Ο συνεταιρισμός και ο χρόνος

Στον πολιτικό αγώνα ο χρόνος είναι μοναδική  σταθερά, έχει μοναδική και ανεπανάληπτη αξία. Ιδιαίτερα για τα μικρά κράτη αποτελεί το άλλο «μισό» της αξίας μιας πολιτικής διεκδίκησης ή και απόφασης. Ή αξιοποιείς το χρόνο «στην ώρα» του ή καταγγέλλεις εκ των υστέρων είτε για να δημαγωγείς είτε πιο συχνά για να κρύψεις την ένδεια των επιλογών σου.

Η συζήτηση για το πρόγραμμα  «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» είναι πολύ χαρακτηριστική. Όλη η πλήρης και διαφορετική Ευρώπη λαμβάνει μέρος στο πρόγραμμα αυτό, ακόμα και οι πιο αντιφατικές χώρες της (Ελβετία, Σερβία, Ρωσία, χώρες του Καυκάσου, τώρα και η Μάλτα). Η Κύπρος ακόμα το συζητά. Κάποτε στο μέλλον η Κύπρος θα γίνει μέλος του «Συνεταιρισμού για την Ειρήνη». Αυτό θα γίνει σε λάθος χρόνο και με νέα ερωτηματικά για το τι ακριβώς θέλει εκεί. Δηλαδή ένα μέλος που δεν μπόρεσε να προβλέψει τα στοιχειώδη, μια συμμετοχή με το ζόρι, άρα ένα μη αξιόπιστο μέλος. Ο χρόνος είναι καταλυτικής σημασίας υπόθεση για να επιτύχεις περισσότερα οφέλη για την Κύπρο. Τα ίδια πάνω-κάτω έγιναν με την πορεία της Κύπρου στην ΕΕ. Αν δεν καθοδηγούσε αποφασιστικής σημασίας εξελίξεις η Αθήνα, θα ήμασταν ακόμα στο Κίνημα των Αδεσμεύτων. Ας πάρουμε (επιτέλους) και μια απόφαση μείζονος σημασίας στον κατάλληλο χρόνο. Μοναδικός γνώμονας για να πάρεις μια απόφαση είναι το συμφέρον της Κύπρου. Σε κάθε περίπτωση για να είναι η Κύπρος απρόσκοπτα παρούσα στην πλήρη αμυντική λειτουργία της ΕΕ χρειάζεται η συμμετοχή στο πρόγραμμα «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη». Συνεπώς με τη συμμετοχή μας διευρύνουμε την αμυντική δυνατότητα της Κύπρου και προσθέτουμε χρήσιμες δυνατότητες στην  ΕΕ ως παράγοντα ειρήνης στην Α. Μεσόγειο και τη Μ. Ανατολή. Ενισχύουμε με άλλα λόγια τη γεωπολιτική δυνατότητα της Κύπρου.

Πολιτική σημαίνει πρόβλεψη, διορατικότητα, αποφάσεις στην κατάλληλη στιγμή που θα βελτιώνουν την αμυντική σου βαρύτητα. Να αποφασίζεις μέσα σε ένα υπαρκτό ισοζύγιο δυνάμεων, να ενισχύεις το πολιτικό σου βάρος με αποφάσεις που θα υπηρετούν το μακροπρόθεσμο συμφέρον της Κύπρου. Γι’ αυτό εισηγήθηκα τη συμμετοχή της Κύπρου στο πρόγραμμα «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» το 1995 (στοιχεία της εισήγησης στο www.larkoslarkou.org.cy).