Ο Ντάουνερ και οι υποκλοπές

Η Επιτροπή Θεσμών της Βουλής εξουσιοδοτήθηκε από τη σύσκεψη αρχηγών ή εκπροσώπων των κομμάτων να αποφασίσει αν θα διεξάγει συζήτηση γύρω από τον αντιπρόσωπο του ΓΓ του ΟΗΕ στην Κύπρο Αλεξάντερ Ντάουνερ. Αποφασίστηκε επίσης να αφεθεί στην κρίση της Επιτροπής και το θέμα των ατόμων που θα κληθούν να λάβουν μέρος, εάν προχωρήσει η συζήτηση. «Αυτεπάγγελτη εξέταση» του θέματος είχαν προτείνει οι βουλευτές Α. Αγγελίδης (ΔΗΚΟ), Μ. Σιζόπουλος (ΕΔΕΚ) και Ρ. Ερωτοκρίτου (ΕΥΡΩΚΟ).

Οι εξελίξεις για το θέμα Ντάουνερ όπως είδαν το φωςτης δημιοσιότητας στις 21 και 22 Οκτωβρίου δείχνουν πόσο πίσω έμεινε η πολιτική μας πρακτική. Όπως είναι γνωστό, η αλληλογραφία του Α. Ντάουνερ έχει υποκλαπεί κατά τρόπο ανεξήγητο και στοιχεία της αλληλογραφίας είδαν το φως της δημοσιότητας σε εφημερίδες και βιβλία. Με βάση την υποκλαπείσα αλληλογραφία και τα σχόλια που περιέχονται σε αυτήν, τρεις βουλευτές ζητούν συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής! Τα ερωτήματα ακολουθούν:

1 Η υποκλοπή έγινε στη Λευκωσία. Η αστυνομία της Κυπριακής Δημοκρατίας ερεύνησε το θέμα; Εάν, ναι, τι πόρισμα έβγαλε; Εάν, όχι, γιατί δεν έκανε το αυτονόητο;

2 Η αντιπροσωπεία του ΟΗΕ έχει στατους πρεσβείας στην Κύπρο –όπως συμβαίνει παντού στον κόσμο- και καλύπτεται από διπλωματική ασυλία. Πώς συμβαίνει να εξαφανίζονται έγγραφα κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ποιος ήθελε να «εκθέσει» τον Ντάουνερ στην ε/κ κοινή γνώμη;

3 Εδώ και αρκετο καιρό διεξάγεται ένας πόλεμος κατά του Ντάουνερ για «φιλοτουρκισμό», όπως έγινε και με πολλούς άλλους αντιπροσώπους του ΟΗΕ στην Κύπρο. Πώς συμβαίνει όλοι οι απεσταλμένοι του ΟΗΕ να φεύγουν από την Κύπρο με την ίδια «κατηγορία»;

4 Τα όσα είδαν το φως της δημοσιοτητας ως έγγραφα Ντάουνερ-έστω ως υπόθεση υποκλοπής-  περιελάμβαναν μια συνήθη δπλωματική αλληλογραφία. Αυτό που κάνουν όλες οι πρεσβείες του κόσμου όπου είναι διαπιστευμένες –το ίδιο κάνουν και οι  πρεσβείες της Κύπρου στο εξωτερικό. Σχολιάζουν, ενημερώνουν, καταγράφουν συσχετισμούς ή ισορροπίες προς τη μια ή την άλλη πολιτική κατεύθυνση. Μπορεί τα σχόλια να αρέσουν, μπορεί και όχι, αλλά αυτός είναι ο ρόλος μιας διπλωματικής αντιπροσωπείας.

5 Σε μια πολιτική διαπραγμάτευση με την ιστορία και το βάρος του κυπριακού, είναι φυσικό να υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ή αναλύσεις της εκάστοτε κυπριακής κυβέρνησης με ένα ή τον άλλο από τους εκπροσώπους του ΟΗΕ. Υπάρχει κάθε δυνατό μέσο για να συζητήσει κανείς θέματα μέσα στο πλαίσιο που διαμορφώνουν τα διπλωματικά θεσμια, η διπλωματική οδός δείχνει τη μέθοδο για να γίνονται διαβουλεύσεις.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τύπο ο ΟΗΕ προέβη σε διάβημα προς την Κυπριακή Δημοκρατία για το ζήτημα της υποκλοπής των εγγράφων Ντάουνερ, ενώ μια τουρκική εφημερίδα, η «Χουρριέτ»,  ενέπλεξε την κυπριακή ΚΥΠ στην υπόθεση της υποκλοπής, κάτι που διέψευσε με οργή ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σ. Στεφάνου.

Το βασικό ερώτημα είναι –και πέρα πό την υποκλοπή- για ποιο λόγο έχουμε αυτή την πολιτική ατμόσφαιρα πάνω από τους εκπροσώπους του ΟΗΕ τα τελευταία χρόνια -επί προεδρίας Παπαδόπουλου και μετά. Είναι σε όλους κατανοητό ότι ο ΟΗΕ τηρεί αποστάσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές, επιχειρεί να βρει γέφυρες και να συμβάλει στην επίλυση. Αυτός ήταν πάντα ο ρόλος του ΟΗΕ, και όχι μόνο στο κυπριακό. Για πολλούς ε/κ ο ΟΗΕ έπρεπε να μιλά όπως ένας ε/κ πρόσφυγας και επειδή κάτι τετοιο δεν συμβαίνει τον κατατάσσουμε στην κατηγορία των «εχθρών». Τα τελευταία χρόνια αυτή η πρακτική έγινε πιο πολύπλοκη: η «ενοχοποίηση»των εκπροσώπων του ΟΗΕ ήταν μέρος της πραγματικής συνωμοσίας από ε/κ πολιτικάντηδες,  πρώτα για να εμποδίσουν την πρόοδο και μετά να οδηγήσουν τα πράγματα στη «δεύτερη καλύτερη λύση», δηλαδή στην παρούσα κατάσταση πραγμάτων. Έτσι και τώρα. Καθώς αναπτύσσεται μια δυναμική από τον ΓΓ του ΟΗΕ με πρόσκληση προς τους δύο ηγέτες για συνάντηση στη Νέα Υόρκη (22/10), αίφνης ανεδείχθη θέμα Ντάουνερ στην κυπριακή βουλή-μια συνοικιακού τύπου προσπάθεια να αλλάξει η δημόσια ατζέντα!. Δυστυχώς, ανεύθυνοι πολιτευτές- αξιοποιώντας τη σιωπηλή στάση της κυβέρνησης- εξέθεσαν την ε/κ πλευρά, γεγονός που μάλλον δεν θα περάσει απαρατήρητο στις εκτιμήσεις του ΟΗΕ για την πολιτική κουλτούρα της ε/κ ηγεσίας.