Νερό χωρίς σχέδιο;
Σε δηλώσεις του στον τύπο ο Διευθυντής του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού Σ. Μεταξάς, ανέφερε πως «από την ερχόμενη Δευτέρα 13 Απριλίου, οι περικοπές θα αλλάξουν, το σύστημα περικοπών θα τροποποιηθεί και θα έχουμε στην περιοχή του ΣΥΛεμεσού νερό, μέρα παρά μέρα…ένας καταναλωτής που θα έχει την πρώτη βδομάδα νερό Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή, Κυριακή, τη δεύτερη εβδομάδα θα έχει Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο και αυτός ο κύκλος θα εναλλάσσεται…θα διευκολύνονται οι καταναλωτές καθώς από τις 48 περίπου ώρες που παίρνουν σήμερα, θα παίρνουν περίπου 70 περίπου ώρες νερό ανά εβδομάδα» ( ΚΥΠΕ, 8 Απριλίου).
Έτσι γινόταν πάντα, έτσι γίνεται και τώρα. Κάθε επαρχία της Κύπρου εξαγγέλλει περικοπές στην παροχή νερού ή ανακοινώνει διαφοροποιήσεις αφού τώρα έβρεξε και η παροχή μπορεί να αλλάζει. Άρα φαίνεται ότι ούτε η περσινή εμπειρία μας δίδαξε οτιδήποτε και εξακολουθούμε στην βαδίζουμε στην πεπατημένη. Κάθε επαρχία το ξεχωριστό της τιμολόγιο, κάθε επαρχία τη δική της πολιτική για παροχές/περικοπές. Σήμερα η Λεμεσός, αύριο η Λευκωσία, ύστερα η Πάφος κ.ο.κ.
Αυτό, ωστόσο, πρέπει να ειπωθεί πολύ δυνατά: το νερό δεν είναι υπόθεση της κάθε επαρχίας αλλά θέμα όλης της Κύπρου. Η πολιτική για το νερό αφορά έναν συνολικό σχεδιασμό, αφορά κεντρική πολιτική από μια ενιαία αρχή πολιτικής για το νερό. Αποτελεί μια απίστευτη προχειρότητα να διατηρούμε κανονισμούς και «κεκτημένα» της αγγλοκρατίας για να παίζει ο καθένας στην επαρχία «του» ανάλογα με τα καπρίτσια του καιρού. Για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία χρειάζεται αποφασιστική πολιτική από την κυβέρνηση, μια νέα αντίληψη για την έννοια περί δικαιοσύνης και μια πειστική αντιπαράθεση με πρακτικές του παρελθόντος που αφήνουν την Κύπρο στη αλλοπρόσαλλη πολιτική του «πρώτα η επαρχία μου» αντί στην πολιτική που προωθεί την ενιαία, τη συλλογική αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων στη βάση της αλληλεγγύης, της δικαιοσύνης, και της ισοτιμίας ανάμεσα στους πολίτες. Δεν μπορεί να αφήνονται τα πράγματα στη στασιμότητα επειδή οι βροχές βελτίωσαν το περσινό χάος και έδωσαν σε μερικούς κάποιες ανάσες σε όσα πέρσι έκαναν μούσκεμα όπως η διαδικασία της εισαγωγής νερού από την Ελλάδα. Αντίθετα: η βελτίωση της κατάστασης με τις εφετινές βροχοπτώσεις επιτρέπει την αλλαγή του πλαισίου μέσα σε καλύτερο περιβάλλον. Οι δηλώσεις του διευθυντή του ΣΥ Λεμεσού δείχνει την έκταση του προβλήματος και επίσης φωτογραφίζουν το ποιες πολιτικές μπορούν να αποτελέσουν πραγματικά προοδευτική εξέλιξη και ποιες αποτελούν έκφραση στασιμότητας και αναχρονισμού.