Ναυάγιο πίσω από τις κουρτίνες

Δεν είναι από τα απίστευτα; Φτάσαμε στο σημείο ο ηγέτης της ε/κ κοινότητας να βολιδοσκοπεί πρόσωπα εντός και εκτός Κύπρου για στροφή στην πολιτική των «δύο κρατών»! Το δημοσίευμα που υπογράφει ο διευθυντής της εφημερίδας «Πολίτης» Δ. Διονυσίου (Κυριακή, 14 Οκτωβρίου) λέει όλα τα χρήσιμα για να κατανοήσουμε τι γινόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα πίσω από τις κουρτίνες. Ότι δηλαδή εδώ και δύο χρόνια ο Ν. Αναστασιάδης έβαλε πλώρη για άλλες λύσεις γι’ αυτό και διαχειρίστηκε τη διαδικασία των συνομιλιών κατά τον τρόπο που βλέπουμε!

Τι έκανε για δεκαετίες ο Ρ. Ντενκτάς; Πήγαινε στις συνομιλίες με σκοπό να τις τουμπάρει, και αν του ξέφευγε κάποια εξέλιξη (περίπτωση Τ. Οζάλ) έκανε συμμαχίες με το βαθύ κράτος στην Τουρκία για να ακινητοποιήσει κάθε πιθανότητα αλλαγής. Τι ζητούσε ο Ρ Ντενκτάς; Λύση του τύπου «δύο κράτη» δίπλα δίπλα! Έτσι πήγαινε στις συνομιλίες υπό τον ΟΗΕ με καθαρή στόχευση την υπονόμευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας, πρακτικά να την οδηγεί σε ναυάγιο. Έτσι με το παιχνίδι με το χρόνο θα έφερνε το δικό του «όραμα» ολοένα και πιο κοντά στην πραγματοποίησή του, καθώς έτσι ο χρόνος και οι γενιές θα επέβαλλαν τους όρους τους επί του εδάφους.

Τι λέει σήμερα ο Αναστασιάδης; Μέσα από ασάφειες και τακτικισμούς, δείχνει να προτιμά «δύο κράτη» με χαλαρό δεσμό, που θα ζουν σε καθεστώς γειτνίασης! Γι’ αυτό ο Αναστασιάδης έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να οδηγήσει σε ναυάγιο τρεις συνόδους για την Κύπρο-Μοντ Πελεράν, Γενεύη, Κρανς Μοντάνα.

Εγκατέλειψε το Μοντ Πελεράν εκ προθέσεως δήθεν για να ενημερώσει την πολιτική ηγεσία-μόλις έφτασε στην Κύπρο και πρώτα πήγε στην Αρχιεπισκοπή! Στη Γενεύη αξιοποίησε την ανορθολογική σκέψη του Ν. Κοτζιά – ότι θα ήταν καλύτερα επί διοικήσεως Τραμπ η οποία ανελάμβανε την εξουσία λίγες μόνο μέρες με το τέλος της διάσκεψης. Στο Κρανς Μοντάνα πήγε με σκοπό να τα τουμπάρει και δίνοντας ρεσιτάλ τακτικισμού, παρεμπόδισε τη συζήτηση στο επίπεδο των τριών πρωθυπουργών, παρά την ετοιμότητα που επέδειξαν να μεταβούν στο ελβετικό θέρετρο!

Τι έμεινε από τις τρεις Συνόδους; Για να περάσει στην ε/κ κοινή γνώμη τη δική του ατζέντα, απέδιδε στην Τουρκία τη δική του χωριστική πολιτική, καθώς, κατά το δημοσίευμα του «Πολίτη», βολιδοσκόπησε προς τούτο ο ίδιος τον Μ. Τσαβούσογλου στο Κρανς Μοντάνα! Έτσι έδινε ώθηση στη χωριστική πολιτική λέγοντας ότι η ομοσπονιακή λύση που ο ίδιος διαπραγματεύεται δεν περνά σε δημοψήφιασμα! Κατά τον τρόπο αυτό έσπρωχνε την κοινή γνώμη στην «παραδοχή» ότι καλύτερα να μείνουμε «όπως είμαστε» παρά να ρισκάρουμε με μια λύση βασισμένη στα κείμενα του ΟΗΕ, αυτά που εμείς ζητήσαμε από τον ΟΗΕ να συντονίσει για 4 δεκαετίες!

Μεσα σε αυτό το πρίσμα ήρθε η Έκθεση για τις καλές υπηρεσίες του ΓΓ του ΟΗΕ στις 15 Οκτωβρίου. Ο ΓΓ «υπενθυμίζει ότι το Σ.Α. εξέφρασε επίσης την πλήρη υποστήριξη, να παραμείνουν οι καλές υπηρεσίες του ΓΓ διαθέσιμες για να βοηθηθούν οι πλευρές, αν αποφασίσουν από κοινού να εμπλακούν ξανά σε διαπραγματεύσεις με την απαραίτητη πολιτική βούληση». Τι σημαίνουν αυτές οι απόψεις; Ότι αυτοί που υφίσταται τις συνέπειες από την εισβολή, αυτοί που για 44 χρόνια υφίστανται κάθε έννοια ακύρωσης των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων τους, εντάσσονται στην κατηγορία της πολιτικής του διπλού «εάν»- «αν αποφασίσουν από κοινού να εμπλακούν ξανά σε διαπραγματεύσεις με την απαραίτητη πολιτική βούληση».

Πολιτική ασκείται με όσα επιλέγεις να κάνεις, πολιτική ασκείται και με όσα παραλείπεις, αυτά που εκ προθέσεως παραλείπεις να κάνεις. Στην ε/κ πλευρά η διαρκής υπονόμευση της προοπτικής της λύσης έχουν πολύ συγκεριμένα χαρακτηριστικά. Με παραδείγματα:

Επί 16 μήνες μετά το Κρανς Μοντάνα καμιά επαφή, καμμιά κινητικότητα.

Τυπική, στα χαρτιά λειτουργεία των Τεχνικών Επιτροπών, -με εξαίρεση μιαν, αυτήν για τη διατήρηση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Με μηδέν επαφές ανάμεσα στους δύο ηγέτες.

Με εγκυκλίους και μέτρα που παρεμποδίζουν την επικοινωνία ανάμεσα στις δύο κοινότητες.

Με ασταμάτηση στοχοποίηση της εικόνας της Μ. Ακιντζί στα μάτια της ε/κ κοινής γνώμης.

Με συνεχή συνέπεια στην πολιτική του blame game-παιχνίδι επίρριψης ευθυνών.

Έτσι δεν πας μπροστά, πας μόνο με την όπισθεν με στόχο τη συνάντηση με ότι καλείται ραντεβού με τα «δύο κράτη». Μια μακρόσυρτη ήττα των ε/κ στη δική τους γη.

Λάρκος Λάρκου