Πράσινο φως στην ΕΕ.
Οι πολιτικές κινήσεις του Δ. Χριστόφια στο κυπριακό είναι θετικές, δημιουργικές, κερδίζουν τις εντυπώσεις. Οι πρωτοβουλίες του προέδρου θέτουν την ουσία του κυπριακού στη βάσανο της απόδειξης για όσα πραγματικά διαλαμβάνει η τουρκική στάση στο κυπριακό. Η συμφωνία της 21 Μαρτίου ανάμεσα σε Χριστόφια-Ταλάτ απέδωσε καρπούς. Το άνοιγμα της Λήδρας και ο σχηματισμός των Ομάδων Εργασίας και των Τεχνικών Επιτροπών δείχνουν ότι η μηχανή κινείται και βάζει τις προϋποθέσεις για να βγούμε από την ακινησία.
Μαζί με τις εξελίξεις στην Κύπρο, χρειάζεται να αναλύουμε όλα τα στοιχεία του κάδρου. Να αναλύουμε το συνολικό σκηνικό του κυπριακού όπου και αν κινείται. Η Τουρκία με την ψήφο της Κυπριακής Δημοκρατίας πήρε πράσινο φως και από τις 3 Οκτωβρίου 2005 είναι υποψήφιο μέλος της ΕΕ. Η Τουρκία έχει προχωρήσει ανοίγοντας σειρά από φακέλλους, ενώ είναι γνωστό ότι δεν εφαρμόζει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας. Έχω την άποψη ότι αυτό το θέμα χρειάζεται συνολική επανεξέταση: δεν μπορεί η τουρκική υποψηφιότητα να κινείται ερήμην της άρνησής της να εφαρμόσει τις δεσμεύσεις που η ίδια ανέλαβε, ούτε μπορεί να αποσυνδέεται από τη διαχείρηση του κυπριακού από τον ΟΗΕ. Αντίθετα. Εκτιμώ ότι χρειάζεται η μια διαδρομή να στηρίζει την άλλη και οι δύο μαζί (ευρωτουρκικά, ΕΕ-ΟΗΕ), να δουλέψουν σε κοινό χρονοδιάγραμμα και με κοινό στόχο. Έτσι μπορεί να έχουμε καλύτερο αποτέλεσμα, με το να αξιοποιήσουμε όλα τα πραγματικά πλεονεκτήματα της Κύπρου προς την κατεύθυνση της συσσώρευσης περισσότερης ισχύος απέναντι σε μια κρίσιμη διαπραγμάτευση. Το 2009 είναι κρίσιμο έτος στις ευρωτουρκικές σχέσεις, αφού θα κριθεί από τους 27 η έως τότε συμπεριφορά της απέναντι στις δεσμεύσεις που ανέλαβε. Συνεπώς η Κύπρος οφείλει από τώρα να σκεφθεί πώς θα χειριστεί αυτή την ευρωτουρκική διαπραγμάτευση και με ποιους συμμάχους μπορεί να υλοποιήσει ένα σχέδιο. Η Κύπρος δεν μπορεί να βλέπει το ευρωτουρκικό τρένο να κινείται έτσι ερήμην της ανάγκης για επίλυση του κυπριακού και της απαλλαγής της από την τουρκική εισβολή. Η Κύπρος με καλά ισοζυγισμένα κείμενα χρειάζεται να δηλώσει τις προθέσεις της:
πρώτο, ότι υποστηρίζει την ενταξιακή διαδρομή της Τουρκίας, δεύτερο, ότι είναι καιρός να τηρηθούν οι δεσμεύσεις της Τουρκίας απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία και,
τρίτο, ότι επιθυμεί την επίλυση του κυπριακού σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Με βάση αυτή την κατεύθυνση η Κύπρος είναι πιθανόν-αξιοποιώντας την ιδιότητα του μέλους- να παρεμποδίσει την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας το 2009, εκτός και εάν, έως τότε, επιδείξει στη τράπεζα των διαπραγματεύσεων ουσιαστική θέληση για επίλυση του κυπριακού. Στην πράξη είναι δυνατόν να επιδιωχθεί -με την έγκριση της ΕΕ- ένα «πλαίσιο πορείας», που θα θέτει από τη μια την ουσία του κυπριακού στον σκληρό πυρήνα της ευρωτουρκικής σχέσης και από την άλλη θα δεσμεύσει την Τουρκία με μια επίσημη συμφωνία πάνω σε ένα χρονοδιάγραμμα. Αυτές οι κινήσεις διαπλέκουν τις προσπάθειες του ΟΗΕ με την πολιτική βαρύτητα της ΕΕ και δημιουργούν περισσότερες πιθανότητες για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η ΕΕ μπορεί να δουλέψει ως ο καταλύτης της λύσης με τις δικές μας πρωτοβουλίες. Απαιτείται διορατικότητα, έγκαιρος σχεδιασμός, διεκδίκηση της κοινοτικής αλληλεγγύης και θέληση να αξιοποιήσουμε όλα τα πλεονεκτήματά μας στην πιο κατάλληλη στιγμή.