Μόνο για την ορθή λύση!

Αυτό μόνο στην Κύπρο μπορεί να συμβεί!

Δεν μιλώ με κανένα τ/κ κόμμα, απέχω από κάθε κουβέντα μαζί τους!
Δεν αναπτύσσω διεθνείς δραστηριότητες γιατί αυτά που λέω δεν τα προσέχει κανένας στο διεθνή στίβο!
Δεν μιλώ εκ πεποιθήσεως με τους απεσταλμένους του ΟΗΕ στο κυπριακό!

Ταυτόχρονα, όμως λέω ότι θέλω «σωστή» λύση στο κυπριακό πρόβλημα!

Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά αυτό το μοναδικό στα παγκόσμια χρονικά φαινόμενο.

Τα ε/κ και τ/κ κόμματα κάθε μήνα κάνουν μια συνάντηση στο Λήδρα Παλας. Καλό αυτό, αλλά όποιο ε/κ κόμμα θέλει, μπορεί να πάει στα κατεχόμενα, να ανταλλάξει απόψεις με φορείς της τ/κ κοινότητας. Ταυτόχρονα μπορεί να καλεί τ/κ κόμματα στα δικά του γραφεία, να θέτει ζητήματα, να προωθεί το διάλογο, την επικοινωνία και να κτίζει γέφυρες συνεννόησης. Δεν λύνεις έτσι το κυπριακό, μπορείς όμως να βοηθήσεις στα δευτερεύοντα στοιχεία του.

Ο ΟΗΕ από το 1964 παίζει ένα ρόλο στο κυπριακό, προσπαθεί να βρει λύσεις, να συμβιβάσει διαφορετικές προσεγγίσεις. Τι κάνει κάθε σοβαρό κόμμα; Μιλά, συζητά, προσπαθεί να κτίζει επαφές σε κάθε επίπεδο με τον ΟΗΕ, είναι προς το συμφέρον μας να έχουμε τις καλύτερες δυνατές σχέσεις. Διαφωνίες μπορεί να υπάρχουν, αυτές μπορεί να λύνονται σε συνθήκες εσωτερικής διαβούλευσης, χωρίς φανφάρες και φθηνές απειλές, που εκθέτουν μόνο εκείνο που τις εκφέρει.

Είμαστε μέλος της ΕΕ από το 2004. Τα κόμματα που υποστηρίζουν την «ορθή λύση», με ποιον συνομιλούν στις Βρυξέλλες; Με ποιο έχουν τακτικές επαφές; Τι σημαίνει γι’ αυτούς η ιδιότητα του μέλους; Αν και είναι ένα γενικότερο θέμα, έχει μιαν ειδική αξία να μπορείς να σηκώσεις το τηλέφωνο και να σου απαντήσει ένας Επίτροπος ή ένα πολιτικό στέλεχος της εκεί γραφειοκρατίας.

Έτσι προοδεύουμε σε αυτό τον τόπο. Χωρίς να εμβαθύνουμε στην πολυπλοκότητα των φαινομένων, χωρίς να έχουμε την αυτονόητη υποχρέωση να αποδεικνύουμε αυτό που νομίζουμε ως ορθόν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποστηρίζουμε το αναπόδεικτο, που ωστόσο, είναι τόσο λογικά αυταπόδεικτο. Η απουσία κάθε διαβούλευσης με την ΕΕ, τον ΟΗΕ και την τ/κ κοινότητα,  είναι μια απολύτως κατανοητή πολιτική πράξη. Αποδεικνύει την αοριστολογία του συνθήματος για την «ορθή λύση», αποδεικνύει ότι ο ήχος είναι χωρίς αντίκρυσμα, κενός περιεχομένου, στάχτη στα μάτια της κοινής γνώμης για να φαίνεται ότι θέλουμε λύση!.

Απλή λογική σκέψη: θέλω αυτή τη μορφή λύσης (την «ορθή»), λέω δημόσια τις προϋποθέσεις που θέτω, λέω ποιους συμμάχους (σε ΕΕ και ΟΗΕ) μπορώ να κινητοποιήσω για να επιτύχω τους στόχους μου, λέω με ποια τ/κ κόμματα μπορώ να μιλήσω επί της ουσίας για να επιτύχω ουσιωδώς καλύτερη λύση από τη λύση ομοσπονδίας, εκείνην όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και είναι αντικείμενο συζητήσεων (και) στον παρόντα κύκλο συνομιλιών. Έτσι κάνουν  τα κόμματα που σέβονται την ορθολογική πολιτική διαδικασία και θέλουν να εγγράφονται στον κατάλογο των κομμάτων που ασκούν σύγχρονη πολιτική!

Υπό το φως των πιο πάνω, και με βάση τον ορισμό της πολιτικής ως διαπάλης των αντιθέσεων και της μάχης για τον τρόπο εξέλιξης των κοινωνιών, «ορθή» λύση είναι αυτή που μπορεί να ικανοποιήσει τα ζωτικά συμφέροντα των δύο πλευρών στο νησί και έτσι να θέσεις τις προϋποθέσεις για την ανατροπή, έννοια συνώνυμη της ελευθερίας, της ανάπτυξης και της προόδου.

Λάρκος Λάρκου