Πρόεδρος με κύρος.

Η πρόταση Σαρκοζί έγινε δημόσια, στο Παρίσι, στο συνέδριο του κόμματός του. Παρών και ο ίδιος ο προτεινόμενος. Ο Τ. Μπλερ είναι ο πιο κατάλληλος για την προεδρία της ΕΕ, λέει ο γάλλος πρόεδρος. Η θέση του «προέδρου της ΕΕ», είναι καινούρια, περιλαμβάνεται στις πρόνοιες της νέας Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης και με την ιδιότητα αυτή θα προετοιμάζει και θα προεδρεύει στις Συνόδους Κορυφής.

H πρόταση Σαρκοζί προκαλεί απορίες: πώς μπορεί ένας τέως άγγλος πρωθυπουργός να αναλάβει ένα τόσο σημαντικό ρόλο; Είναι τοις πάσι γνωστό πώς το Λονδίνο είναι μία μέσα και μία έξω από την ΕΕ. Ως μέλος επέλεξε να μην συμμετέχει στο ευρώ, δεν συμμετέχει στη συνθήκη Σέγκεν, δεν υπέγραψε τη Χάρτα Θεμελιωδών Δικαιωμάτων, θέτει συνεχώς προσκόμματα στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας. Αυτή η «περίεργη» συμμετοχή υποστηρίζεται και από την ηγεσία των Εργατικών και ο Τ. Μπλερ την υπηρέτησε. Ένας πολιτικός με αυτές τις προσεγγίσεις είναι ακατάλληλος για τη θέση του προέδρου της ΕΕ.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι η επιλογή για τη νέα θέση πρέπει να γίνει ανάμεσα σε πολιτικούς που πιστεύουν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, που αγωνίστηκαν γι’ αυτήν, που πήραν δημόσια θέση υπέρ της εξέλιξής της σε μια πιο «κοινοτική ΕΕ». Ένας πρόεδρος που αμφιβάλλει, που κρατά τη χώρα του στη δεύτερη ταχύτητα, δεν έχει και τα κατάλληλα εφόδια για τη θέση του προέδρου της ΕΕ. Συνεπώς άλλοι ηγέτες, αυτοί που ενδιαφέρονται και επιθυμούν να προτείνουν λύσεις για την περισσότερη ΕΕ, μπορούν να κοιτάξουν με άλλα κριτήρια το ζήτημα. Το κρίσιμο ζήτημα είναι να τεθούν «κριτήρια» και τα κριτήρια από μόνα τους παράγουν ονόματα. Υπάρχουν λ.χ. πολιτικοί που άνοιξαν δρόμους, οραματιστές της ομοσπονδιακής ΕΕ, Επίτροποι, ή τέως πρωθυπουργοί με επιτυχημένες θητείες στις ευρωπαϊκές προεδρίες των χωρών τους. Από ένα κατάλογο με «δεδηλωμένους» ευρωπαϊστές, μπορεί να προκύψει η καλύτερη λύση. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να γίνει έγκαιρα η διαβούλευση και να μην αφεθεί, δια της αδράνειας άλλων, στην κρίση του άξονα Λονδίνου-Παρισίων.