Πενήντα χρόνια Ε.Ε …
Στις 25 Μαρτίου 2007 σε πανηγυρική τελετή στο Βερολίνο οι ηγέτες της ΕΕ εκδηλώνουν την ιανοποίησή τους που το ευρωπαϊκό εγχείρημα κλείνει τον πρώτο κύκλο των 50 ετών του. Ο συμβολισμός είναι προφανής: σε μια δύσκολη και πολύπλοκη διαδρομή κατακτήθηκε με έργα η ειρηνική συνεργασία ανάμεσα στα κράτη-μέλη, και τέθηκαν τα θεμέλια για σημαντικές εξελίξεις στο μέλλον. Ακόμα και οι «πατέρες» της ευρωπαϊκής ιδέας δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανικανοποίητοι από την 50χρονη πορεία. Πρώτα από όλα η ΕΕ κλείδωσε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας την πολεμική απειλή. Κατέκτησε με πολύ καλό βαθμό μια ζώνη σταθερότητας, συνεργασίας και διαλόγου μοναδική στην ευρωπαϊκή ιστορία. Δεν έλυσε όλα τα προβλήματα. Έδωσε όμως ένα υποσχόμενο και ελκυστικό πρότυπο συνεργασίας γι’ αυτό όλοι οι λαοί της Γηραιάς Ηπείρου επιθυμούν την ένταξή τους στη συλλογική διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Πολλοί θέτουν το δικαιολογημένο ερώτημα: τι κέρδισε η Ευρώπη σε αυτή την 50χρονη πορεία; Το ερώτημα μπορεί στον σκληρό του πυρήνα να απαντηθεί με άλλο ένα ερώτημα. Πώς θα ήταν η Ευρώπη σε αυτή την περίοδο χωρίς την ΕΕ;
Δεν χωράει αμφιβολία ότι σημαντικά προβλήματα υπάρχουν μπροστά στην ηγεσία και τους λαούς της ΕΕ. Τα παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά: η εξέλιξη της ενοποίησης (σύνταγμα, διαφορετικές ταχύτητες), η διεύρυνση (το τουρκικό ζήτημα, κυρίως), η ανταγωνιστική ΕΕ σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον ( οικονομική σύγκρουση με ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα, «τίγρεις» της Ασίας).
Σε κάθε περίπτωση η Κύπρος ωφελείται πλήρως με τη συμμετοχή της στον ευρωπαϊκή οικογένεια. Είναι πολύ καλό που η Κύπρος είναι παρούσα στις εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια της ΕΕ. Είναι πλατιά διαδεδομένη άποψη ότι η Κύπρος θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα μόνη της χωρίς την ευρωπαϊκή της στρατηγική. Πρόκειται περί αυταπάτης. Οι διεθνείς συνθήκες απαιτούν συνεργασίες και τα μικρά κράτη μεγιστοποιούν τα ωφέλη τους με την παρουσία τους σε υπερεθνικά σχήματα. Η ΕΕ ταιριάζει στην Κύπρο. Και η Κύ[προς ταιριάζει στην ΕΕ. Με μια βασική προϋπόθεση: η ΕΕ δεν είναι κάτι ολοκληρωμένο, κάτι που είναι εκεί ακίνητο και περιμένει διάφορους. Η ΕΕ, εάν θέλουμε να είναι το πεπρωμένο του λαού μας, ζητά να αγωνιστούμε για να την κάνουμε καλύτερη. Με εισηγήσεις, με απόψεις, με δραστήρια παρουσία, με εξωστρεφή πολιτική. Δεν μπορεί κανείς να είναι ικανοποιημένος από τις επιδόσεις της Κύπρου-από την ένταξη και μετά.
Είναι, όμως, μια περίοδος σημαντική που έχει ανατρέψει παγιωμένες νοοτροπίες, έχει συμβάλει σε κάποια συζήτηση και με τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις μας η κοινωνία δεσμεύεται σε πιο σύνθετες αναζητήσεις.