Νόμπελ στη πλουραλιστική άνοιξη!!!

Εξαιρετική η επιλογή για το Νόμπελ Ειρήνης 2015- Κουαρτέτο για τον Εθνικό Διάλογο στην Τυνησία. Η βράβευση με οδήγησε στη μελέτη των στοιχείων που έλαβε υπόψη της η Νορβηγική Επιτροπή για να κατανοήσω το σκεπτικό της απόφασή της. Βρίσκω την επιλογή εξαιρετικά σοβαρή. Βάση της η αποφασιστική συμβολή του Κουαρτέτου για τον Εθνικό Διάλογο στην Τυνησία στη διαδικασία εκδημοκρατισμού της χώρας αυτής, ουσιαστικά «στο χτίσιμο της πλουραλιστικής δημοκρατίας στην Τυνησία, στον απόηχο της Επανάστασης των Γιασεμιών το 2011».

Αν μπορώ να ερμηνεύσω το σκεπτικό πίσω από το σκεπτικό θα έλεγα το εξής: η Επιτροπή θέλησε να στείλει ένα μήνα σε εκείνες τις χώρες (κυρίως Συρία, Υεμένη) και σε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις (κοσμικές, θρησκευτικές ομάδες και σε άλλες χώρες, όπως η Αίγυπτος και ο Λίβανος) ότι η σύνθεση, η συνεργασία, ο διαμοιρασμός της εξουσίας ανάμεσα σε αντίθετες ιδεολογίες και κόμματα είναι εφικτός με καλύτερη απόδειξη την Τυνησία! Το Κουαρτέτο για τον Εθνικό Διάλογο στην Τυνησία αποτελείται από συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις που αγωνίστηκαν να γεφυρώσουν το χάσμα ανάμεσα στους κοσμικούς και τους θρησκευτικούς ιδεολογικούς κόσμους της, για να αποδεχθούν την ιδέα μιας πλουραλιστικής Τυνησίας. Το πέτυχαν καθώς σήμερα η Τυνησία λειτουργεί με μια κυβέρνηση ευρείας αποδοχής, που είναι σε θέση να ενσωματώσει τις «δύο Τυνησίες» σε μια κοινά αποδεχτή φόρμουλα. Η αλλαγή πέτυχε, η Τυνησία αποτελεί τη μόνη χώρα όπου η «αραβική άνοιξη» κρατά δυνάμεις, λειτουργεί πάνω σε μια συμβιβαστική φόρμουλα, και πετυχαίνει να ενώνει τους τυνήσιους πάνω σε μια κοινά αποδεκτή δημοκρατική βάση.

Η κρίση στη Συρία οφείλεται σε αυτόν ακριβώς το λόγο, ότι το καθεστώς Άσαντ παραμένει βαθειά αυταρχικό, έχει ξεπερατεί από τη δυναμική που καλλιέργησε η «αραβική άνοιξη», γι΄αυτό και σήμερα αποτελεί μιαν πολυ επικίνδυνη εστία προβλημάτων. Τα δύο άκρα στον αραβικό κόσμο: η Τυνησία και η Συρία! Το πρώτο προς μίμηση, το δεύτερο προς αποφυγή!

Τα υπόλοιπα τα μεταφέρω από το «Βήμα» της Αθήνας- 9 Οκτωβρίου 2015: «Η Νορβηγική Επιτροπή έκανε την έκπληξη τιμώντας το Κουαρτέτο για «την αποφασιστική συμβολή του στο χτίσιμο της πλουραλιστικής δημοκρατίας στην Τυνησία, στον απόηχο της Επανάστασης των Γιασεμιών, το 2011. Λίγο πριν από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, η αγωνία είχε κορυφωθεί. Στην αίθουσα Τύπου του Βατικανού, επικρατούσε το αδιαχώρητο, σύμφωνα με τον ανταποκριτή της Guardian. Ενόσω τα μέλη της Επιτροπής ετοιμάζονταν να πάρουν τις θέσεις τους, δύο ακόμη δυνατά ονόματα περιλαμβάνονταν στη λίστα των επικρατέστερων, του πρόεδρου της Κολομβίας Χουάν Μανουέλ Σάντος και του επικεφαλής των FARC Ροντρίγκο Λαντόνιο για τη συμβολή τους στη συμφωνία που θα τερματίσει το αδιέξοδο για τις ειρηνευτικές συνομιλίες στη χώρα. Τα γραφεία στοιχημάτων ποντάριζαν τους επικρατέστερους από τους τουλάχιστον 273 υποψήφιους. Ανάμεσα στα πιο ηχηρά ονόματα ήταν της γερμανίδας καγκελαρίου, το Πάπας Φραγκίσκου, του Τζον Κέρι και του ιρανού ομολόγου του Τζαβάντ Ζαρίφ για την ιστορική συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, του Μούσι Ζεράι από την Ερυθραία για την προσφορά του στους πρόσφυγες, του κονγκολέζος γυναικολόγου Ντένις Μουκουέγκε που χρόνια τώρα βοηθά χιλιάδες θύματα βιασμού στη χώρα του, αλλά και της ρωσικής εφημερίδας Novaya Gazeta».