρνηση θεωρεί πως πληρούνται τα κριτήρια του διεθνούς Δικαίου για την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης: το έδαφος- αν και χωρίς καθορισμένα σύνορα-, ένας πληθυσμός και μια κυβέρνηση. Ελπίζουμε πως αυτό θα δείξει τον δρόμο και σε άλλους». O Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς χαιρέτισε την απόφαση χαρακτηρίζοντάς την ως «θαρραλέα και ιστορική». Η αντίδραση από τον ισραηλινό ΥΠΕΞ Αβίγκντορ Λίμπερμαν ήταν αντιπαραγωγική. Είπε: «το μεσανατολικό είναι πιο περίπλοκο από τη συναρμολόγηση των επίπλων του ΙΚΕΑ».

Ο επίλογος από το «Βήμα»: «ο Γιτζάκ Ράμπιν δολοφονήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1995 στο Τελ Αβίβ από έναν ακροδεξιό ισραηλινό ο οποίος με τον τρόπο αυτό ήθελε να διαμαρτυρηθεί για τις συμφωνίες που είχαν υπογραφεί μεταξύ του Ισραήλ και της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ). Ο Πέρες, που τότε ήταν υπουργός Εξωτερικών, βρισκόταν πλάι στον Ράμπιν λίγα λεπτά προτού ο πρώην πρωθυπουργός δολοφονηθεί την ώρα που απομακρυνόταν από την πλατεία».